Komentarze walutowe

Interpretacja cotygodniowych, comiesięcznych danych makroekonomicznych publikowanych w erze COVID-19 to bardzo trudne zadanie. W obliczu niepewności dotyczącej rozwoju pandemii w kolejnych miesiącach, rysowanie ścieżki przyszłego wzrostu czy inflacji staje się jeszcze bardziej skomplikowane.
Porcja statystyk z tego tygodnia pomoże jednak odpowiedzieć na wiele pytań.

Dolar amerykański pozostaje względnie słaby do większości kluczowych walut na świecie, w tym europejskiej waluty. Co ciekawe, amerykańska waluta traci w ostatnim czasie również w stosunku do juana, pomimo tak naprawdę braku podstaw do umocnienia chińskiej waluty. Czy jest jakaś szansa na umocnienie dolara? Czy mocniejszy dolar zaszkodzi pozytywnym nastrojom na całym świecie, w trakcie trwania drugiej silniejszej fali koronawirusa?

O ile optymizm na amerykańskich indeksach akcji jest cały czas podtrzymywany, to waluta Stanów Zjednoczonych wciąż nie może się podnieść po niedawnych przecenach. Indeks amerykańskiego dolara wczoraj zniżkował, a dzisiaj rano kontynuuje spadki. Rezultatem tego ruchu jest dotarcie notowań FUSD do poziomów nieznacznie przekraczających 93 pkt., czyli do okolic sprzed tygodnia.

Letni handel w pełni. Nastroje na globalnych rynkach nadal są bardzo dobre, kontrakty na indeksy mocno podbiły i w przypadku S&P500 cały czas eksponowane są szczyty wszechczasów. Kontrakt na DAX wyszedł ponad 13000 punktów, ostre zwyżki również na parkiecie w Tokio.

Pomimo dość dynamicznego odbicia aktywności gospodarczej po otwarciu gospodarek w maju panuje dość powszechna zgoda, że odrabianie strat z pandemii zajmie dużo czasu. Mówią o tym bankierzy centralni, rządzący, potwierdzają ostatnie dane. Jednak na Wall Street straty udało się już odrobić.

Rentowność dziesięcioletnich obligacji USA przez cały lipiec osuwała się, by na początku lipca osiągnąć 31,4 pb. Ostra korekta i przecena obligacji to woda na młyn korekty ostatnich, rekordowych wzrostów cen metali szlachetnych, które doświadczyły potężnego załamania. M.in. uncja złota była wczoraj 200 USD tańsza niż w momencie bicia rekordów.

Wtorek był dość dynamicznym dniem na rynkach. W pewnym momencie wydawało się, że na Wall Street padną rekordy, jednak pod koniec handlu nastąpiło znaczące pogorszenie nastrojów. To sprawia, że dolar kontynuuje próbę odrabiania strat.

Letnia hossa trwa. Na Wall Street nieprzerwane wzrosty od początku sierpnia, w których rezultacie indeks S&P500 zbliżył się na wyciagnięcie ręki (około 1 proc.) do historycznych szczytów. Z krótkiego letniego marazmu otrząsnęły się również indeksy giełd we Frankfurcie, Mediolanie i Paryżu. Po święcie w Japonii, tokijski rynek ruszył do odrabiania zaległości.

Na globalnych rynkach panują niczym nie zmącone nastroje. Wiele wskazuje na to, że najważniejszy amerykański indeks S&P500 w tym tygodniu odnotuje historyczne maksima. Mocną poprawę nastrojów notujemy też w Europie. To powinno sprzyjać złotemu, ale tak się nie dzieje. Jakiś czas temu wspominałem o ważnych wsparciach dla par walutowych ze złotym: 4,40 dla EURPLN i nieco powyżej 3,70 dla USDPLN.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX nie przynosi istotniejszych zmian na wycenach, zarówno eurodolara jak i PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3950 PLN za euro, 3,7394 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0876 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8981 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,256% w przypadku obligacji 10-letnich.

Piątkowe dane z rynku pracy za lipiec rozwiały obawy dotyczące kondycji gospodarki w kontekście jej wolniejszego niż zakładano odmrażania. Raport Departamentu Pracy pomógł dolarowi zakończyć tydzień mocniejszym akcentem, ale jeszcze nie przesądził, że rozpoczęła się głębsza korekta.
EUR/USD zamknął tydzień poniżej 1,18.

Rynki rozpoczęły kolejny tydzień w świetnych nastrojach pomimo braku porozumienia w amerykańskim Kongresie co do pakietu stymulacyjnego. Inwestorzy są spokojni – przed wyborami pieniądze muszą się znaleźć. Indeks S&P500 jest już o włos od rekordu wszechczasów, dolar próbuje odrabiać straty.

Dzisiejsza publikacja Departamentu Pracy była centrum wydarzeń. Prawdziwe okazały się słowa Trumpa sprzed kilku dni (tweet), w których sugerował on dobry odczyt. Zamiast spodziewanych 1,580 mln nowych etatów poza rolnictwem, w lipcu przybyło ich 1,763 mln wobec 4,791 mln przed miesiącem. Tyle, że w przypadku zawężenia odczytu tylko do sektora prywatnego mamy lekkie rozczarowanie - figura wyniosła 1,462 mln wobec spodziewanych 1,475 mln.

W piątek widać kontynuację umocnienia dolara z czwartku. Tym razem nie próbuje się go tłumaczyć lepszymi danymi z USA (wczoraj pozytywnym zaskoczeniem było cotygodniowe bezrobocie), które to informacje są zestawiane z pogarszającymi się statystykami zakażeń COVID-19 w innych krajach (co ma sugerować możliwe przyhamowanie odbicia gospodarki), a informacjami dotyczącymi posunięć Trumpa, które podbiły awersję do ryzyka.

Ostatnie informacje z amerykańskiego rynku pracy powinny konfundować inwestorów. Przez kilka tygodni niepokojąco wypadały bowiem dane o liczbie nowo zarejestrowanych bezrobotnych. Z kolei po danych o miesięcznym interwale publikacji, takich jak dziś o 14:30 publikowane statystyki Departamentu Pracy raport ADP nie oczekiwano niczego złego.