Komentarze walutowe

Krwawy wtorek na rynku akcji i surowców przywraca wątpliwości o tempo ożywienia globalnej gospodarki, a perspektywa przedziurawionej świętami drugiej części tygodnia potęguje redukcję pozycji w aktywach ryzykownych. Dziś rano sytuacja się stabilizuje, ale wyczuwalny jest brak przekonania inwestorów do kierunku. Na przekór gorszym nastrojom zyskuje złoty.

Kłopoty to jego specjalność: Donald Trump ma problem z bankiem centralnym. Cóż, sam to tak określa. Fed, jak wiadomo, jest na kursie podwyższania stóp procentowych. Nie od dziś - i nie do jutra. Tymczasem to nie odpowiada prezydentowi i jego administracji.

Opublikowane wczoraj plany Ministerstwa Energii mocno mieszają w przyszłorocznej ścieżce inflacyjnej zaprezentowanej przez Radę Polityki Pieniężnej na ostatnim posiedzeniu. Tymczasem dane z sektora przemysłowego pokazały lepsze wartości z uwagi na czynniki jednorazowe. Złoty pozostaje relatywnie stabilny pomimo aprecjacji dolara, który zyskiwał we wtorek wraz z taniejącą ropą naftową.

Williams i dolar: Jeśli chodzi o przyszłość stóp procentowych w USA, to p. Williams z Fed potwierdził, iż bank centralny jest na kursie stopniowych podwyżek, a poza tym optymistycznie wyraził się na temat gospodarki Stanów ("radzi sobie bardzo dobrze") i bezrobocia ("jest niskie"). Zawsze to jakiś pro-dolarowy sygnał, jakkolwiek nie można powiedzieć, by główna para wracała do minimów z tego miesiąca, a przypomnijmy, że kreślono je w okolicach 1,1215-20.

Dyktat dla klimatu rynkowego przejmuje rynek akcji, gdzie wyprzedaż spółek technologicznych ciągnie się od Wall Street przez Azję i ciąży na otwarciu w Europie. Na FX oznacza to ucieczkę w JPY i CHF, ale też redukcję nawisu długich pozycji w USD. W tej atmosferze odreagowanie złotego, poobijanego przez aferę KNF, musi się opóźnić.

W ciągu ostatnich kilkunastu dni doświadczyliśmy nie najlepszego okresu w wykonaniu polskiej waluty, choć straty najwidoczniejsze były w przypadku euro i franka, a relatywna słabość dolara działała na korzyść złotego. Choć pierwsza podwyżka stóp procentowych pozostaje raczej kwestią odległą, to jednak solidne fundamenty makroekonomiczne powinny oddziaływać pozytywnie.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi podtrzymanie nieco słabszego dolara, co pozwoliło na wyhamowanie zniżki PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,3274 PLN za euro, 3,7794 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8056 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8595 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,239% w przypadku obligacji 10-letnich.

Kwestia głównej pary: Eurodolar dość konsekwentnie pnie się w górę. Nasi czytelnicy pamiętają, że o ile w początkach roku zapowiadaliśmy umocnienie dolara i niejakie potwierdzenie 10-letniej tendencji wzrostowej, o tyle cały czas podkreślaliśmy, że wędrówka nie będzie łatwa i że bynajmniej nie oczekujemy zejścia do minimów z lat 2015 - 2017, tj. do rejonu 1,03 - 1,05.

Złoty wyrwał się z letargu w piątek, rykoszetem obrywając za utratę zaufania do polskiego sektora bankowego w związku z wybuchem afery wokół prezesa KNF. Ostatnio pomijany w rozważaniach inwestorów złoty stał się atrakcyjnym kąskiem do spekulacyjnego osłabienia, gdyż fundamentalnie zagrożenia dla waluty nie ma. W większym świecie dyskusja toczy się wokół zmiany tonu Fed i przyszłości brexitu.

Koniec ubiegłego tygodnia przyniósł przecenę dolara na globalnych rynkach, na czym gremialnie zyskały waluty rynków wschodzących. W przypadku złotego reakcja została jednak zaburzona poprzez wpływ czynników krajowych, przede wszystkim bardzo silną przecenę notowanych na giełdzie banków. Czy złoty ma szansę odrobić straty w tym tygodniu?

Początek nowego tygodnia obrotu na rynku FX nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie złotego oraz głównych par walutowych. Złoty kwotowany jest następująco: 4,3154 PLN za euro, 3,7857 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7721 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8498 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,273% w przypadku obligacji 10-letnich.

Można oczekiwać, że w kolejnym tygodniu polityka będzie na pierwszym planie. Niepewna przyszłość umowy ws. brexitu oraz perspektywa rozmów handlowych USA-Chiny powinny przyciągać największą uwagę. Na polu danych zanosi się na spokojniejszy tydzień przedzielony obchodami Święta Dziękczynienia w USA. Zamówienia na dobra trwałe i dane z rynku mieszkaniowego USA oraz PMI z Eurolandu będą najbardziej interesujące.

Mocno wyczekiwaną ulgę dla europejskich walut nie przyniosło żadne konstruktywne rozwiązanie problemów Starego Kontynentu, ale szef Fed. To szansa dla złotego, który wspierany jest przez solidne fundamenty. Jednak funt zatrzymał się tuż nad przepaścią po kolejnym wstrząsie w brytyjskiej polityce.

Co słychać na głównej parze? Eurodolar pozycjonuje się teraz w okolicy 1,1340-50. To znaczy, że dotarł do lokalnego oporu, co dobrze widać na wykresie o zasięgu np. ostatniego miesiąca. Mowa nie tyle o konkretnym poziomie, ile o bardziej ogólnie pojętym zakresie. Od kilku dni wykres nie bardzo chce lub może posunąć się dalej, tj. wyżej.

Premier May zapewniła poparcie swojego gabinetu dla projektu brexitu, ale to mały krok przed większym wyzwaniem przegłosowania dokumentu w parlamencie. Funt handlowany jest z dużą dozą ostrożności w szaleństwie politycznych komentarzy. Dobrym skutkiem skupienia uwagi na Brexicie jest odebranie blasku z dolara i odreagowanie nerwowości.