Komentarze walutowe

Nastroje dyktowane są przez umiarkowany pesymizm widoczny na Wall Street (kontrakty na S&P500 zjechały dzisiaj rano poniżej 3300 pkt.). To podbija dolara na większości układów. Inwestorzy mają obawy, co do rozwoju sytuacji wokół pandemii COVID-19 po tym, jak w ostatnich dniach odnotowano w wielu krajach wyraźny przyrost nowych zakażeń.

Rynek akcji spada w poniedziałek, gdyż obawy o drugą falę zachorowań na wirusa zaczynają brać górę, jednak risk-off z opóźnieniem ujawnia się na FX. Rozjazd korelacji może świadczyć o niezdecydowaniu i zwlekaniu z decyzjami inwestycyjnymi do czasu poznania nowych impulsów. Więcej czynników niesie jednak ze sobą ryzyko negatywnego rozwinięcia.

Kiedy spojrzałem na kalendarz na ten tydzień przypomniała mi się piosenka „Don’t Speak” zespołu „No Doubt”. Trzy wystąpienia szefa Fed, o trzy za dużo. Czy Powell może powiedzieć jeszcze cokolwiek, co zmieni obraz rynku? Zwykle półroczne wystąpienia prezesa Fed w Kongresie było ogromnym wydarzeniem. Mają one na celu wyjaśnienie przedstawicielom Kongresu poczynań banku centralnego i odpowiedź na deszcz pytań, często motywowanych politycznie.

Po tygodniu skoncentrowanym na bankach centralnych uwaga przenosi się na rządowe decyzje. Prezes Fed Powell podkreślił konieczność wsparcia fiskalnego, któremu na drodze stoi spór w Kongresie. W Wielkiej Brytanii perspektywy polityki BoE i gospodarki są uzależnione od postępów w negocjacjach brexitu. Kolejne dni mogą przynieść istotne informacje w tych kwestiach.

W piątek zmiany są kosmetyczne, gdyż większość ruchu wykonała się jeszcze wczoraj wieczorem. Dolar pozostaje słabszy do większości walut, chociaż trudno to jednoznacznie wytłumaczyć. Rynki akcji odbiły wczoraj wieczorem po wyprzedaży, jaka miała miejsce po komunikacie FOMC w środę, ale w piątek słabość powraca.

Niezdecydowanie zagościło na rynkach finansowych z mieszanym wydźwiękiem handlu na rynku akcji przy powrocie słabości USD. GBP otrząsnął się spod ciężaru gołębich sygnałów z Banku Anglii. NZD zyskuje po słowach ministra finansów, który wątpi w prędkie luzowanie RBNZ. Pomimo wyraźnych sugestii z Banku Anglii o potencjalnym wprowadzeniu ujemnych stóp procentowych, funt nie został posłany w otchłań.

Obecna sytuacja rynkowa jest nieco specyficzna. W USA mamy próbę korekty, w Europie dobre nastroje, ropa szybko odrabia straty, część walut rynków wschodzących radzi sobie świetnie, inne – koszmarnie. W tym wszystkim polski złoty wygląda dość stabilnie, czekając najwyraźniej na rozwój sytuacji.

Na rynkach widać rozczarowanie wczorajszymi sygnałami z FED - klasycznie rynek liczył na bardziej "gołębi" przekaz, ale takowego nie otrzymał, chociaż podczas konferencji prasowej Jerome Powell stwierdził, że ożywienie w gospodarce może spowolnić, jeżeli pandemia COVID-19 nasili się w najbliższych miesiącach. W projekcjach makro zrewidowano jednak założenia dotyczące spadku PKB w tym roku do -3,7 proc. z -6,5 proc. wcześniej, ale obniżono oczekiwania na lata 2021-22.

Reakcja rynków finansowych na przekaz Fed nie nastąpiła od razu, gdyż w komunikacie i na konferencji prezesa Powella nie pojawiło się nic zaskakującego. Ale to „nic” zdaje się być źródłem rozczarowania dla tych, którzy liczyli na zdecydowane sygnały gwarantujące bardziej gołębi Fed w przyszłości. Rajd ryzyka przejściowo pozostaje bez paliwa.

Wczorajsze posiedzenie Fed nie rozczarowało jako wydarzenie tygodnia – faktycznie ponownie wygenerowało spore rynkowe ruchy. Rozczarowało za to inwestorów i obawiam się, że na dłuższą metę polityka amerykańskiego banku centralnego może stać się źródłem rosnących frustracji. Po zmianie definicji celu inflacyjnego stało się jasne, że Fed na wrześniowym posiedzeniu musi dokonać pewnych zmian w polityce pieniężnej.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi mocniejszego dolara co podbija nieco presję na eurodolara oraz pośrednio zwiększa prawdopodobieństwo lekkiej korekty na PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,4518 PLN za euro, 3,7863 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1361 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8791 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,362% w przypadku obligacji 10-letnich.

Zmiany na rynku walut przed wieczornym posiedzeniem FED są kosmetyczne, chociaż dolar jest słaby. W przestrzeni G-10 gorzej wypada tylko funt, co akurat nadmiernie nie zaskakuje - wątek Brexitu zaczyna być jak tykająca bomba z ustawionym zegarem (za niecałe 4 miesiące).

Senny start środowego handlu, gdyż inwestorzy nie chcą angażować się w nowe pozycje zanim nie usłyszą, co ma do powiedzenia szef Fed. Oczekiwania ustawiają się po gołębiej stronie, co powinno sprzyjać rozwijającemu się rajdowi ryzykownych aktywów. Na poprawie nastrojów zewnętrznych powinien korzystać złoty po tym, jak zeszła z niego premia niepewności związana z posiedzeniem RPP.

Po względnie spokojnym początku tygodnia dziś spore wydarzenie, jakim niewątpliwie jest posiedzenie Fed. Amerykański bank centralny podejmie pierwszą decyzję po tym, jak zredefiniował swój cel inflacyjny. Jak wpłynie to na rynek walut? W dzisiejszym świecie walki o ożywienie gospodarcze każdy chce słabej waluty. Pokazuje to wczorajsza decyzja RPP, gdzie pomimo braku zmiany parametrów polityki pieniężnej wybiło się pewnego rodzaju narzekanie Rady na to, że złoty „nie dostosował się w większym stopniu”.

Dolar jest słabszy na szerokim rynku, co tłumaczy się wyczekiwaniem inwestorów na jutrzejszy komunikat FED. Wczorajsze zamknięcie giełdowych indeksów na Wall Street było pozytywne, ale inwestorzy w Azji byli nieco ostrożniejsi. Pozytywne informacje napłynęły z Chin (sierpniowa produkcja przemysłowa i sprzedaż detaliczna), co wzmocniło juana.