Komentarze walutowe

Poranny, wtorkowy handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego, pomimo testu 1,5-miesięcznych maksimów na notowaniach dolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3126 PLN za euro, 3,6861 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7686 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8735 PLN w relacji do funta szterlinga.

KOREA PÓŁNOCNA: „Zrobimy, co trzeba” napisał w niedzielę na Twitterze prezydent Donald Trump, sugerując też aby szef dyplomacji (Rex Tillerson) nie tracił czasu na dyskusje z Kim Dzong Unem. Wcześniej w sobotę Tillerson przyznał, że USA „sondują”, czy reżim jest zainteresowany rozmowami ws. programu nuklearnego.

W poniedziałek przykre sceny z Katalonii będą tematem numer jeden, co przejściowo będzie ciążyć na EUR, choć nie zmienia generalnej sytuacji. Poza tym atrakcyjność USD dalej rośnie z jastrzębimi nadziejami wokół zmian w Fed. W tle dziś odczyty PMI/ISM.

Mogło się wydawać, że wrześniowe wybory w Niemczech zakończą tegoroczny kalendarz polityczny w Europie. Niemniej Katalończycy w ten weekend zmącili spokój inwestorów na Starym Kontynencie. Ruchy separatystyczne w Hiszpanii nie powinny mieć długofalowego wpływu na rynki, ale ostatnie wydarzenia mogą ciążyć euro w tym tygodniu.

Seria pozytywnych dla złotego informacji (wzrost inflacji, decyzja Russell, odczyt indeksu PMI) nie przekładają się na jego lepszą postawę na rynku. Krótkoterminowo nasza waluta pozostaje po wpływem negatywnych czynników związanych z obawami o szybsze tempo zacieśniania polityki pieniężnej w USA i w konsekwencji wzrostem awersji do ryzyka.

Co słychać? W nocy zaprezentowano odczyty makroekonomiczne z Australii i Japonii. W Australii PMI dla przemysłu osunął się z 59,8 pkt do 54,2 pkt, a więc znacząco. W Japonii prognozowano dla analogicznego wskaźnika 52,6 pkt, faktycznie było 52,9 pkt

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym przynosi nieco słabsze euro (mocniejszy dolar), co negatywnie rzutuje na waluty EM, w tym koszyk CEE. Złoty lekko traci, pozostając jednak blisko punktu odniesienia z piątku. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3090 PLN za euro, 3,6603 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7684 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8892 PLN w relacji do funta szterlinga.

Start nowego miesiąca tradycyjnie przynosi raport z rynku pracy USA i ważne pytanie o dynamikę wynagrodzeń. Poza tym otrzymamy istotne odczyty indeksów aktywności biznesowej (PMI/ISM) z wielu gospodarek. O stopach procentowych decydować będą banki centralne w Australii i Polsce, ale w obu przypadkach nie oczekuje się zmian. Protokół z ostatniego posiedzenia ECB także przyciągnie uwagę.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Opublikowane wczoraj po południu ostateczne dane nt. dynamiki PKB w II kwartale wypadły nieco lepiej względem szacunków na poziomie 3,0 proc. – odczyt wyniósł 3,1 proc. w ujęciu zanualizowanym.

Koniec tygodnia, miesiąca i kwartału często bywa powodem pozbawionych uzasadnienia wahań rynkowych. Z drugiej strony kalendarz na piątek jest napakowany interesującymi wydarzeniami, które pozwolą ustawić się inwestorom na październik.

Końcówka kwartału po dyktando odreagowanie siły dolara i słabości walut EM. Naszym zdaniem chwilowe. Z początkiem października złotowe pary ponownie testować będą wczorajsze maksima, a wyprzedaż zakończy się dopiero w połowie miesiąca.

Co nas czeka? W rzeczy samej, kalendarium jest dziś szczelnie wypełnione, ale oczywiście nie wszystko będzie dla nas istotne. Na przykład nie muszą nas zajmować dane z Chile o bezrobociu i produkcji przemysłowej, które pojawią się o 14:00. Rynkiem eurodolara i innych głównych par nie wstrząsną też wiadomości o inflacji na Węgrzech, ani nawet analogiczne doniesienia z Francji czy Włoch.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi lekkie odbicie wyceny złotego na bazie korekty ostatniego umocnienia dolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3173 PLN za euro, 3,6657 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7731 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9153 PLN w relacji do funta szterlinga.

Głosy stąd i zowąd: Pan Villeroy de Galhau z rady gubernatorów EBC stwierdził dziś, że co prawda program skupu aktywów (czyli QE) powinien być stopniowo ograniczany, ale zarazem polityka monetarna w Eurolandzie winna generalnie pozostać luźna. Czyli: on the one hand i on the another.

Lista czwartkowych wydarzeń została wyraźnie zdominowana przez wystąpienia publiczne bankierów centralnych, aczkolwiek żadne z nich nie zdołało przyczynić się do przetasowania sentymentu na rynku walutowym.