Komentarze walutowe

Gigantyczna płynność rozlewa się po rynkach, co widać między innymi w stale obniżających się, osuwających się stawkach rynku pieniężnego, nurkujących dochodowościach benchmarkowych obligacji, czy zawężeniu spreadów najbardziej ryzykownych obligacji korporacyjnych. Skoro płynność nie jest w deficycie, to inwestorzy nie mają najmniejszego powodu do zmiany postrzegania dolara.

Lipiec na rynkach upłynął w dobrych nastrojach i pierwsza sesja sierpnia przyniosła kontynuację tego trendu. W USA padły kolejne rekordy, świetne nastroje mieliśmy też w Europie. Złoty zyskał głównie wobec franka. Najważniejszą pozycją we wczorajszym kalendarzu był odczyt indeksu ISM w Stanach Zjednoczonych.

Za nami półmetek sezonu wakacyjnego. Na lipiec często przeciągają się sprawy z poprzednich miesięcy (patrz: fundusz naprawczy UE) lub jest to okres gorący z uwagi na publikowane wyniki kwartalne. W tym roku miesiąc ten przyjdzie do historii głównie za sprawą, rekordowego, najsilniejszego od dekady osłabienia dolara.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi wyhamowanie spadków na eurodolarze, co ogranicza bezpośrednio presję na PLN i koszyk CEE. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,4106 PLN za euro, 3,7463 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0786 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9028 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,291% w przypadku obligacji 10-letnich.

Władze australijskiego stanu Victoria, gdzie od pewnego czasu notuje się sporo nowych zakażeń COVID-19 (671 w niedzielę), ogłosiły dzisiaj decyzję o zacieśnieniu restrykcji - od 6 sierpnia będzie obowiązywał trzeci poziom zagrożenia, a w Melbourne od wczoraj obowiązuje czwarty. To oznacza m.in. ograniczenia w opuszczaniu domów (tylko w warunkach wyraźnej potrzeby), oraz zamknięcie centrów handlowych, barów, restauracji itd., oraz przywrócenie nauki zdalnej przez młodzież szkolną.

Lipiec był udanym miesiącem dla złotego. Pomógł słaby dolar oraz dobre globalne nastroje. Jednak główne pary walutowe dotarły do kluczowych poziomów i tu pojawia się pytanie – czy złoty może jeszcze zyskiwać?

Poniedziałek przynosi odbicie dolara na szerokim rynku. To też początek nowego miesiąca, co niektórzy traktują jako nową kartę. Niewykluczone, że sierpień będzie przeciwieństwem lipca, a argumentem do wzrostu ryzyka będzie pogarszająca się sytuacja epidemiologiczna na świecie (chociaż to widać od pewnego czasu), czy też jakaś kombinacja ryzyk politycznych (relacje z Chinami, wybory w listopadzie itd.).

Dolar ma za sobą najgorszy miesiąc od dekady. Indeks dolarowy stracił ponad 4 proc. Wiele par walutowych ma za sobą bardzo silne aprecjacje, wiele trendów wyczerpało przestrzeń, wiele wygląda na „zmęczone.” Próba odbicia dolara na sesji azjatyckiej zostaje szybko stłamszona, USD nadal jest pod presją migracji kapitału w stronę ryzykownych rynków.

Anty-dolarowe nastroje premiują aktywa ryzykowne od walut, przez giełdy po surowce. Rynek zapewniony o trwałości taniego finansowania odsuwa na bok czynniki ryzyka związane z ryzykiem, jeśli ich konsekwencją będzie dodatkowe wsparcie monetarno-fiskalne. Dane makro są dalekim tłem, gdzie dobre dane są dobre, a złe rodzą podstawy do oczekiwania zwiększenia stymulacji.

Piątek przynosi kontynuację spadków dolara na szerokim rynku, a obserwowana w czwartek rano korekta była chwilowa. Wyraźną słabość amerykańskiej waluty próbuje się też tłumaczyć przepływami (domykaniem pozycji) na koniec miesiąca. Wzrosty odnotowała Wall Street, po tym jak opublikowane wczoraj wyniki kluczowych spółek technologicznych okazały się lepsze od oczekiwań.

Wraca słabość dolara, który zmierza do zanotowania najgorszego miesiąca od dekady. W coraz mniejszym stopniu uwidacznia się znaczenie USD jako bezpiecznej przystani, a coraz bardziej waluta cierpi przez obawy inwestorów o wyhamowanie ożywienia w USA z powodu wirusa i opóźnień w pracach nad pakietem fiskalnym. Dochodzi jeszcze Trump, który stara się odwrócić uwagę od złych sygnałów z gospodarki.

Czwartek przyniósł sporą rynkową zmienność, wiele publikacji i wydarzeń. Jeden trend jednak dominuje – osłabienie dolara. Wczoraj swoją cegiełkę dołożył Donald Trump, dziś zaś dane z Francji. Kurs EURUSD jest coraz bliżej poziomu 1,20. Wczorajszy dzień zaczął się od gwałtownego pogorszenia nastrojów rynkowych w wyniku narastających obaw związanych z pandemią.

Piątkowy, poranny handel na rynku FX przynosi dalsze dynamiczne podbicie kwotowań eurodolara (nad 1,19 USD) co sprzyja walutom EM, w tym PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,4101 PLN za euro, 3,7074 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1021 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8766 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,276% w przypadku obligacji 10-letnich.

W czwartek dolar nieco odbija, ale w większości przypadków jest to korekta jego wieczornego osłabienia po posiedzeniu FED. Przekaz, jaki popłynął wczoraj wieczorem można sprowadzić do jednego - nadal pozostajemy w gotowości ponieważ sytuacja jest trudna. Tym samym wszystkie narzędzia powinny być pod ręką - to tłumaczy decyzję o wydłużeniu linii swapowych w dolarach o pół roku do końca marca 2021 r., chociaż nie są one obecnie wykorzystywane.

Fed podtrzymał gołębie nastawienie, a prezes Powell podkreślił potrzebę ekspansji monetarnej i fiskalnej dla ochrony ożywienia gospodarczego. To w pierwszej chwili osłabiało USD, ale w kolejnych godzinach rynek przeszedł do odwrotu. Przekaz FOMC nie wniósł nic przełomowego, co stało się pretekstem do sprzedaży faktów. Wkraczamy też w ostatnie takty miesiąca, co przysporzy chaotycznej zmienności.