Komentarze walutowe

Opublikowane dzisiaj dane nt. indeksu Challengera, oraz cotygodniowego bezrobocia były słabsze od oczekiwań. W pierwszym przypadku wskaźnik mierzący przyszłe zwolnienia skoczył w kwietniu do 65,14 tys. z 48,20 tys. w marcu, a w drugim liczba wniosków od bezrobotnych zwiększyła się do 274 tys. z 257 tys.

W przypadku rozwiniętych gospodarek wydarzenia polityczne w kontekście ich wpływu na rynek są zaledwie częścią większej układanki, w której nadrzędną rolę odgrywają fundamenty gospodarcze. Aby sprawy polityczne rzeczywiście stały się determinantą zmian na rynku w przypadku gospodarek rozwiniętych, to muszą to być wydarzenia o bezprecedensowej skali, ...

Rynek finansowy jest w fazie wyczekiwania. Z jednej strony skupienie uwagi na dolarze amerykańskim i powiązanymi z nim danymi sugeruje wyczekiwanie do czasu piątkowej publikacji raportu z rynku pracy. Ale można zaryzykować stwierdzenie, że po wtorkowym zamieszaniu inwestorzy najzwyczajniej czekają, w którą stronę rynki wyskoczną, niekoniecznie mając do tego konkretny powód.

Ostatnie godziny handlu do wyczekiwanie na jutrzejszą publikację danych z rynku pracy. Da się odczuć niepewność i spadek apetytu na ryzyko. Niezłe dane z USA w niewielkim stopniu wpływają na zmianę postrzeganie sytuacji w kwestii kolejnych podwyżek stóp procentowych. Dolar zachowuje się stabilnie, ale w naszej ocenie w horyzoncie maja zyska na wartości. Złoty utrzymuje niską wartość. Nadal dominują ryzyka dalszego osłabienia w krótkim terminie.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji kwotowań złotego po wczorajszym wyhamowaniu spadków. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3968 PLN za euro, 3,8280 PLN względem dolara amerykańskiego, 3,9926 PLN w relacji do franka szwajcarskiego oraz 5,5537 PLN wobec funta szterlinga. Rentowności krajowego długu wynoszą 3,101% w przypadku obligacji 10-letnich.

Jaka sytuacja? Eurodolar jest obecnie w okolicach 1,1480-85. To znaczy, że mieszczące się nieznacznie niżej wsparcie nie zostało przebite (choć z drugiej strony wykres nie wybiera się na razie w rejon 1,16, przetestowany przedwczoraj).

Środowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi lekki osłabienie złotego wobec zagranicznych walut, gdzie krajowi inwestorzy będą zmuszeni zmierzyć się z niedawnym słabszym odczytem indeksu PMI. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,4003 PLN za euro, 3,8307 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9998 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,5673 PLN w relacji do funta szterlinga.

Wczorajszy dzień był na eurodolarze dość dramatyczny – a w związku z tym także na USD/PLN, o czym za parę chwil, w drugiej części raportu. W każdym razie jeśli w poniedziałek ktoś przeczytał w naszym raporcie o możliwości korekty na EUR/USD tudzież osłabienia złotego do dolara – to wczoraj w godzinach porannych mógł sceptycznie kręcić głową.

To był ciężki tydzień dla dolara, który znalazł się w krzyżowym ogniu. Z jednej strony posiedzenie FOMC nie przekonało rynku, że stopy w USA zostaną podwyższone w czerwcu. Z drugiej – na sile zaczęły przybierać pozostałe waluty z grona G-10, dodatkowo spychając dolara do defensywy.

Wybicie na EUR/USD: Tytuł tej części raportu odnosi się tak naprawdę nie do całego tygodnia, choć to sprawozdanie z minionych pięciu dni, ale do tego, co wydarzyło się dziś po południu. Przypomnijmy, że jeszcze wczoraj czy przedwczoraj dopuszczaliśmy możliwość postępowania wykresu eurodolara na południe – a to na bazie swego rodzaju trendu spadkowego łączącego szczyty z 12, 21 i 27 kwietnia.

W piątek poznaliśmy najnowsze dane dotyczące dynamiki wzrostu cen konsumenckich w Polsce, które potwierdziły utrzymującą się w kraju deflację. W kwietniu w ujęciu rocznym ceny spadły o 1,1%, co jest wynikiem jeszcze gorszym od konsensusu ekonomistów, który zakładał odczyt na poziomie -1%.

Kluczowe informacje z rynków: Chiny: Ludowy Bank Chin ustalił średni kurs USD/CNY na poziomie 6,4589 wobec 6,4954 wczoraj (to największe jednodniowe umocnienie od lipca 2005 r.). Nowa Zelandia: Indeks aktywności gospodarczej sporządzany przez ANZ wzrósł w kwietniu do 32,1 pkt. z 29,4 pkt., a indeks zaufania w biznesie do 6,2 pkt. z 3,2 pkt.

Czwartkowe notowania na giełdach europejskich rozpoczęły się pod dyktando reakcji na dwie decyzje banków centralnych, Fed i BoJ. O ile rynek był przygotowany na pozostawienie stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych przez Rezerwę Federalną na tym samym poziomie oraz umiarkowanie gołębi wydźwięk podczas konferencji po posiedzeniu, o tyle decyzja Banku Japonii była kompletnym zaskoczeniem.

Surowce mają ostatnio swoje pięć minut po kilku latach zapomnienia i bycia w niełasce globalnych inwestorów. Metale przemysłowe, złoto czy ropa odbiły w ostatnich tygodniach nawet po kilkadziesiąt procent.

Co staje się już niemal tradycją, w I kw. PKB w Stanach Zjednoczonych zanotował słaby wynik, ale w dalszej części roku wynik się poprawi. Odczyty nie zacienią scenariusza podwyżki stóp procentowych wcześniej, niż tego oczekuje rynek. Dolar w II poł. roku będzie zyskiwał. Czas działa na korzyść waluty USA.