Komentarze walutowe

Po poniedziałkowej zwyżce dolar próbuje się nieco korygować, ale marnie mu to wychodzi.  Zmiany są kosmetyczne - z G-10 najlepiej zachowuje się szwedzka korona, a na szerszym rynku odbijają turecka lira i rosyjski rubel. Nastroje są słabsze po tym jak powracają obawy związane z relacjami amerykańsko-chińskimi, a także mamy kryzys na linii Chiny-Australia.

Po nerwowym przebiegu handlu w Azji Europa zaczyna dzień z postawą niezdecydowania. Doniesienia o pogorszeniu relacji handlowych Chin z Australią i chłodne komentarze prezydenta Trumpa w sprawie umowy handlowej z Chinami wprowadzają nerwowość. Ogólnie nic nowego, ale też nie pomaga to w umacnianiu apetytu na ryzyko.

Słabość walut rynków rozwijających i euforyczne zakupy spółek technologicznych na Wall Street – takie tendencje obserwujemy w ostatnim czasie i wczoraj były one kontynuowane. Technologiczny indeks Nasdaq jest coraz bliżej historycznych szczytów, jednak dolar pozostaje drogi. Tematem przewodnim na rynkach pozostaje polityka banków centralnych i otwieranie gospodarek.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi podbicie wyceny dolara, co rzutuje ponowną, lekką presją podażową na PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,5592 PLN za euro, 4,2204 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,3339 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,1961 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,503% w przypadku obligacji 10-letnich.

W poniedziałek rano dolar jest słabszy do większości walut, ale minimalnie. Tradycyjnie silne są waluty Antypodów (dolara nowozelandzkiego wsparły nowe informacje o planach odmrażania gospodarki), ale dzisiaj dołączyły do nich skandynawskie korony (korzystające na lepszym globalnym sentymencie, oraz wyciszeniu w relacjach amerykańsko-chińskich). W grupie G-10 podobnie jak w piątek najsłabszy pozostaje jen (co tłumaczy się zwyżkami na rynkach akcji).

Po rynkach nie widać silnego przekonania za handlem w którymkolwiek kierunku, ale ponieważ lepiej patrzeć na jasną stronę życia, inwestorzy utrzymują umiarkowanie pozytywne nastawienie, szukając potwierdzenia w informacjach o malejącym tempie przyrostu nowych zachorowań i staraniach restartu kolejnych gospodarek. Tymczasem pojawiają się ryzyka drugiej fali zakażeń.

Wszystko wskazuje na to, że maj będzie miesiącem gospodarczej wiosny. Po kilkutygodniowym reżimie bardzo mocnych restrykcji, nadchodzi czas coraz głębszego ich luzowania. Gospodarka potrzebuje powietrza, ale ważne będzie też to, czy proces przebiegać będzie sprawnie.

Dolar kontynuuje korektę w ślad za lepszym sentymentem na rynkach akcji, oraz odbijającej ropie. Kluczową informacją dzisiaj rano są doniesienia o przeprowadzonej w nocy rozmowie telefonicznej pomiędzy kluczowymi osobami biorącymi udział w negocjacjach handlowych pomiędzy USA, a Chinami. Po stronie amerykańskiej byli to Sekretarz Skarbu Steven Mnuchin, oraz szef USTR Robert Lighthizer, a po stronie chińskiej, wicepremier Liu He.

Pozytywny nastrój przyciągnięty z nocy powinien pozostać niezagrożony aż do popołudnia, gdzie rynek będzie się musiał zmierzyć z raportem NFP z USA. Przesądzony jest rekordowy spadek zatrudnienia wskutek reakcji na pandemię COVID-19, na co rynek jest przygotowany, choć dowód załamania gospodarczego zawsze jest czymś, co może zakłócić entuzjazm. Chyba że im gorsze dane, tym większa szansa na ujemne stopy procentowe Fed?

Dziś teoretycznie najbardziej wyczekiwany od tygodni raport, który pokaże dwucyfrową stopę bezrobocia w USA i miliony utraconych miejsc pracy. Jest jednak wielce prawdopodobne, że nie sprowokuje to żadnej większej reakcji rynków, uwaga inwestorów jest już zupełnie gdzie indziej.

Piątkowy, poranny handel na rynku FX przynosi lekkie odreagowanie eurodolara, co podbija waluty EM/CCC w tym PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,5512 PLN za euro, 4,1969 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,3158 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,1970 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,526% w przypadku obligacji 10-letnich.

O ile wczoraj późnym wieczorem nastroje na rynkach uległy pogorszeniu po tym, jak prezydent Donald Trump zapowiedział opublikowanie w ciągu najbliższych dwóch tygodni raportu o tym, jak Chiny realizują postanowienia styczniowej umowy handlowej (co rodzi ryzyko dalszego pogorszenia się wzajemnych relacji), to podczas handlu w Azji, nastroje wyraźnie się poprawiły.

Nie jest łatwo wrócić to entuzjazmu na rynkach, kiedy nasilają się wątpliwości wokół tego, jak dużą porcję wzrostu gospodarczego uda się odrobić. Napływające dane makro są gorzkim przypomnieniem, że jeszcze musi przyjść gorsze, zanim pojawi się lepsze. Nadzieje na szybkie odmrażanie gospodarek przestają wystarczać za paliwo do wzrostów.

Na Wall Street szampańskie nastroje, a kurs dolara właśnie przekroczył poziom 4,20 złotego. Do listy problemów trapiących złotego należy dopisać ryzyko kryzysu walutowego. Na szczęście nie w Polsce. Pandemia korona wirusa ma wymiar globalny, jednak jej rozprzestrzenienie się przebiega na linii Chiny-Europa-USA-rynki wschodzące.

Po otwarciu handlu w Europie widać powrót trybu risk-on, co przekłada się na umocnienie dolara. W przestrzeni G-10 najsłabszy jest tradycyjnie wrażliwy na ryzyko funt. Poza nim gorzej zachowują się skandynawskie korony, ale i też euro, czy też… szwajcarski frank. Zaczynają znów przeważać obawy o Chiny – rynek obawia się komentarzy tamtejszych oficjeli wobec ostatnich oskarżeń ze strony USA. Mogą one ponownie przyćmić oczekiwania związane z częściowym odmrażaniem gospodarek.