Komentarze walutowe

Agresywna polityka luzowania od lat prowadzona przez Bank Japonii nie daje zadowalających rezultatów pod postacią powrotu inflacji na wyższe pułapy i trwałego ożywienia koniunktury. Generuje ona jednocześnie coraz większe koszty i wypaczenia w funkcjonowaniu systemu finansowego. Dlatego też BoJ zdecydował się nieco uelastycznić zasady prowadzenia polityki.

To był fantastyczny miesiąc dla złotego. Polska waluta istotnie zyskała zarówno wobec dolara, jak i euro. Dane z polskiej gospodarki są solidne, ale to globalne tendencje sprawiły, że nad Wisłę wrócił kapitał. Jednak utrzymanie tego tempa w sierpniu będzie bardzo trudne.

Codzienne pytanie brzmi: co nas dzisiaj czeka? Wczoraj mieliśmy niewiele w kalendarium makroekonomicznym, dziś całkiem sporo. Związek między liczbą przewidzianych publikacji i wydarzeń a dynamiką wykresów forexowych jest niejasny i nieoczywisty, przynajmniej na pierwszy rzut oka. Zdarza się, że brak odczytów skutkuje marazem, ale równie dobrze może zostać on wykorzystany do gwałownych przetasowań.

Poranny, wtorkowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie mocniejszego PLN na bazie kontynuacji odbicia eurodolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2674 PLN za euro, 3,6448 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,6887 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7824 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,214% w przypadku obligacji 10-letnich.

Kluczowe informacje z rynków: Japonia: Dynamika sprzedaży detalicznej w Japonii w czerwcu wyniosła 1,8% rdr w porównaniu do prognozowanych 1,6% rdr. Szwajcaria: Indeks instytutu KOF wyniósł 101,1 pkt. w lipcu wobec oczekiwań zakładających 101,5 pkt.

To możemy być interesujący tydzień, który przynajmniej na chwilę wyrwie rynki z wakacyjnego marazmu. Swoje posiedzenia odbywają Bank Japonii, Fed i Bank Anglii, po drodze kilka ważnych odczytów dotyczących inflacji i aktywności biznesu (w obliczu sporów handlowych), a tydzień zamyka raport NFP. A do tego przetasowania na koniec miesiąca. To wszystko przed nami, choć dziś pewnie zanosi się na powolny start.

Pięć dni: Eurodolar wita nas w nowym tygodniu kursem 1,1660. Nie ma zatem żadnej przełomowej zmiany, stara konsolidacja trwa, ostatnio zawężona do zakresu 1,1575 - 1,1750. Zadajmy zatem sakramentalne pytanie: co nas dzisiaj czeka? - i udzielmy na nie odpowiedzi.

Lipiec niemal na pewno zakończy się wyśmienicie z punktu widzenia polskiego rynku. Potężne odbicie na GPW i duże odreagowanie złotego to efekt spadku obaw o konflikty handlowe, który spowodował powrót kapitału na mocno przecenione rynki wschodzące. Czy sierpień może być tak samo dobry?

Retrospektywa i perspektywa: Powtórzmy nasze stare, dobre (i przecież nie zgrane) tezy oraz obserwacje. W 2008 roku eurodolar zaliczył maksima w pobliżu 1,60. Potem przyszedł giełdowo-forexowo-gospodarczy Ragnarok, zmierzch bożyszcz doradztwa i tradingu, wszyscy lamentowali, a wykres ruszył na południe, co w jakiś sposób miało obrazować ucieczkę od ryzyka w stronę bezpiecznej przystani dolara. Oraz, tak czy inaczej, techniczną korektę po paru latach aprecjacji euro.

W przyszłym tygodniu uwaga rynków może być mniej skupiona na geopolityce i sporach handlowych, a na pierwszy plan wyjdą publikacje makro oraz decyzje banków centralnych. Bank Japonii powinien utrzymać politykę bez zmian, choć nie brakuje spekulacji o niespodziance.

Wczorajsze posiedzenie EBC było tak nudne jak wakacyjne maratony powtórek niskobudżetowych telenowel w telewizji i przyniosło podtrzymanie łagodnego nastawienia z czerwca. Jedyną jego przewagą było to, że konferencja Mario Draghiego nie trwała nawet trzech kwadransów i nie była przerywana reklamami.

W polityce pieniężnej w strefie euro bez zmian. Z całą siła ujawni się dziś rozdźwięk w bieżących danych gospodarczych w porównaniu do USA. Spodziewany mocny odczyt PKB w II kw. Końcówka miesiąca pod dyktando wzmocnienia dolara i pogorszenia nastrojów na rynkach. Złoty straci na wartości.

Euro nie straciło na posiedzeniu EBC tak wyraźnie jak w czerwcu, ale jednak ostatecznie okazało się ono dla europejskiej waluty niekorzystne. W ślad za euro do dolara tracił też złoty, choć bardzo mocny sentyment na rynkach podtrzymują wyniki kwartalne amerykańskich spółek. Dziś uwaga przesunie się na amerykański raport o PKB za drugi kwartał.

Poranny, piątkowy handel na rynku FX przynosi mocniejszego dolara, co przekłada się na lekkie spadki na walutach EM, w tym PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,2921 PLN za euro, 3,6849 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7070 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8298 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,141% w przypadku obligacji 10-letnich.

Gdyby nie ciążące widmo silnego, jednorazowego ograniczenia płynności przez FED ostatniego dnia lipca, po doniesieniach z Waszyngtonu, a wcześniej z Chin (stymulacja) na rynkach trwałaby zapewne euforia. Być może jednak te optymistyczne wieści będą podstawą handlu z wysokim apetytem na ryzyko w sierpniu.