Komentarze walutowe

Wczorajsza sesja wniosła na rynki walutowe wiele emocji. Nie do końca było to zaskoczeniem, ponieważ planowana publikacja minutes z posiedzenia FOMC rozbudziła czujność inwestorów, którzy wyczekiwali w niej przede wszystkim wskazówek na temat prowadzonej przez Fed polityki monetarnej w najbliższych miesiącach.

Fed pozostaje gołębi, ale w opublikowanych wczoraj minutkach z lipcowego posiedzenia FOMC nie przypomniał o tym, ani też nie zasugerował, że zamierza agresywnie pogłębić ekspansywne nastawienie. Dokument nie spełnił wygórowanych oczekiwań rynkowych, oferując powód do wzrostu rentowności obligacji skarbowych i odbicia USD.

Bieżący tydzień coraz dobitniej nakreśla słabość amerykańskiego dolara. Wczoraj notowania FUSD zeszły chwilowo do okolic 92 pkt., czyli do nowych tegorocznych minimów. Dolar stracił na wartości w relacji do głównych globalnych walut. Notowania eurodolara wczoraj poszybowały w górę do prawie 1,1965 i dopiero pod koniec sesji oddały część tych wzrostów. Tak czy inaczej, wzrost notowań tej pary walutowej ponad 1,1915 oznacza wybicie się na najwyższe poziomy od maja 2018 roku, czyli od ponad dwóch lat.

Informacje okołorynkowe przechodzą bez echa, podczas gdy dominuje jeden trend – słabość USD. Dolar traci na całej linii, nie tylko wobec głównych walut, jak euro czy funt, ale wczoraj jedną z lepiej radzących sobie walut był złoty. Nowe rekordy S&P500 wzmacniają przekonanie, że rajd ryzyka będzie trwał.

W ostatnim czasie pisałem, że złoty nie wykorzystuje szans jakie stwarza hurraoptymizm na globalnych rynkach i to może się zemścić. Wczoraj jednak kluczowe poziomy wreszcie padły, a dolar jest najtańszy od niemal dwóch lat. Na froncie makroekonomicznym w zasadzie nie wydarzyło się wiele.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie słabego dolara, co podbija wyceny walut CEE/EM. Złoty kwotowany jest następująco: 4,3719 PLN za euro, 3,6623 PLN względem dolara, 4,0534 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 4,8510 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,375% w przypadku obligacji 10-letnich.

Dzisiejsza sesja przynosi kolejne ciosy na rynku amerykańskiego dolara. Presja na spadek wartości tej waluty cały czas się utrzymuje, a notowania indeksu dolara (FUSD) spadły już do okolic tegorocznych minimów, czyli rejonu 92,50 pkt.

Ubiegłotygodniowa korekta słabości dolara okazała się krótkotrwała. Inwestorzy powrócili do nastawienia „kupuj wszystko”, a to amerykańskiej walucie nie służy. Mocno rosną znów ceny metali szlachetnych, złoty zyskuje jedynie umiarkowanie.

Rynek akcji ma trudności z wypracowaniem stabilnego pędu wzrostowego przy braku nowych, pozytywnych impulsów. Strzępki niepokojących informacji z różnych obszarów mącą spokój inwestorów. Tym czasem na FX wraca presja na USD.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi dalsze wzrosty eurodolara co podbija apetyt na waluty EM, w tym PLN. Złoty testuje wsparcie 3,7 PLN za dolara. Pozostałe zestawienia PLN kwotowana są następująco: 4,3969 PLN za euro, 4,0818 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 4,8529 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,324% w przypadku obligacji 10-letnich.

Początek bieżącego tygodnia na globalnych rynkach walutowych przynosi nieśmiały powrót do nastawienia risk-on. Inwestorzy z ulgą przyjęli informacje o przesunięciu w czasie rewizji porozumienia handlowego na linii USA-Chiny. Miało ono odbyć się w sobotę, jednak ze względu na niepewność związaną z koronawirusem, zaniechano spotkania i nie wyznaczono terminu nowego. To oznacza, że dotychczasowe ustalenia, w ramach tzw. porozumienia pierwszej fazy, pozostają w mocy.

Początek nowego tygodnia handlu na rynku FX nie przynosi istotniejszych zmian zarówno na poziomie eurodolara jak i wyceny PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,3983 PLN za euro, 3,7098 PLN względem dolara amerykańskiego, 4,0762 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 4,8523 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,297% w przypadku obligacji 10-letnich.

Fiaskiem zakończyły się próby porozumienia polityków w amerykańskim Kongresie, a to oznacza, że kolejnych kilka tygodni (a być może nawet miesięcy) będzie ciekawym testem – jak amerykańska gospodarka poradzi sobie z mniejszą ilością kroplówki. Ciekawym tym bardziej, że indeksy giełdowe testują tam historyczne maksima.

Weekend nie przynosi nowych informacji mogących zmącić wakacyjny marazm na rynku walutowym. Dolar jest nieco słabszy, choć potrzeba lupy, by tą słabość dostrzec. Inwestorzy czekają na cokolwiek w czołowych tematach: relacje USA-Chiny, pakiet fiskalny USA. Spokój nie opuszcza też złotego.
Tydzień miał się zacząć od doniesień z półrocznej rewizji umowy handlowej, jaką na przełomie roku zawarły USA i Chiny.

Na początku dzisiejszej sesji głównym tematem na rynkach walutowych były zaskakująco słabe dane makro z Chin. Dynamika sprzedaży detalicznej w lipcu była ujemna już po raz siódmy z rzędu, a także dane dotyczące produkcji przemysłowej okazały się gorsze od oczekiwań. Informacje te przekładają się na dość ponury obraz sytuacji w Azji, w której Chiny są dominującą gospodarką.