Komentarze walutowe

Co nas czeka? W rzeczy samej, kalendarium jest dziś szczelnie wypełnione, ale oczywiście nie wszystko będzie dla nas istotne. Na przykład nie muszą nas zajmować dane z Chile o bezrobociu i produkcji przemysłowej, które pojawią się o 14:00. Rynkiem eurodolara i innych głównych par nie wstrząsną też wiadomości o inflacji na Węgrzech, ani nawet analogiczne doniesienia z Francji czy Włoch.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi lekkie odbicie wyceny złotego na bazie korekty ostatniego umocnienia dolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3173 PLN za euro, 3,6657 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7731 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9153 PLN w relacji do funta szterlinga.

Głosy stąd i zowąd: Pan Villeroy de Galhau z rady gubernatorów EBC stwierdził dziś, że co prawda program skupu aktywów (czyli QE) powinien być stopniowo ograniczany, ale zarazem polityka monetarna w Eurolandzie winna generalnie pozostać luźna. Czyli: on the one hand i on the another.

Lista czwartkowych wydarzeń została wyraźnie zdominowana przez wystąpienia publiczne bankierów centralnych, aczkolwiek żadne z nich nie zdołało przyczynić się do przetasowania sentymentu na rynku walutowym.

Przedstawiona przez Trumpa reforma podatkowa była wystarczająco dobra, by podtrzymać rajd dolara. Głównym motorem są rosnące rentowności obligacji, które są jednak ciosem m.in. dla walut rynków wschodzących, w tym złotego. Dziś pod lupą kolejne przemówienia członków Fed, które nie powinny zaszkodzić obecnym trendom.

Na wzrost prawdopodobieństwa podwyżki stóp procentowych w USA i zapowiedzianą zmianę kierunku sumy bilansowej Fed najmocniej negatywnie reagują waluty gospodarek wschodzących. Złoty wiedzie prym w przecenie. W horyzoncie 2018 r. rodzima waluta będzie mocniejsza.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie presji podażowej na wycenie złotego wraz z dalszymi spadki notowań dolara amerykańskiego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3287 PLN za euro, 3,6902 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7858 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9346 PLN w relacji do funta szterlinga.

Główna para: Eurodolar przebył dziś drogę z okolic 1,18 do 1,1715, acz później trochę wrócił na północ, obecnie notuje 1,1765. Pewne znaczenie miała wypowiedź Janet Yellen z wczoraj. Szefowa Fed stwierdziła, że Fed źle rozpoznał przyczyny niskiej inflacji, a do tego być może nie uda się w najbliższej (czy nawet dalszej) przyszłości osiągnąć poziomu 2 proc., który jest formalnym celem.

W trakcie najbliższych godzin prawdziwym testem siły dolara będzie wystąpienie prezydenta USA Donalda Trumpa, w którym padną deklaracje dotyczące planowanej reformy systemu podatkowego. Rozczarowanie zdawkowymi ogólnikami z pewnością przyczyni się do wymazania pokaźnego wzrostu rentowności amerykańskiego długu.

Spokojny handel na FX w ostatnich godzinach wskazuje, że rynek zdaje się porządkować po dość emocjonującym wtorku. USD oddaje pokłady pesymizmu, gdyż coraz więcej znaków układa się w pozytywny obraz do końca roku. Dziś kolejny może dołożyć prezydent Trump. Poza tym w nocy decyzja RBNZ, która jednak powinna przejść bez echa.

Rynki bardzo powoli przekonują się do tego, że amerykańska Rezerwa Federalna podniesie w grudniu stopy procentowe. Dlatego J. Yellen wykorzystuje każdą okazję, by przypomnieć inwestorów o determinacji w działaniach normalizujących politykę pieniężną, nawet pomimo braku wyraźnej presji inflacyjnej.

Co w kalendarium? Nie twierdzimy bynajmniej, że akurat Czechy i Nowa Zelandia wstrząsną dziś rynkiem – zapewnie nie udałoby się im to nawet, gdyby mocno chciały. Ale formalnie rzecz biorąc, czeski bank centralny określi stopę procentową o 13:00, zaś nowozelandzki o 22:00. W obu przypadkach nie oczekuje się zmian: powinno pozostać odpowiednio 0,25 proc. i 1,75 proc.

Niekwestionowanym wydarzeniem wtorkowej sesji było wystąpienie Janet Yellen, przewodniczącej Fed, która zdecydowała się na podtrzymanie jastrzębiej retoryki. W tekście jej przemowy uwagę zwróciły wzmianki dotyczące obaw o zbyt wygładzoną ścieżkę stóp procentowych, co może godzić nie tylko w kondycję sektora finansowego, ale również podbijać ryzyko przegrzania się amerykańskiej gospodarki.

Tryumf Macrona w wyborach prezydenckich we Francji położył fundament pod wymazanie premii za ryzyko polityczne w Eurolandzie. To pozwoliło na redukcję negatywnego nastawienia inwestorów względem euro obrazowanego chyba najlepiej przez rozbudowaną krótką pozycję spekulacyjną w danych CFTC.

Zaczyna realizować się zapowiadane przez nas pogorszenie nastrojów na światowych rynkach finansowych. Euro osuwa się w dół. Zyskują frank szwajcarski, jen, amerykański dolar, a także ropa naftowa (kurdyjskie referendum) i złoto. Z powodu czynników o charakterze globalnym złoty pozostanie na ścieżce osłabienia.