Komentarze walutowe

Główna para: Istotnym odczytem makroekonomicznym był dziś indeks Instytutu ZEW, zaprezentowany o godzinie 11:00 i charakteryzujący gospodarkę Niemiec. Wynik to 11,2 pkt – i był to rezultat pozytywny, bo prognozowano 8 pkt, a w marcu notowano tylko 4,3 pkt.

Wydawało się, że fiasko niedzielnych negocjacji w stolicy Kataru, w których uczestniczyli najwięksi na świecie producenci ropy, spowoduje powrót do spadków na tym rynku. Nie udało się osiągnąć porozumienia w sprawie zamrożenia wydobycia co oznacza, że nadal występuje nadpodaż tego surowca.

Główny Urząd Statystyczny opublikował dziś najświeższe dane z polskiej gospodarki, dotyczące produkcji przemysłowej i sprzedaży detalicznej. Po raz pierwszy od wielu miesięcy odczyty makroekonomiczne znad Wisły okazały się znacząco gorsze od oczekiwań.

Opublikowane dzisiaj zapiski z kwietniowego posiedzenia RBA, gdzie większą uwagę zwracano na kwestię aprecjacji notowań AUD, czy też zapowiedź przeprowadzenia wcześniejszych wyborów parlamentarnych na początku lipca nie przeszkadzają na razie we wzrostach dolara australijskiego.

Kluczowe informacje z rynków: Chiny: Ludowy Bank Chin ustalił średni kurs USD/CNY na poziomie 6,4700 wobec 6,4787 wczoraj. Pojawiły się spekulacje ze strony agencji Xinhua, której zdaniem bank centralny mógłby być skłonny do dodatkowego poluzowania polityki w tym roku w ślad za rosnącymi oczekiwaniami rynków finansowych w tej kwestii.

Apetyt na ryzyko pozostaje mocny pomimo rozczarowującego finału weekendowych rozmów Dosze. Ceny ropy naftowej w pełni odrobiły poniedziałkowy spadek i pociągnęły inne klasy aktywów. Jedynie złoty ma problemy z podczepieniem się do rajdu.

Gracze w USA uznali, że brak porozumienia w sprawie ograniczenia produkcji ropy naftowej to dobra informacja dla spółek i gospodarki, co podbiło notowania indeksów. Dolar stracił na wartości, ale jest jedynie korekta ostatnich zwyżek jego wartości. Przed końcem miesiąca ponownie wykaże siłę. Złoty wewnętrznie słabszy, może lekko stracić.

Sytuacja na głównej parze: Poranek na głównej parze wita nas poziomami rzędu 1,1315-20. Eurodolar utrzymuje się zatem dość wysoko, ale rejon, który ostatnimi czasy rozpoznaliśmy jako opór (ok. 1,1330) zadziałał we właściwy sposób, tzn. powstrzymał jeszcze większą aprecjację euro.

Powyżej trzynastki: Eurodolar oscyluje, gdy piszemy te słowa, w okolicach 1,1325-30 – co oznacza dzienne maksima i zarazem test lokalnego poziomu oporu. Wykres w zasadzie od rana szedł powoli w górę (minima z sesji to jak na razie ok. 1,1275), niemniej jakimś dodatkowym impulsem do tego mogła być gołębia wypowiedź Williama Dudleya z Rezerwy Federalnej.

Redukcja długich pozycji w dolarze amerykańskim przez inwestorów na rynku kontraktów terminowych trwa w najlepsze. Długie pozycje netto na indeksie amerykańskiej waluty (długie pozycje – krótkie pozycje) zmniejszyły się do poziomu 13 849 kontraktów, według zeszłotygodniowych danych CFTC, co jest najniższą wartością od czerwca 2014 roku.

Negatywny scenariusz dla notowań ropy i rynku akcyjnego stał się faktem. Podczas weekendowego spotkania przedstawicieli 16 producentów ropy naftowej, którzy odpowiadają za połowę światowego wydobycia nie doszło do żadnej formy porozumienia.

Fiasko wysiłków na rzecz zamrożenia poziomu wydobycia wywołuje silne, kilkuprocentowe załamanie cen ropy i nadaje ton notowaniom na giełdach i rynku walutowym. Przypomnijmy, że długa pozycja spekulacyjna netto w notowaniach ropy przybierała ostatnio rekordowe, najwyższe w historii poziomy.

Brak porozumienia w sprawie ograniczenia produkcji ropy naftowej osłabia ceny surowca, giełdy w Azji i źle wróży nastrojom dla emerging markets i ryzykownych aktywów na początku tygodnia. Złoty lekko straci na wartości. W dalszej części tygodnia w centrum uwagi posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego.

Sytuacja głównej pary nie uległa wielkim zmianom od piątkowego popołudnia. Wykres oscyluje w pobliżu 1,1280 – z jednej strony oznacza to, że nie przebito ubiegłotygodniowych minimów i na razie nie ma realnego ryzyka szybkiego zjazdu do 1,1145-50, z drugiej natomiast – że nie doszło do powrotu w rejon 1,1330-40.

Wspólnym mianownikiem było jedynie nieznaczne osłabienie dolara, zarówno wobec walut surowcowych, jak i defensywnych. Giełdowe indeksy lekko pod kreską, dość zniżkowała za to ropa. Na rynku walutowym brak wyraźnego schematu riks-on/risk-off. Najsilniejszy był dziś dolar nowozelandzki, zaś zaraz za nim defensywny jen. Reszta również umocniła się wobec dolara, ale skala zmian nie była duża.