Komentarze walutowe

Euro w relacji do dolara w piątek było najtańsze od ponad 3 miesięcy. Kurs 1,16 to i tak sporo biorąc pod uwagę, że na początku roku było to mniej niż 1,04, ale widać, że podejście inwestorów w ostatnim czasie uległo zmianie. Rodzi to również konsekwencje dla notowań złotego.

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego o wydłużeniu programu skupu obligacji na kolejne 9 miesięcy 2018 r. przy umacniających się fundamentach gospodarki USA, a więc i oczekiwaniach na podwyżki Fed, stawia euro na słabszej pozycji w relacji do dolara. Spodziewamy się przeceny wspólnej waluty przed końcem roku. W ślad za nią straci również złoty.

Zaczynamy tydzień: Jutro – z powodu Święta Reformacji – nie będzie handlu w Niemczech, ale dziś poznamy dwa ważne odczyty z tego kraju. Po pierwsze, o ósmej rano pojawi się publikacja na temat sprzedaży detalicznej za wrzesień, prognozy to +0,7 proc. m/m oraz +3 proc. r/r. Po drugie, o 14:00 poznamy inflację CPI i HICP.

W tym tygodniu rynki pozostaną pod wpływem banków centralnych. Decyzje będą podejmowane w Japonii, USA i Wielkiej Brytanii, ale podwyżki oczekuje się tylko w tym ostatnim przypadku. Decyzja Fed raczej przejdzie bez echa, za to po raporcie rynku z pracy oczekuje się silnego odbicia zatrudnienia. Dane ze strefy euro powinny pokazać siłę ożywienia przy słabości inflacji.

Jak z oczekiwanej decyzji zrobić niespodziankę? Zapytajcie Mario Draghiego. Kilka kosmetycznych zmian w przekazie uczyniło z ogłoszenia redukcji skupu aktywów gołębią decyzję. Euro traci, gdyż odpada kolejny bank centralny, co do którego były większe oczekiwania normalizacji polityki.

Pomimo faktu, że władze Europejskiego Banku Centralnego wpasowały się w rynkowy konsensus podczas wczorajszego posiedzenia, notowania wspólnej waluty zdecydowanie straciły na sile, a w ślad za nimi polski złoty. Choć Draghi wykonał wczoraj kolejny mały krok w kierunku wychodzenia z ekspansywnej polityki pieniężnej, to droga do bardziej znaczącej normalizacji pozostaje wciąż bardzo długa.

Kluczowe informacje z rynków: USA: W czwartek po południu Izba Reprezentantów przyjęła ostateczny projekt przyszłorocznej ustawy budżetowej, co otwiera teraz drogę do procedowania ustawy podatkowej. Przewaga w głosowaniu była jednak niewielka (216-212), co pokazuje że większość może być krucha.

Europejski Bank Centralny (EBC) będzie skupował obligacje jeszcze co najmniej przez kolejny rok, co zbliży jego sumę bilansową do 50 proc. PKB regionu. Silnie akomodacyjna polityka pieniężna ma szansę podtrzymać wysoki apetyt na ryzyko na rynkach. A po nas choćby potop.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi podtrzymanie słabszego PLN na bazie spadku eurodolara do 3-miesięcznych minimów. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2538 PLN za euro, 3,6564 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,6602 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7984 PLN w relacji do funta szterlinga.

Rozbita konsolidacja: Jeśli mamy dziś rano 1,1625 – 1,1635 – a tyle właśnie notujemy na eurodolarze – to znaczy, że stało się coś istotnego. Istotnie, wczoraj dolar znacząco się umocnił, a przez to na głównej parze rozbito konsolidację, która obowiązywała od początku sierpnia. A mianowicie przekroczyliśmy rejon 1,1670.

Kluczowym wydarzenie tygodnia dla euro już za nami. Rynkowy konsensus bazujący na ankiecie Bloomberga wskazywał, że program QE zostanie zredukowany o połowę, tj. do 30 mld EUR/miesięcznie od stycznia 2018 r. na kolejne 9 miesięcy z możliwością jego dalszego wydłużenia.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego przed dzisiejszym zakończeniem posiedzenia EBC. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,21415 PLN za euro, 3,5844 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,6293 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7583 PLN w relacji do funta szterlinga.

USA: Spiker Izby Reprezentantów, Paul Ryan dał wczoraj do zrozumienia, że Senator Bob Corker nie będzie blokował reformy podatkowej niezależnie od ponownej fali wzajemnych ataków na Twitterze z prezydentem Donaldem Trumpem. Ryan wezwał jednocześnie obie strony do wyciszenia wzajemnych waśni.

Rozczarowanie danymi o sprzedaży detalicznej i inflacji wykluczyło trzecią podwyżkę stopy overnight z rzędu. Bank Kanady (BoC) potrzebuje czasu na ocenę wpływu dotychczasowych działań na gospodarkę, jednak pozostaje w jastrzębim nastawieniu. Wątpliwe jednak, aby bank z wyprzedzeniem zobowiązał się do kolejnej podwyżki w grudniu, więc na razie CAD pozostanie bez wsparcia.

Pomimo nieustannie dobrych danych płynących z polskiej gospodarki, notowania rodzimej waluty zaprzestały w ostatnim czasie aprecjacji. Wydaje się, że obecnie głównym hamulcem jest dość bierna postawa Rady Polityki Pieniężnej, która nie zdaje się spieszyć z podwyżkami kosztu pieniądza w najbliższym czasie.