Komentarze walutowe

Rynek walutowy czeka na przyszłotygodniowe posiedzenia Fed-u oraz EBC. Mamy okres „blackout-u” co oznacza, że nie otrzymamy w najbliższych dniach żadnych nowych wskazówek od decydentów. Wczorajszy odczyt sprzedaży detalicznej lekko umocnił dolara, ale reakcja była umiarkowana. Kurs EURUSD wciąż znajduje się powyżej 1,12. Dziś rano interesująco zrobiło się na parach związanych z funtem. GBP osłabł po niższych od oczekiwań danych inflacyjnych.

Polski złoty utrzymuje dosyć dobrą pozycję patrząc z perspektywy całego roku, choć po mocnym rajdzie łapie nieco zadyszki. Dzieli nas jedynie tydzień do decyzji najważniejszych banków centralnych na świecie, natomiast sporo pod względem komentarzy dzieje się również na naszym podwórku. Po dosyć jasnej komunikacji na ostatniej konferencji RPP na temat potencjalnych obniżek, komunikacja ta jest wzmocniona przez część członków, natomiast nieliczni jastrzębie wskazują na to, że ewentualna obniżka będzie błędem. Czego dalej oczekiwać po złotym w kontekście nadchodzących zmian?

Podczas wczorajszej sesji na rynku akcji mogliśmy obserwować mieszane nastroje. Główne indeksy giełdowe z Europy zanotowały spadki, z kolei indeksy zza oceanu zyskały. Jeśli chodzi o rynek walutowy, zmienność była ograniczona. Notowania głównej pary walutowej utknęły w lokalnej konsolidacji na wysokości szczytów ustawionych w minionym tygodniu. Z kolei dziś o poranku możemy ponownie obserwować nie znaczą słabość dolara, przez co mimo niewielkiej zmienności kurs EURUSD ponownie znalazł się na najwyższych poziomach w tym roku.

Po piątkowym odreagowaniu wzrostowym na dolarze dzisiaj nie ma już śladu. Co prawda amerykańska waluta nie traci na wartości tak dynamicznie jak w poprzednim tygodniu, jednak z powrotem znajduje się pod presją podaży. Indeks amerykańskiego dolara, FUSD, dziś porusza się w okolicach 99,50 pkt., a więc pozostaje poniżej psychologicznej bariery na poziomie 100 pkt. Notowania EUR/USD miały jedynie krótki przystanek w drodze na północ. Dzisiaj kurs tej pary walutowej pnie się dalej w górę do okolic 1,1240, wyznaczając nowe tegoroczne maksima. Dolar wykazuje słabość także w relacji do większości kluczowych walut świata.

Cały ubiegły tydzień przyniósł osłabienie dolara amerykańskiego, wzrosty indeksów giełdowych oraz spadek rentowności amerykańskich obligacji. Kluczowym wydarzeniem była publikacja inflacji konsumenckiej w Stanach Zjednoczonych, która zaskoczyła rynki pozytywnie spadając o więcej niż oczekiwano. Piątkowy raport Uniwersytetu Michigan przyniósł wysoką wartość, co spowodowało, że szansa na wrześniową podwyżkę przez Fed urosła, choć wciąż rynek daje jej mniej szans niż 20 proc.

Polski złoty jest ekstremalnie mocny patrząc na poziom pary USDPLN. Tak nisko para nie znajdowała się od lutego 2022 roku, choć patrząc na trend długoterminowy wciąż znajdujemy się relatywnie wysoko. Czy złoty ma jeszcze przed sobą więcej siły czy jednak większość ruchu to okoliczności zewnętrzne? Czy potencjalne obniżki w Polsce nie doprowadzą do zachwiania siły naszej waluty? Nie da się ukryć, że złoty jest jedną z silniejszych walut w stosunku do amerykańskiego dolara w perspektywie minionego półrocza.

W Stanach Zjednoczonych podniesiono od marca 2022 roku główną stopę procentową o 500 punktów bazowych. Daje to największy wzrost od wczesnych lat 80-tych. Biorąc pod uwagę ten agresywny manewr hamujący i odwróconą krzywą dochodowości od połowy 2022 r., większość ekonomistów od pewnego czasu zakłada, że Fed wywoła recesję. Rynek obligacji jest podobnego zdania. Jak dotąd nie było jednak wielu dowodów rozpoczynającego się spowolnienia.

Wczorajsza sesja na globalnych rynkach finansowych upłynęła pod znakiem dominacji jednego wydarzenia: odczytu inflacji CPI w Stanach Zjednoczonych. Niższy od oczekiwań odczyt, wynoszący 3% rdr, stał także w dużym kontraście z odczytem sprzed miesiąca, wynoszącym 4% rdr. Wyraźny spadek inflacji w USA to sygnał dla Rezerwy Federalnej, że dalsze jastrzębie podejście może nie być konieczne, aby stłumić inflację.

Dane inflacyjne miały wywołać większą zmienność na rynku i tak też się stało. Dolar osłabł a kurs głównej pary walutowej wyszedł na nowe, kilkunastomiesięczne maksima. Za USD płacimy ponownie poniżej 4 złotych. Publikacja CPI ze Stanów Zjednoczonych wywołała falę optymizmu, co zostało zobrazowane wzrostami głównych indeksów z Wall Street. Amerykańskie 2-letnie obligacje skarbowe (ich rentowności) spadły w okolice 4,66 proc.

Dolar amerykański nie ma łatwo, a trwająca od początku roku fala odpływu od waluty rezerwowej świata postępuje. Wczorajsza sesja w tej materii była wyjątkowo spektakularna, szczególnie z perspektywy Polski, ponieważ para USDPLN przebiła się poniżej psychologicznej bariery 4.0000. To jednak nie wszystko, albowiem inne waluty G7 również wybijały się na swoje nowe lokalne szczyty w stosunku do USD. Dlaczego tak się dzieje Tematem nr 1 wczorajszego dnia były odczyt danych o inflacji w Stanach Zjednoczonych.

Bieżący tydzień na rynkach walutowych upływa pod znakiem słabości amerykańskiego dolara. Indeks FUSD dziś zniżkuje do okolic 101,00-101,15 pkt., co jest najniższym odczytem od dwóch miesięcy. Słabość dolara widać na wszystkich głównych parach walutowych. Notowania EUR/USD dziś dalej pną się w górę, umacniając się powyżej poziomu 1,10. Niemniej, tym samym poruszają się one już blisko lokalnych maksimów z przełomu kwietnia i maja (1,10-1,11), które stanowią ważną techniczną barierę.

Wydarzeniem tego tygodnia jest dzisiejsza publikacja danych o inflacji w USA za czerwiec. W przeciwieństwie do sytuacji z maja, presja cenowa powinna zmniejszyć się również w przypadku inflacji bazowej. Rynek oczekuje 3,1 proc. dla wskaźnika ogólnego i 5,0 proc. dla wskaźnika bazowego. Kurs EUR/USD jest już w niedalekiej odległości od maksimów kwietniowo-majowych. Wczoraj popołudniu maiła miejsce kolejna fala deprecjacji USD.

Patrząc na zestawienie wszystkich najważniejszych walut na świecie, złoty plasuje się w ścisłej czołówce pod względem zysku od początku tego roku. Jest to oczywiście efekt mocnej słabości z zeszłego roku związanej z wojną w Ukrainie oraz mocnym luzowaniem polityki monetarnej z czasów pandemii. Złoty częściowo straty odrobił, ale historycznie wcale nie znajduje się na ekstremalnie wysokich poziomach. Czy jednak zmiana nastawienia banku centralnego może popsuć ten pozytywny dla złotego trend?

Para USDPLN zmierza w stronę minimum przy 4,0167, jakie zostało osiągnięte 22 czerwca b.r. Złoty jest generalnie silny dzięki ponownie lepszym nastrojom na rynkach globalnych i słabości dolara. Para EURUSD sforsowała barierę 1,10 w oczekiwaniu na dane o inflacji CPI z USA, jakie poznamy w środę. Tu również EURUSD jest blisko ważnego technicznego poziomu - 1,1032 - chociaż tegoroczne szczyty mieliśmy przy 1,1095 w dniu 26 kwietnia.

Chociaż Fed czy EBC planują jeszcze podnieść stopy procentowe kilkukrotnie, to w krajach wschodzących rozważa się już ich obniżki. Kto pierwszy obniży stopy procentowe? Czy będzie to obniżka w Polsce czy innych krajach naszego regionu? Czy jednak pierwsze obniżą największe gospodarki Ameryki Południowej? Co obniżki mogą znaczyć dla złotego?