Komentarze walutowe

Podczas gdy szeroki rynek wyczekuje wystąpienia prezesa Fed Powella na sympozjum w Jackson Hole pod koniec tygodnia, europejskie rynki doświadczyły chwilowego przerywnika w postaci doniesień ze sfery polityki. Interesujące jest to, że pozytywna informacja ws. brexitu wcale taka nie jest, a i negatywna z Włoch nie do końca powinna być powodem do zmartwień.

Na ostatnim posiedzeniu EBC prezes Mario Draghi mówił, że nie ma powodów do bycia pesymistą. Najwyraźniej innego zdania są eksperci z niemieckiego Bundesbanku, którzy ostrzegli, że niemiecka gospodarka już teraz może być w recesji. Polityczne spory, którymi żyje teraz Europa, oczywiście nie pomagają.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi próbę stabilizacji PLN blisko niedawnych 2-letnich minimów. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3594 PLN za euro, 3,9306 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0135 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7762 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,869% w przypadku obligacji 10-letnich.

Kluczowe informacje z rynków: USA / HUAWEI : Amerykańska administracja wydłużyła wczoraj o kolejne 90 dni pozwolenie na handel z koncernem telekomunikacyjnym Huawei w wybranych obszarach przez amerykańskie podmioty. EUROSTREFA / NIEMCY: Wczoraj pojawiły się niepotwierdzone spekulacje, że niemiecki rząd mógłby uruchomić wart nawet 50 mld EUR pakiet fiskalny, jeżeli zaszłaby taka potrzeba.

Wczoraj rynki ustabilizowały się, znajdując wsparcie w strzępach informacji, w których, jeśli się bardzo chce, da się znaleźć pozytywną stronę. Wybiórczość w przyjmowaniu wiedzy pokazuje stan, w jakim znajdują się rynki – inwestorzy chcą punktu zaczepienia dla odbicia, jednocześnie obawiając się, że nie warto czekać na solidny powód.

Wczoraj amerykański prezydent Donald Trump po raz kolejny starał się wywrzeć presję na Rezerwę Federalną sugerując, iż w niedługim czasie stopy procentowe powinny zostać zredukowane o co najmniej 100 punktów bazowych, a Fed powinien ponadto rozważyć opcję ilościowego luzowania polityki pieniężnej.

Nie pozbędziemy się podwyższonej zmienności z rynków w obliczu niepewności wokół wojen handlowych i podsycanych obaw o globalne spowolnienie. Czynniki geopolityczne pozostają silne w połączeniu ze spekulacjami o przyszłości polityki monetarnej. W przyszłym tygodniu inwestorzy będą wyczekiwać wskazówek od bankierów centralnych spotykających się na sympozjum w Jackson Hole.

Niezależnie od faktu konsekwentnie spadającego czwarty dzień z rzędu kursu EURUSD (w piątek po południu byliśmy już 30 pipsów poniżej ważnego poziomu 1,11), notowania złotego chodzą własnymi ścieżkami. Obserwowane w czwartek silne osłabienie złotego na płytkim rynku (Święto Wojska Polskiego) zostało już wyraźnie odrobione – w pewnym momencie EURPLN wrócił się w okolice niewidziane od poniedziałku, a USDPLN cofnął się w okolice obserwowane w środę przed południem.

Kluczowe informacje z rynków: AUSTRALIA / DANE ( Z WCZORAJ): Zatrudnienie w lipcu wzrosło o 41,1 tys. (szacowano 14 tys.), a stopa bezrobocia utrzymała się na poziomie 5,2 proc. NORWEGIA / NORGES BANK (Z WCZORAJ): Na posiedzeniu nie zmieniono poziomu stóp procentowych (jak oczekiwano). Oceniono, że od czerwca bilans ryzyk nie uległ pogorszeniu, chociaż stwierdzono, że „pociągają za sobą większą niepewność”. Tym samym rynek nadal wierzy w podwyżkę stóp we wrześniu.

Nie ma to jak trafić z krajowym świętem w najgorsze załamanie rynkowe od co najmniej trzech lat. Złoty osłabił się do niemal 4,40 za euro, ale szybki odwrót sugeruje, że inwestorzy widzą w tym poziomie psychologiczny sufit. Tymczasem na rynkach zewnętrznych trwa dyskusja o arsenale posiadanym przez banki centralne i czy jest on wystarczający?

Euro po 4,3960 zł, frank blisko po 4,05 zł, a dolar po 3,9460 zł – takie notowania można było przez chwilę zobaczyć 15 sierpnia. Szczyt słabości złotego przypadł na dzień o niskiej płynności (święto i brak aktywności inwestorów krajowych), oraz okres sporej nerwowości na światowych rynkach akcji.

Czwartek przyniósł bardzo wyraźną przecenę złotego. Kurs słabego globalnie euro w pewnym momencie zbliżył się do 4,40, dolar kosztuje sporo powyżej 3,90, zaś frank powyżej 4 złotych. Złoty traci w oczekiwaniu na wielkie luzowanie ze strony EBC.

Od początku tygodnia każdy dzień przynosi zwrot o 180 stopni. Dzisiaj rynki szybko zapomniały o wczorajszych rewelacjach nt. odwleczenia terminu wdrożenia stawek celnych na większą część chińskich produktów, a nagłówki depesz zdominowały spekulacje na temat ryzyka pojawienia się recesji w amerykańskiej gospodarce po tym, jak rentowności 10-letnich obligacji po raz pierwszy od 2007 r. znalazły się na niższym poziomie od papierów 2-letnich.

Kluczowe informacje z rynków: USA / DANE (Z WCZORAJ): Inflacja CPI w lipcu wypadła powyżej oczekiwań rosnąc o 1,8 proc. r/r z 1,6 proc. r//r, oraz o 2,2 proc. r/r dla wartości bazowej – szacunki wynosiły odpowiednio 1,7 proc. r/r i 2,1 proc. r/r. Pozytywny efekt tłumi jednak nieoczekiwany spadek realnej dynamiki tygodniowych płac o 0,3 proc. m/m, wobec spodziewanego odbicia o 0,2 proc. m/m, oraz wyhamowanie dynamiki stawki godzinowej do 1,3 proc. r/r z 1,5 proc. r/r.

Decyzja USA o częściowym odroczeniu ceł importowych nakładanych na Chiny była sporą niespodzianką, co w pełni tłumaczy skalę rajdu ulgi ryzykownych aktywów. Jednak co do trwałości odbicia należy mieć wątpliwości. Wczorajsze informacje wcale nie sugerują, aby doszło do postępu w negocjacjach handlowych. Stan alarmowy zostaje podtrzymany.