Komentarze walutowe

Lipiec był najgorszym miesiącem dolara od dekady. Sierpień nie przyniósł wyraźnej odmiany sytuacji w notowaniach głównych walut: nie odegrała się wyraźna korekta tego rekordowego osłabienia. Wbrew szablonom sezonowym nie doszło również do pogorszenia nastrojów inwestycyjnych.

Poranny, środowy handel na rynku walutowym przynosi cofnięcie się eurodolara do 1,19 USD, co powinno przynieść lekką próbę rozegrania słabszego PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,3844 PLN za euro, 3,6834 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0439 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9285 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,366% w przypadku obligacji 10-letnich.

Pierwszy września zaczęliśmy z rozpędu - dolar nadal słabnie, gdyż na rynku nie brak komentarzy po zeszłotygodniowych słowach prezesa Powella, z którymi zgodził się wczoraj wiceprezes Clarida. Zresztą trudno sobie wyobrazić, aby swojego wystąpienia szef FED nie konsultował wcześniej z innymi członkami Rezerwy Federalnej, ...

Od początku tego tygodnia obserwujemy dalszą silną presję sprzedażową na amerykańskiej walucie. Amerykańska Rezerwa Federalna potwierdziła w zeszłym tygodniu, że stopy procentowe będą niskie jeszcze przez dłuższy okres czasu, a nawet dłużej niż niektórzy spekulowali. Czy dolar faktycznie dopiero rozpoczął swoją falę wyprzedaży? Czy to znak, że kruszce nie są jeszcze drogie?

Koniec wakacji przyniósł kolejną falę osłabienia USD, która dziś rano nie zdaje się słabnąć. Motyw przewodni lata jest dalej podtrzymywany. Tłem będą dane o aktywności gospodarczej i wystąpienia przedstawicieli Fed/EBC. Niezależnie jak bardzo przejadł się nam temat słabości USD, cały czas jest to główny motyw handlu na FX i jedyna różnica do odnotowania to nowe szczyty par XXX/USD.

Dzisiaj mamy tzw. letnie święto bankowe w Wielkiej Brytanii - nieobecność inwestorów z Londynu może mieć wpływ na płynność podczas sesji europejskiej. Poza tym na rynku wszystko po staremu - dolar nadal słabnie, a indeksy na Wall Street ustanawiają nowe szczyty. W nocy opublikowane zostały rządowe odczyty PMI z Chin - przemysłowy pozostał w sierpniu w rejonie 51 pkt., ale usługowy wspiął się do 55,2 pkt. z 54,2 pkt.

Rynki finansowe w ostatnich tygodniach żyły przede wszystkim polityką banków centralnych, która przyćmiła efekty pandemii. Jednak coraz większą rolę zacznie odgrywać kampania prezydencka w USA, która wychodzi na ostatnią prostą. Kampania o reelekcję Donalda Trumpa była od dawna bardzo wyczekiwana, ale nikt chyba nie spodziewał się, że będzie rozgrywać się w takich okolicznościach.

Globalne indeksy rynku akcji zmierzają do zanotowania piątego z rzędu wzrostowego miesiąca. Inwestorzy w dalszym ciągu znajdują pocieszenie w odważnych decyzjach politycznych na rzecz wsparcia ożywienia i nadziejach na przyspieszenie prac nad szczepionką na wirusa. Zmiany w strategii Fed dają przestrzeń do utrzymania apetytu na ryzyko.

Rynki kończą z wakacyjnym marazmem i inwestorzy liczą na ożywienie handlu i garść świeżych impulsów. Z mijającego tygodnia pozostaje gorący temat zmiany strategii Fed w kwestii sprowadzania inflacji do celu. Konsekwencje dla USD są istotniejsze w dłuższym horyzoncie, ale decyzja Fed daje przestrzeń do utrzymania apetytu na ryzyko. O ile oczywiście dane makro nie zachwieją wiarą w ożywienie, co będzie testowane przy odczytach PMI/ISM i raporcie NFP.

Dolar solidarnie traci wobec wszystkich walut do czego przyczyniły się wczorajsze słowa Jerome Powella (szef FED podczas posiedzenia w Jackson Hole zapowiedział zmianę podejścia banku centralnego do inflacji - zamiast sztywnego celu, będzie "uśredniony"). W nocy duże wahania zaliczył japoński jen, który wyraźnie zyskał po pojawieniu się plotek nt. rezygnacji premiera Shinzo Abe z powodów zdrowotnych - nad ranem zostały one potwierdzone.

Prezes Powell zaskoczył rynek przedstawiając podsumowanie z rewizji strategii Fed dużo wcześniej niż się spodziewano. Kierunek, w jakim zmierzać będzie polityka monetarna, jest zgodny z oczekiwaniami, co osłabiło końcowy efekt dla dolara, choć strategia potwierdza, że stopy procentowe pozostaną nisko na długo.

Sympozjum w Jackson Hole jest z założenia miejscem wysublimowanej debaty na temat znaczenia polityki pieniężnej, jej wyzwań i ograniczeń. Rynki jednak w tym tygodniu nie chciały słuchać debat. Chciały jedynie usłyszeć z ust szefa Fed zwrot „uśredniony cel inflacyjny”. Tak też się stało. Na czym polega nowe podejście Fed? W zasadzie jest to nadanie ram programowych podejściu, które Fed sygnalizował już od długiego czasu – cel inflacji na poziomie 2% jest symetryczny.

W końcu dotarliśmy do czwartku i za kilka godzin zakończy się odliczanie do wystąpienia prezesa Fed otwierającego wirtualne sympozjum Jackson Hole. Przemówienie Powella będzie bez wątpienia gołębie w swojej treści, ale by być takim odebrane przez rynki, będzie potrzebny element zaskoczenia. Rynki są w trybie nerwowego wyczekiwania, do czego dochodzi efekt końca miesiąca i wakacyjne obniżenie płynności.

Ustanowienie historycznych rekordów nie zaspokoiło Wall Street. W tym tygodniu zwyżka jedynie nabrała tempa. To w dużej mierze efekt oczekiwań na dzisiejsze wystąpienie szefa Fed. Rynek chce znów więcej od banku centralnego.

Wall Street zdołała do wieczora wymazać korekcyjne spadki obserwowane po południu, ale podczas handlu w Azji widoczna była ostrożność, co przełożyło się na niewielkie spadki giełdowych indeksów. Na rynku FX widoczne jest wyczekiwanie na jutrzejsze wystąpienie szefa FED na sympozjum bankierów centralnych w Jackson Hole - oczekuje się, że Jerome Powell da kolejny impuls dolarowi.