Komentarze walutowe

Pogorszenie się nastrojów na Wall Street związane z obawami, co do powodzenia czwartego pakietu fiskalnego (wczoraj wieczorem napływały w tym temacie sprzeczne informacje z obu politycznych obozów) podbija notowania dolara i pozostałych bezpiecznych przystani, ale nieznacznie - nie widać nazbyt dużej korelacji, jak wcześniej.

Wczorajszy dzień na globalnych rynkach zaczął się nieźle, ale skończył bardzo słabo. To oznaczało, że złoty, który już na początku nie był w najlepszej formie, poddany był sporej presji. Wszystko wskazuje na test kluczowej bariery 4,60 złotego za euro.

Typowe korelacje rynkowe zostały zaburzone przy przecenie na rynku akcji, ale z podtrzymaną słabością dolara. Brak świeżych katalizatorów zachęca do redukcji pozycji, gdyż dwie przeciwstawne siły mogą uderzyć w każdej chwili – porozumienie fiskalne w USA kontra ryzyka drugiej fali pandemii. Wczoraj indeksy na Wall Street zanurkowały o 1,4-1,8 proc., jednak pogorszenie nastrojów na rynku akcji nie spotkało się z typowymi przepływami kapitału na rynku walutowym.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi podtrzymanie słabszego PLN, pomimo podbicia eurodolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,5738 PLN za euro, 3,8844 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,2664 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,0222 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,263% w przypadku obligacji 10-letnich.

Nadzieje na pakiet fiskalny w USA (ponownie) dają impuls do wzrostów na rynkach, przynosząc presję na sprzedaż USD oraz podbicie futures na S&P500 o 0,7 proc. O optymizm nie jest jednak łatwo, biorąc pod uwagę, że zostało 15 dni do wyborów w USA, a obraz rynkowy dodatkowo zaciemnia wzrost ryzyk drugiej fali pandemii.

Obawy o wzrost zachorowań na COVID-19 w Europie i USA wysuwają się na pierwszy plan i kładą się cieniem na perspektywach ożywienia gospodarczego. Poza tym wybory w USA pozostają źródłem niepewności i zmienności w kombinacji z targami politycznymi o pakiet fiskalny. Następny tydzień przynosi dane (m.in. PMI), które prawdopodobnie podkreślą wzrost ryzyk z tytułu pandemii, podsycając awersję do ryzyka.

Wall Street została wczoraj wieczorem wyciągnięta w górę (wymazane zostały wcześniejsze spadki) po tym, jak pojawiły się doniesienia, że Donald Trump jest skłonny szukać porozumienia z Demokratami w sprawie czwartego pakietu fiskalnego, chociaż lider republikańskiej większości w Senacie dał do zrozumienia, że deal powinien zostać zawarty po listopadowych wyborach.

Dobrze, że Donald Trump nie lubi spadków na Wall Street, gdyż po każdej czerwonej sesji jest szansa na jego interwencję. Prezydent USA jest gotów osobiście zaangażować się w uzgodnienie pakietu fiskalnego i przekonanie przeciwnych ugodzie senatorów. Tylko że pogorszenie nastrojów na rynkach to nie kwestia samej polityki fiskalnej. Na drugą falę pandemii Trump nie ma odpowiedzi.

W ostatnich dniach wskazywałem na fakt, że powrót restrykcji w europejskiej gospodarce jest największym zagrożeniem dla złotego. Niestety, taki scenariusz się materializuje. Oznacza to ryzyko, że euro i frank będą droższe niż w czasie wiosennej paniki.

Wczorajsze słabsze zamknięcie się Wall Street negatywnie rzutuje na sentyment na innych aktywach. W czwartek jest kolejnym dniem, kiedy to dolar zyskuje na szerokim rynku, a zmiany są już wyraźniejsze. Do świadomości inwestorów coraz bardziej przebija się wątek związany z COVID-19 i koniecznością wprowadzania kolejnych obostrzeń (mini-lockdowny, godzina policyjna itd.), co może mieć negatywny wpływ na obserwowane w ostatnich miesiącach ożywienie gospodarcze po mocnym tąpnięciu w marcu i kwietniu.

We wczorajszym komentarzu pisałem, że rynki nie są przygotowane na kolejną falę obostrzeń związanych z pandemią. Wprowadzane w Europie obostrzenia musiały wywołać negatywną reakcję, choć jak na razie jej skala nie jest duża. Wczoraj padł niechlubny rekord nowych przypadków COVID na świecie.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi dalsze próby osłabnie PLN przy relatywnie stabilnym eurodolarze. Złoty kwotowany jest następująco: 4,5200 PLN za euro, 3,8463 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,2048 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,0041 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,26% w przypadku obligacji 10-letnich.

Środa przynosi umocnienie dolara w relacjach do walut EM, oraz mieszane wyniki w grupie walut G10. Tutaj najsłabszy jest funt, który traci przy rosnących obawach, co konieczności nałożenia dalszych ograniczeń związanych z koronawirusem. Premier Johnson przyznał, że jeżeli ogłoszony w tym tygodniu 3-stopniowy system restrykcji nie zda egzaminu, to wdrożony zostanie 2-3 tygodniowy mechanizm lockdownu i rząd poważnie podchodzi do tych planów.

Na czterech sesjach zatrzymała się wzrostowa passa na Wall Street. Trudno oprzeć się wrażeniu, że taka seria, w której ramach kontrakt na S&P500 powrócił ponad 3500 pkt, na DAX wzrósł powyżej 13000 pkt a dolar znalazł się w wyraźnym odwrocie to – w bieżących warunkach rynkowych – wynik ponad stan. Oczekujemy, że rynki będą chimeryczne i przed wyborami w USA będzie trudno o wykrystalizowanie się trwalszej tendencji kierunkowej.

Początek tygodnia przyniósł bardzo silne wzrosty na rynkach zagranicznych, głównie ciągnięte przez spółki technologiczne. W innych obszarach rynku jednak też dominował optymizm. Tymczasem Holandia jest kolejnym krajem, który nakłada ograniczenia, a premier straszy, że może skończyć się pełnym lockdownem.