Komentarze walutowe

Poniedziałek na rynkach zaczyna się od znaczącego umocnienia tureckiej liry po wyborach, które wczoraj odbyły się w tym kraju. To może być dobry omen dla złotego, który ostatnio nie radził sobie najlepiej. Jednak do umocnienia naszej waluty potrzeba większej ilości sprzyjających czynników.

Początek nowego tygodnia handlu nie przynosi jak dotąd większych zmian na wycenie PLN, pomimo lekkiego układu risk-off związanego z napięciami handlowymi wokół USA. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3213 PLN za euro, 3,7076 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7558 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9164 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,17% w przypadku obligacji 10-letnich.

Kurs głównej pary walutowej, czyli eurodolara, wędrował od 15 do 22 czerwca mniej więcej w zakresie 1,1530 - 1,1640. Dolar był, ogólnie rzecz biorąc, wyraźnie umocniony w porównaniu z dniami wcześniejszymi. Ta jego aprecjacja została wygenerowana dzięki przyjęciu i potwierdzeniu przez Fed polityki czterech podwyżek stóp przy równoczesnej oględności EBC.

Ostatni tydzień czerwca nie obfituje w kluczowe wydarzenia makro. Napięcia w globalnym handlu powinny pozostać na pierwszym planie, a ich wpływ na biznes może zostać potwierdzony w danych z USA, Niemiec i Kanady.

Walutowe wieści: Wielki świat: Główna para walutowa, która wiąże euro z dolarem, jest dziś rano na poziomie 1,1630. W porównaniu z wczorajszymi minimami, zakreślonymi w pobliżu 1,1510-15, to oczywiście przejaw umocnienia euro i dość poważne odbicie - ale mimo wszystko ruch ma charakter korekcyjny. Wykres od 15 czerwca biegnie w konsolidacji i na razie mamy testowanie jej oporu, nie po raz pierwszy.

Nastroje na rynkach nieco uspokoiły się po wtorkowym trzęsieniu ziemi. Być może wynika to z faktu, iż chwilowo Trump odpuścił temat ceł i zajął się imigrantami. Złotemu jednak nie udało się odrobić strat i dolar kosztuje nadal ponad 3,70. Dziś jednym z ciekawych wydarzeń jest panel szefów najważniejszych banków centralnych w Portugalii.

Parę ostatnich dni: Przypomnijmy: w ubiegłym tygodniu Rezerwa Federalna i Europejski Bank Centralny zadziałały tak, że rynek osunął eurodolara z rejonu 1,18 - 1,1845 do poziomu 1,16, co później poskutkowało zejściem jeszcze niżej. Kreślono nawet 1,1530.

Rynek powoli wychodzi z szoku wywołanego ogłoszeniem przez D. Trumpa planów nałożenia kolejnych ceł na Chiny. Indeksy giełd odbiły. Dolar pozostaje mocny, ale nie powiększa zysków. Pogłębienie słabości euro w krótkim terminie jest mało prawdopodobne. Wspólnej walucie nie zaszkodziły wczorajsze gołębie wypowiedzi prezesa EBC M. Draghiego. Waluty krajów wschodzących, złoty odreagują spadki.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie lekkiej presji podażowej na PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3124 PLN za euro, 3,7284 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7421 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9018 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,197% w przypadku obligacji 10-letnich.

Poranny,wtorkowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie lekkich układów typu risk off, co negatywnie rzutuje na waluty EM, w tym PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,3072 PLN za euro, 3,7054 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7315 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9073 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,202% w przypadku obligacji 10-letnich.

W ubiegłym tygodniu notowaniami walut trzęsły najważniejsze banki centralne, zaś w tym choć tego rodzaju wydarzeń brak, inwestorzy nie będą narzekać na nudę. Tematem numer jeden jest eskalacja napięć handlowych, w Europie powraca kryzys imigracyjny, zaś koniec tygodnia to szczyt OPEC oraz wybory w Turcji.

Na głównej parze: Zawsze oczywiście są jakieś posiedzenia przed nami - i niektóre z nich pewnie będą kluczowe, stąd owo "na razie" w tytule naszego raportu. Tak czy inaczej, sytuacja trochę się wyklarowała czy też uspokoiła. Jak pamiętamy, w ubiegłym tygodniu najpierw mieliśmy dość jastrzębie posiedzenie Fed (w którym zasugerowano, a to poprzez medianę oczekiwań członków FOMC, ...

Dolar pozostaje mocny po decyzji D. Trumpa o nałożeniu ceł na towary sprowadzane z Chin i analogicznej odpowiedzi Pekinu. Juan w dół. Po ciosie zadanym w czwartek przez EBC wciąż nie otrząsnęło się euro, a na horyzoncie kolejny niesprzyjający czynnik – wzrost ryzyka politycznego w Niemczech. Aktywa emerging markets w odwrocie.

Początek nowego tygodnia na rynku FX nie przynosi większych zmian na wycenie PLN, niemniej z uwagi na 7-miesięczne maksima na USD widoczna jest lekka presja podażowa. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2844 PLN za euro, 3,6966 PLN względem dolara amerykańskiego, 3,7084 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 4,8992 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,266% w przypadku obligacji 10-letnich.

Mario Draghi ograł inwestorów optymistycznie nastawionych do perspektyw EUR. Ogłoszenie końca QE kompletnie traci na znaczeniu, jeśli przy tym zmiażdżone są wszelkie nadzieje na przybliżenie terminu podwyżki stóp procentowych. Kombinacja jastrzębi Fed-gołębi EBC zamieszała na rynku walutowym, ale to mógł być ostatni zryw zmienności przed letnim uspokojeniem.