Komentarze walutowe

Chiny: Ludowy Bank Chin ustalił średni kurs USD/CNY na poziomie 6,4880 wobec 6,5120 wczoraj. Były doradca PBOC (Li Daokui) przestrzegł, że gospodarka może nadal szukać swojego dna.
Japonia: Rosną spekulacje, co do skali programu pomocowego dla regionów dotkniętych ostatnim trzęsieniem ziemi.

Trzy dni z rzędu EUR/PLN wzrastał o około 5 groszy co doprowadziło kurs nawet w okolice 4,43. Kurs ostatecznie zdołał się minimalnie cofnąć ( zamknięcie przy 4,41), ale ważne z technicznego punktu widzenia okolice 4,39 pozostały „nieodzyskane.”

Złoty ponownie odrywa się od fundamentów. Traci z powodu obaw i spekulacji. Naszym zdaniem obserwowana wyprzedaż nie przekształci się w trwałą tendencję, a rodzimą walutę w średnim terminie nie ominie fala ruchu pieniądza w kierunku emerging markets.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji kwotowań złotego po wczorajszej kontynuacji wyprzedaży. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,4060 PLN za euro, 3,9166 PLN względem dolara amerykańskiego, 4,0135 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 5,6733 PLN w relacji do funta szterlinga.

Mimo zbliżającego się posiedzenia FED – komunikat w środę wieczorem- amerykańska waluta pozostaje dzisiaj słaba, choć od rana jej straty zbytnio nie wzrosły. To pokazuje, że wspomniany ruch może być ograniczony, a wiele rozegra się w drugiej połowie tygodnia.

Uwaga inwestorów w tym tygodniu będzie skupiać się na trzech bankach centralnych – FED, BoJ oraz RBNZ. Wszystkie z nich będą podejmowały decyzje w sprawach dalszych losów polityki pieniężnej, która w ostatnich miesiącach weszła w kontrowersyjną i eksperymentalną fazę ujemnych stóp procentowych w wielu państwach oraz jeszcze bardziej agresywnych programów luzowania ilościowego.

Chiny: Ludowy Bank Chin ustalił średni kurs USD/CNY na poziomie 6,5120 wobec 6,4898 w piątek. Zastępca szefa PBOC (Chen Yulu) przestrzegł, że nadmierne zadłużenie może prowadzić do dużego ryzyka dla instytucji finansowych. Tymczasem gazeta Financial Times podała, że dług Chin wzrósł w I kwartale b.r do rekordowych 237 proc. PKB.

Duzi spekulanci zwiększyli zaangażowanie w pozycjach krótkich w kontraktach na indeks dolara. Zgodnie z danymi zaprezentowanymi przez Komisję CFTC w raporcie COT inwestorzy niekomercyjni powiększyli swój stan posiadania shortów do 28609 kontraktów.

Pozytywny ton rynkowego sentymentu nieco przygasł w okołoweekendowym handlu, ale to bardziej ostrożne przygotowywanie się na wydarzenia kolejnych dni, niż zapowiedź głębszego odwrotu. Jen jest silniejszy, dolar amerykański słabszy, akcje są niżej, traci ropa naftowa. Złoty na razie jest stabilny po piątkowej przecenie.

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie złotego, który w dalszym ciągu oscylują na najsłabszych poziomach od początku marca br. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3633 PLN za euro, 3,8809 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9714 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,6003 PLN w relacji do funta szterlinga.

Nowy tydzień: W dniu dzisiejszym istotny będzie dla głównej pary walutowej odczyt instytutu Ifo, dotyczący gospodarki niemieckiej. Poznamy go o godzinie 10:00, prognozuje się 107 pkt, w marcu notowano 106,7 pkt.

Jesteśmy pomiędzy posiedzeniami czołowych banków centralnych w okresie, kiedy toczy się gorąca debata, czy polityka monetarna nie wyczerpała swoich możliwości. Inwestorzy czują się w tej sytuacji niekomfortowo, co widać po ruchach kursów, które nierzadko są wbrew logice.

Od ubiegłotygodniowego minimum na poziomie 93,62 pkt., który to poziom był najniższym od sierpnia 2015 roku, indeks dolara wzrósł dziś do godziny 15:45 o 1,4 proc. W tym samym okresie kurs EURUSD zszedł poniżej poziomu 1,1250 (zeszłotygodniowy szczyt to 1,1465), a notowania pary USDCHF powędrowały w górę do najwyższego poziomu od 28 marca.

Za nami posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego, więc czas skoncentrować się na posiedzeniu Banku Japonii, które odbędzie się już w przyszłym tygodniu. BoJ ma długą historię zaskakiwania inwestorów, a że dane z Japonii ostatnio rozczarowują, to rynek zaczyna przygotowywać się do kolejnego aktu luzowania.

W związku z silnymi wzrostami cen na rynku surowców, perspektywa odbicia inflacji w skali globalnej jest coraz bardziej realna. Będzie to zmniejszać presję na banki centralne słabych krajów, które nie mają arsenału do walki z deflacją. Presja na M. Draghiego się zmniejszy. Tym bardziej, jeśli ponownie tracić będzie euro.