Komentarze walutowe

Weekend przyniósł kilka raportów podnoszących ryzyko wystąpienia drugiej fali zachorowań na COVID-19 z główną uwagą na wzrost przypadków w USA i Chinach. Z rynków wyparowuje wcześniejszy entuzjazm, a wychodzi lekkomyślność rajdu ryzykownych aktywów. Teraz musi dojść do rewaluacji ryzyk, ale powrót do pułapu startowego ostatniej fali wzrostowej jest mało prawdopodobny.

Na rynkach widoczna jest awersja do ryzyka po tym, jak wczorajsza sesja na Wall Street została określona przez komentatorów „krwawą łaźnią”. W piątek bilans dla dolara jest już jednak mieszany, rynek próbuje się stabilizować po wczorajszych silnych wzrostach USD i innych bezpiecznych przystani (CHF i JPY), kosztem tzw. walut ryzykownych i wrażliwych na ryzyko (w przestrzeni G-10 najbardziej straciły korony skandynawskie , oraz waluty Antypodów).

Piątkowy, poranny handel na rynku FX przynosi podtrzymanie słabszego PLN wraz z powrotem globalnych układów risk-off. Złoty kwotowany jest następująco: 4,4654 PLN za euro, 3,9533 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1318 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9691 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,405% w przypadku obligacji 10-letnich.

Rezerwa Federalna ma dzisiaj dwie możliwości – nie robić nic zapewniając jednak o gotowości do dalszych działań w razie potrzeby, co jednak jest bardziej próbą oceny tego, na ile sprawdza się przyjęty w ostatnich tygodniach schemat, albo zasygnalizować możliwość wdrożenia kolejnych posunięć – takim może być tzw. kontrola krzywej rentowności, czyli próba utrzymywania rentowności długoterminowych obligacji na bardzo niskim poziomie.

Tak samo, jak we wtorek rano doszło do schłodzenia nastrojów, tak równie szybko w drugiej części dnia wymazano wszelkie oznaki korekty bez wystąpienia konkretnego powodu. Rynek przetestował własną skłonność do oczyszczającego cofnięcia, ale tej skłonności nie ma. Inwestorzy czekają teraz na potwierdzenie ze strony Fed, że luźna polityka zostaje, a pieniądze dla rajdu ryzykownych aktywów się prędko nie skończą.

W Polsce dziś zaczynamy długi weekend, ale na globalnych rynkach dzisiejszy wieczór przynosi najważniejsze wydarzenie w tym tygodniu. Fed po raz pierwszy w tym roku pokaże projekcje ekonomiczne, sygnalizując kierunek dla swojej polityki na kolejne miesiące. W ostatnich miesiącach Fed był liderem globalnego luzowania pieniężnego.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie próby wybicia na EUR/USD, co zdejmuje nieco presji podażowej z PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,4436 PLN za euro, 3,9157 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1295 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9870 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,396% w przypadku obligacji 10-letnich.

Wczoraj S&P500 wymazał całość z tegorocznych spadków, ale dziś z rynków płyną sprzeczne sygnały, gdyż Europa zaczyna dzień od spadków, ale na FX USD odrabia straty. Wygląda na to, że ogłoszenie rekordów hossy skłania inwestorów do refleksji, czy rajd nie zaszedł za szybko za daleko?

Japońska waluta odrabia dziś ostatnie straty, wobec większości walut zyskuje też dolara. To efekt napięć w Azji. Co ciekawe, na razie nie reagują na nie globalne giełdy. Czy zatem reakcja na walutach jest przejściowa? Nerwowo ponownie jest na Półwyspie Koreańskim. Po odwilży z 2018 roku nie ma już śladu – Korea Północna zerwała wszelkie stosunki ze swoim sąsiadem z południa, w tym przestała odpowiadać na telefony, które w ostatnim czasie były przeprowadzane regularnie.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi kontynuację konsolidacji na eurodolarze, co generuje analogiczne ruchy na kwotowaniach związanych z PLN. Polska waluta notowana jest następująco: 4,4242 PLN za euro, 3,9197 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0962 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9786 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,481% w przypadku obligacji 10-letnich.

Na giełdach w Azji widać było jeszcze echa pozytywnych informacji z amerykańskiego rynku pracy w piątek (zaskakujący wzrost nowych etatów w pracy), chociaż weekendowe dane z Chin były nieco mieszane (nadwyżka w handlu skoczyła w maju do 62,9 mld USD, ale mocno, bo aż o 16,9 proc. r/r spadła dynamika importu, a nadwyżka z USA była rekordowa).

Niespodziewany wzrost zatrudnienia w USA (i Kanadzie) w maju wzmacnia narrację, że odbicie aktywności gospodarczej postępuje szybciej i mocniej niż wcześniej zakładano. Rajd ryzyka nie ma powodu, by zostać przerwanym, ale im wyżej zajdziemy, tym częściej będzie potrzeba świeżego paliwa. Na razie przynajmniej złoty pokazuje, że z czasem kupowanie ryzyka przestaje być powszechne.

Za nami kolejny spektakularny tydzień na rynkach, zwieńczony raportem, który zaszokował inwestorów. Euforia na rynkach akcji przełożyła się na odpływ kapitału od dolara, co widać było też na rynku złotego. Czy Fed przedłuży ten proces?

Początek nowego tygodnia na rynku FX sugeruje możliwą, dalszą korektę na eurodolarze, co z kolei oznaczałoby potencjał korekty spadkowej, po ostatnich wzrostach na walutach EM/CEE. Złoty kwotowany jest następująco: 4,4355 PLN za euro, 3,9283 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0766 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9653 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,459% w przypadku obligacji 10-letnich.

Europejski Bank Centralny ogłosił większe od oczekiwań rozszerzenie ratunkowego programu skupu aktywów PEPP, tym samym dalej ograniczając premię za ryzyko na europejskim rynku długu i dokładając się do odbicia euro. EUR/USD zdyskontował w pełni wpływ decyzji EBC, ale wciąż jest pole do wzrostów, jeśli czynniki dolarowe pomogą. Na przykład dzisiejszy raport NFP.