Komentarze walutowe

Ponowna eskalacja ryzyka wojen handlowych w wakacyjnych warunkach obniżonej płynności tworzy klimat dla podwyższonej zmienności z niekorzystnym wynikiem dla aktywów ryzykownych. TO powinien być motyw przewodni kolejnych dni z danymi zepchniętymi na dalszy plan. Indeksy PMI dla usług powiedzą więcej o kondycji globalnej gospodarki i mogą być wskazówką dla decyzji banków centralnych – głównie Fed i EBC. Decyzje w następnym tygodniu podejmują RBA i RBNZ.

Tematem numer jeden na rynkach finansowych jest w piątek ponowna eskalacja wojny handlowej z Chinami przez prezydenta Trumpa. Prezydent USA ogłosił wczoraj, że na chińskie towary, które do tej pory nie były objęte cłami, zostaną nałożone cła w wysokości 10%. Chodzi o produkty o wartości 300 miliardów dolarów.

Wiele już wiadomo: W rzeczy samej: po decyzji FOMC wiele się już wyjaśniło, mamy nadal mocnego dolara, kurs głównej pary to 1,1085 (choć notowano zejścia i do 1,1025, tak więc teraz sytuacja trochę się uspokaja). Z drugiej strony, tradycyjne, miesięczne payrollsy, czyli dane z rynku pracy USA, które poznamy o 14:30, to też nie jest tak całkiem banalna sprawa.

Miodowy miesiąc w relacjach Chiny-USA trwał… dokładnie miesiąc. Rozmowy prezydentów na szczycie G20 miały przynieść ulgę dla rynków i gospodarki. Efekt na razie jednak to nowe cła, akurat w momencie, gdy światowy przemysł jest na krawędzi recesji.

Wydźwięk lipcowej decyzji FOMC był wyraźnie jastrzębi wobec tego, co rynek się spodziewał. Zgodnie z oczekiwaniami doszło do cięcia stóp procentowych o 25 pb i zakończenia programu redukcji sumy bilansowej, jednak komunikat i konferencja nie dały przeświadczenia, aby Fed był gotowy na dalsze luzowanie. Skutkiem jest silny dolar, co wywołuje furię u prezydenta Trumpa (jego słowa w tytule), a rozczarowanie inwestorów widać po przecenie ryzykownych aktywów.

Rynki wiązały z posiedzeniem Fed bardzo duże nadzieje. Oczekiwano, że amerykański bank centralny weźmie na siebie ciężar stymulowania gospodarki, a serią obniżek stóp pomoże w kontynuacji hossy na Wall Street. Fed stopy obniżył, ale na tym dobre informacje się skończyły.

Nowy obraz: W sierpień wchodzimy z obniżoną stopą funduszy federalnych w USA. Teraz zakres to 2,00 - 2,25 proc., a nie 2,25 - 2,50 proc., jak było wcześniej, po serii podwyżek. Stopę obniżono, a jednak dolar w jakimś sensie wygrał starcie: para walutowa EUR/USD przesunęła się z okolic 1,1150-60 do 1,1035. Nawet i dziś rano wciąż jest nisko, przy 1,1045-50. Korekta jest skromna.

W lipcu ostatnie słowo będzie należeć do Fed. Na przestrzeni miesiąca trzon dyskusji ewoluował od rozważań o skali pierwszego cięcia (25 czy 50 pb) do podziału na obóz zwolenników jednorazowego dostosowania przeciwko tym, którzy chcą większych działań. Szczególnie prezydent Trump dawał jasno do zrozumienia, że jest orędownikiem tej ostatniej opcji. Rynek jednak najwyraźniej liczy na niedobór gołębich sygnałów, biorąc pod uwagę, że dolar jest blisko dwumiesięcznych szczytów.

Decyzja amerykańskiej Rezerwy Federalnej będzie zdecydowanie najważniejszym punktem podczas dzisiejszej sesji. Obniżka stóp procentowych o 25 punktów bazowych jest już całkowicie wyceniona, stąd ruch sam w sobie nie powinien istotnie wpływać na zachowanie aktywów. Kluczowy będzie komunikat, który w obliczu braku nowych projekcji makroekonomicznych jeszcze bardziej zyskuje na istotności.

Dziś wieczorem: Bardzo możliwe, że dziś wieczorem, mianowicie o 20:00, Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC) dokona cięcia stopy funduszy federalnych w USA. Z zakresu 2,25 - 2,50 proc. zeszłaby ona wtedy najpewniej do 2,00 - 2,25 proc.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie lekkiej presji podażowej na wycenie PLN przed FED. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2970 PLN za euro, 3,8530 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8855 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,6852 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,207% w przypadku obligacji 10-letnich.

Wizja miękkiego brexitu topnieje w oczach a razem z nią wyparowuje wartość funta. To nie jest tak, że ryzyko bezumownego rozstania Wielkiej Brytanii z UE było nie było kompletnie brane pod uwagę, ale skala przeceny z ostatnich dni pokazuje, że uczestnicy rynku nie przypuszczali, że sprawy mogą przybrać tak zły obrót tak szybko. Premier Wielkiej Brytanii Boris Johnson chce iść na wojnę z Brukselą, która broni wyższych celów.

Trzy główne banki centralne podejmują w tym tygodniu decyzje w sprawie polityki pieniężnej. W przypadku Banku Anglii nikt nie oczekuje żadnych zmian, wszak widmo podwyższonego ryzyka wyjścia kraju bez porozumienia istotnie obniża szanse na wyższe stopy.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi podtrzymanie presji podażowej na wycenie PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2870 PLN za euro, 3,8492 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8792 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,6756 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,145% w przypadku obligacji 10-letnich.

Zanosi się na przełomowy tydzień na rynkach finansowych, ale pierwsze godziny umykają w spokoju, gdyż stawka jest zbyt wysoka, by decydować się na pochopne ruchy wyprzedające. Dolar pozostaje mocny przy odliczaniu do superważnej decyzji Fed, ale nie można oprzeć się wrażeniu, że to przejaw popadania inwestorów z jednej skrajności w drugą.