Komentarze walutowe

S&P 500 prawie 2 tygodnie temu odbił się od górnego ograniczenia swego trwającego od października ub.r. trendu wzrostowego. Dziś rano cena kontraktów na ten indeks, który we wtorek i środę próbował skorygować wcześniejszy spadek, była stabilna (+0,02 proc.). Na giełdach w Azji i Oceanii przeważały niewielkie wzrosty (Nikkei 225 +0,12 proc.). Swój najniższy od początku 2021 roku poziom zaliczył tajlandzki SET Index. Letni marazm zapanował na europejskich rynkach akcji (DAX +0,02 proc., CAC 40 +0,19 proc. ok. godz. 9:50).

Coraz mocniej dyskutuje się na temat potencjalnych obniżek stóp procentowych w Polsce jeszcze w tym roku. Wcześniej wskazywano na to, że jakiekolwiek podstawy do takiego ruchu pojawią się na koniec 2023, ale coraz częściej mówi się o początku IV kwartału czy o październiku. Złoty zaczyna już reagować na takie ryzyko. Czy po kilku miesiącach wyraźnego umocnienia czeka nas okres słabości naszej waluty, w szczególności, kiedy banki centralne strefy euro, USA oraz UK chcą dalej stopy podwyższać?

Wiele banków centralnych powróciło ostatnio do podwyżek stóp procentowych lub zwiększyły ich skale, ze względu na odbicie inflacji w niektórych częściach globu. Z banków centralnych płynął dosyć wyraźny jastrzębi ton, który wskazywał na to, że inflacja, a w szczególności ta bazowa może dać o sobie jeszcze znać. Czy jednak faktycznie ostatnie podwyżki były potrzebne, biorąc pod uwagę to, jak mocno opóźniony jest wskaźnik inflacyjny, a podwyżki będą miały wpływ na gospodarkę dopiero za kilka lub nawet kilkanaście miesięcy?

Na początku bieżącego tygodnia na rynkach walutowych trwa atmosfera wyczekiwania. Wczorajsza sesja nie przyniosła żadnych przełomowych informacji, więc inwestorzy skupiają się już na prognozach na kolejne dni.
Amerykański dolar dzisiaj oddaje część zwyżek z poprzednich sesji – kurs FUSD kieruje się w dół do rejonu 102,16 pkt., a więc nadal porusza się w zasadzie w konsolidacji w ujęciu kilku ostatnich dni. Korektę spadkową na dolarze widać po notowaniach EUR/USD – dzisiaj ta para walutowa odbija się w górę od poziomu 1,09 i oscyluje obecnie w rejonie 1,093.

Amerykański rynek akcji kontynuował w poniedziałek korektę ostatnich wzrostów (S&P 500 -0,45 proc., DJIA –0,04 proc., Nasdaq 100 -1,36 proc.). Dziś rano japoński Nikkei nadal cofał się ze swych osiągniętych niedawno najwyższych od 1990 roku poziomów, ale na pozostałych giełdach Azji i Oceanii przeważały zwyżki. W Europie DAX i CAC 40 próbowały korygować trwającą od ok. 1,5 tygodnia zniżkę (DAX +0,15 proc., CAC 40 +0,23 proc. ok. godz. 9:40).

Na poniedziałkowy poranek w mediach temat jest w zasadzie tylko jeden – „pucz” w Rosji, do którego nie doszło. Teorii i spekulacji nie brakuje, ale rynek przyjmuje to bardzo chłodno. Od miesięcy wątek ukraiński w światowych mediach, także ekonomicznych, stawał się powoli wątkiem pobocznym. Długo wyczekiwana kontrofensywa nie chciała nadejść, a brak nowych rozstrzygnięć ograniczał zainteresowanie, szczególnie rynków, które lubują się jedynie w gorących tematach.

Końcówka bieżącego tygodnia należy do amerykańskiego dolara. Indeks USD od wczoraj zwyżkuje, a dziś rano sięga już okolic 102,60 pkt., czyli najwyższych poziomów od ponad tygodnia. Analogicznie, dziś najsłynniejsza para walutowa, EUR/USD, ruszyła mocno w dół – obecnie porusza się ona na poziomie 1,087, niwelując ponad tydzień zwyżek. Tym samym, kursowi eurodolara nie udało się dotrzeć do lokalnych maksimów z przełomu kwietnia i maja, usytuowanych w okolicach 1,10.

Banki centralne zaskakują i pokazują, że nie składają broni w walce z inflacją. Zmiana nastawienia na bardziej restrykcyjne może jednak powodować, że rynek zacznie spekulować, że instytucje próbują za wszelką cenę gonić wskaźniki CPI, co oznacza, że w którymś momencie popełniły błąd, rozpoczynając proces zacieśniania zbyt późno lub podnosząc stopy w zbyt wolnym tempie.

Koniec przedostatniego tygodnia czerwca nie należy do najlepszych pod względem nastrojów na rynkach. Obserwujemy spore spadki na indeksach giełdowych ze względu na bardzo jastrzębie nastawienie wielu banków centralnych na świecie oraz sygnały możliwego odbicia inflacji w najbliższym czasie. Dodatkowo najnowsze dane dotyczące nastrojów w biznesie w Europie nie napawają optymizmem i wciąż wskazują na to, że recesja jest możliwa. Euro tym samym oddaje niemal wszystkie wzrosty zapoczątkowane jastrzębim oświadczeniem EBC w zeszłym tygodniu.

Szef FED przemawiając wczoraj przed Komisją Izby Reprezentantów dał do zrozumienia, że dalsze podwyżki stóp procentowych mogą okazać się potrzebne, ale jak dodał, wiele będzie zależeć od danych. Innymi słowy - to jest opcja z której FED może skorzystać, ale nie musi. I rynek tak to potraktował. Dolar osłabił się, ale indeksy na Wall Street zachowały się niestandardowo i spadły. Szanse na drugą (poza lipcową) podwyżkę stóp procentowych wzrosły do 18 proc.

Po wczorajszym spadku głównych indeksów rynku akcji w USA (S&P 500 -0,52 proc., DJIA -0,3 proc., Nasdaq 100 -1,35 proc.) dziś rano nadal na giełdach dominowały zniżki. Japoński Nikkei 225, który w ostatnich dniach znalazł się na najwyższym poziomie od 33 lat stracił 0,92 proc. Nieco większa przecena obserwowana była ok. 9:40 na głównych europejskich rynkach akcji (DAX -1,06 proc., CAC 40 -1,43 proc.). Kontrakty na S&P 500 traciły 5-ty dzień z rzędu (-0,26 proc.).

Dzisiaj rano poznaliśmy dane o inflacji CPI za maj w Wielkiej Brytanii. Odczyt mocno zaskoczył - zamiast oczekiwanego spadku do 8,4 proc. r/r, inflacja pozostała na poziomie 8,7 proc. r/r, a w ujęciu miesięcznym rosła o 0,7 proc. m/m (w kwietniu 1,2 proc. m/m, ale oczekiwano wyhamowania do 0,5 proc.). Za to w ujęciu bazowym CPI skoczyła do 7,1 proc. r/r z 6,8 proc. r/r (oczekiwano, że utrzyma się na tym poziomie), a ujęciu miesięcznym rosła w tempie 0,8 proc. m/m wobec 1,3 proc. m/m wcześniej.

Dzisiejsze dane na temat inflacji w Wielkiej Brytanii powodują, że tworzy się dodatkowa presja na Bank Anglii, który już jutro zdecyduje co dalej ze stopami procentowymi. Zmiana w górę o 25 punktów bazowych jest niemalże pewna, rynek zaczyna spekulować o możliwym silniejszym ruchu. To już kolejny miesiąc, kiedy dane na temat inflacji w UK zaskakują wyższym wynikiem. Odczyt zasadniczy pozostał na wysokim poziomie 8,7 proc. r/r (oczekiwano spadku do 8,4 proc.), natomiast wskaźnik bazowy urósł z 6,8 proc. r/r poprzednio do 7,1 proc. r/r.

Głównymi informacjami z wtorku rano są doniesienia z Azji - Ludowy Bank Chin zdecydował się na cięcie stóp procentowych o 0,1 p.p. do odpowiednio 3,55 proc. dla stopy jednorocznej i 4,20 proc. dla 5-letniej. Teoretycznie tego się spodziewano, ale rynki po cichu liczyły na więcej, stąd mamy pewne rozczarowanie. Juan osłabił się po tych doniesieniach, ale nieznacznie (maksimum USDCNH z 15 czerwca przy 7,19 nie zostało wybite).

W weekend szereg banków inwestycyjnych obniżyło swoje prognozy dla wzrostu gospodarczego w Chinach w tym i przyszłym roku. Mimo spodziewanych działań stymulacyjnych szykowanych przez władze, oraz możliwego dalszego poluzowania polityki monetarnej przez Ludowy Bank Chin, nie uda się spełnić osiągniętych wcześniej celów. Tamtejsza gospodarka straciła swoją "przewagę", a pomysłów na szybką zmianę tej sytuacji, nie ma. Mimo tego chińskie akcje mają za sobą niezły tydzień, chociaż dzisiaj widoczna była korekta.