Komentarze walutowe

Przekroczenie progu 10 milionów przypadków zakażenia koronawirusem globalnie jest najnowszym przypomnieniem, że problem nie zniknął i zagraża oczekiwanemu przyspieszeniu ożywienia gospodarczego. Obawy przyniosły w nocy nasilenie sprzedaży akcji, choć Europa ma plan na odbicie, biorąc pod uwagę, ile defensywnego nastawienia jest już w cenach. Niezdecydowanie przynosi stabilizację na rynek walutowy.

Na przestrzeni ostatnich trzech miesięcy na globalnych rynkach dominował optymizm. Nadzieje na wyjście z zapaści gospodarczej były wspierane przez bardzo agresywną politykę pieniężną. Teraz jednak pojawiają się obawy, że nie wszystko może pójść zgodnie z planem. Ostatnich kilka tygodni przyniosło sporo pozytywnych zaskoczeń ze strony danych makroekonomicznych.

Początek nowego tygodnia obrotu na rynku FX nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie – zarówno eurodolara jak i PLN. Brak jest wyraźne reakcji na wyniki exit polls pierwszej tury wyborów prezydenckich w Polsce. Złoty kwotowany jest następująco: 4,4663 PLN za euro, 3,9727 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1977 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9071 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,381% w przypadku obligacji 10-letnich.

Rynki znalazły się w stanie zawieszenia, a inwestorzy nie mają przekonania do żadnego kierunku. Coraz więcej wątpliwości narasta wokół nadziei na szybsze odbicie ożywienia gospodarczego, gdy uwagę skupia rosnąca liczba przypadków zachorowań na COVID-19 w USA. Napływające dane raczej nie będą w stanie poprawić nastrojów, podczas gdy gotowość banków centralnych i rządów do działania ogranicza potencjał spadków.

Rynki generalnie odbijają piątek, ale optymizm jest budowany na kruchych podstawach. Poluzowanie regulacji dla amerykańskich banków i solidne dane z USA pomogły wesprzeć nastroje pomimo obaw o rosnącą liczbę potwierdzonych przypadków zachorowań na koronawirusa. W szerszym kontekście ceny aktywów znalazły się w stanie lockdownu bez chęci ruchu w którymkolwiek kierunku.

Na dolarze widoczne są marginalne zmiany, po tym jak jeszcze wczoraj wieczorem doszło do skorygowania części wcześniejszej zwyżki w ślad za odbiciem na Wall Street. Informacją jaka wsparła rynki akcji była decyzja FED o poluzowaniu tzw. reguły Volckera wprowadzonej w 2010 r., co pozwoli bankom uwolnić część deponowanych środków.

Wydawałoby się, że rekordowa liczba dziennych przypadków koronawirusa wywoła rynkową panikę. Jednak raz jeszcze bykom z pomocą przyszedł bank centralny. Poza wynikami stress-testów złagodzono regulacje inwestycyjne. Fed ogłosił wczoraj, że amerykańskie banki komercyjne są wystarczająco zdrowe, aby przetrwać nawet niekorzystny scenariusz kryzysu.

Dolar podtrzymuje umocnienie ze środy, po tym jak nastroje pogorszyły się po kolejnych doniesieniach nt. rosnącej dynamiki zakażeń COVID-19 w USA, ale i też innych krajach (Australia, Japonia), a także spekulacjach o możliwym pogorszeniu relacji handlowych pomiędzy Europą, a USA - Biały Dom rozważa nałożenie ceł na produkty w wysokości 3,1 mld USD, co może wiązać się z planami wprowadzenia tzw. podatku cyfrowego, który uderzyłby w amerykańskie koncerny.

Rynki w końcu zaczynają przywiązywać większą uwagę do rosnącej liczby zachorowań na koronawirus w USA. Czy to przez przebijanie rekordów z kwietnia, czy przez brak czynników balansujących związanych z ożywieniem – to nie jest nieistotne, kiedy zagrożone są pozycje na kilka dni przed rozliczeniem kwartału.

Środa przyniosła mocny zwrot rynkowych nastrojów. Podstawowym powodem są pogarszające się dane epidemiologiczne. Swoje dołożył też prezydent Trump, zapowiadając nowe cła na UE i Wielką Brytanię. W konsekwencji umocnił się dolar. W ostatnich komentarzach wskazywałem na fakt, iż rynki dość swobodnie podchodzą do kwestii pogarszających się statystyk epidemiologicznych.

Nowy rekordowy szczyt indeksu Nasdaq wyraźnie pokazuje, jak bardzo inwestorzy obawiają się drugiej fali zachorowań na koronawirusa. Niekończące się tnie finansowanie z banków centralnych, otwartość rządów na ekspansję fiskalną oraz niechęć władz do przywracania lockdownu są skutecznym lekarstwem na wszelkie obawy.

Indeksy PMI to rynkowy hit ostatnich lat. Jako jedne z pierwszych pokazują tendencje w gospodarkach i na ogół robią to bardzo celnie. Dlatego inwestorzy euforycznie zareagowali na mocne wzrosty tych indeksów w czerwcu. Czy jednak ta wiara nie jest ślepa? Wstępne czerwcowe indeksy PMI odnotowały drugi kolejny mocny wzrost z historycznie niskich wartości w kwietniu.

Poranny, środowy, handel na rynku FX przynosi lekkie cofnięcie się kwotowań eurodolara po wczorajszym podbiciu nastrojów związanych z publikacjami PMI. PLN pozostaje w ramach konsolidacji – złoty kwotowany jest następująco: 4,4435 PLN za euro, 3,9260 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1580 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9131 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,39% w przypadku obligacji 10-letnich.

Sporo zamieszania w nocy wywołały komentarze doradcy handlowego Białego Domu Petera Navarro, który zasugerował, że podpisana w styczniu umowa handlowa z Chinami jest skończona. Szybkie dementi ze strony samego prezydenta Trumpa pozwoliło na uspokojenie nastrojów na rynkach, ale mogliśmy otrzymać przedsmak nowej strategii Białego Domu w kontaktach z Chinami pod kampanię prezydencką.

Pogarszające się statystyki pandemii i niejasne relacje USA-Chiny to zbyt mało aby popsuć rynkowe nastroje. Wczoraj po słabszym otwarciu znów dominował optymizm, a największe amerykańskie spółki technologiczne odnotowały rekordy wszechczasów. Skorzystał też złoty. Podejście rynków do statystyk pandemii można uznać za nieco zagadkowe.