Komentarze walutowe

Na głównej parze: Wczesnym rankiem dopuszczaliśmy na EUR/USD możliwość lekkiej korekty powyżej 1,23 – uzależniając to jednak od niemieckiego odczytu na temat dynamiki produkcji przemysłowej. Opublikowano go zgodnie z planem o 8:00, wypadł przy tym słabo, otrzymany wynik to 0,2 proc. m/m w październiku, gdy tymczasem zakładano 0,5 proc. m/m. Dynamika roczna to 0,8 proc.

W ubiegłym tygodniu rynek walut żył posiedzeniem EBC i faktycznie podczas konferencji Draghiego sporo się działo. Tematem numer jeden na rynku walut jest jednak obecnie Fed. W przyszłą środę dowiemy się, czy da czytelny sygnał podwyżek stóp procentowych, ale spekulacja trwa już teraz.

Po wyraźnej zwyżce dolara po piątkowych danych Departamentu Pracy, rynek szuka teraz nowych impulsów, mogących podtrzymać trend. Dzisiaj kalendarz publikacji z USA będzie jednak pusty. Inwestorzy będą jednak zerkać na inne odczyty.

Indeks mierzący wartość dolara wobec koszyka innych walut zanotował w ubiegłym tygodniu 5-letnie maksimum. Umocnienie amerykańskiej waluty było efektem danych gospodarczych lepszych od prognoz oraz komentarzy bankierów z FED. Odczyty ekonomiczne mocno kontrastowały z tymi opublikowanymi w strefie euro.

Zaskakująco dobre informacje napływające w czasie piątkowej sesji ze Stanów Zjednoczonych sprawiły, że inwestorzy szybko zapomnieli o zawodzie, jaki sprawił im w ubiegłym tygodniu Mario Draghi.

Dane z amerykańskiego rynku pracy przybliżają perspektywę podwyżek stóp procentowych w USA na wiosnę 2015 r. i umacniając dolara. Ostatnie posiedzenie Fed w tym roku zapowiada się bardzo ciekawie.

Najsmaczniejsze kąski poniedziałkowego kalendarium już za nami, zatem w najbliższych godzinach rynkiem może zawładnąć marazm. W segmencie G10 w trakcie europejskiej części sesji mamy inflację CPI (prog. -0,1 proc. r/r) i sprzedaż detaliczną ze Szwajcarii, ale reaktywność franka na dane z gospodarki jest niska.

Poranny, poniedziałkowy handel na rynku złotego przynosi stabilizację po zmiennej końcówce poprzedniego tygodnia. Złoty wyceniany jest następująco: 4,1550 PLN za euro, 3,3845 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4553 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,628% w przypadku obligacji 10-letnich.

Poniżej 1,23: Budzimy się przy eurodolarze rezydującym już poniżej symbolicznej linii 1,23. Można więc sugerować, że jesteśmy na kolejnym schodku w wędrówce na południe – ku mocniejszemu dolarowi i słabszemu euro. Kurs pary to ok. 1,2285 po godzinie piątej rano.

Pod znakiem Draghiego: Truizmem będzie stwierdzenie, że w tym tygodniu najistotniejszym aspektem było przemówienie Mario Draghiego, które zostało wygłoszone w czwartek o 14:30. Rzeczywiście, posiedzenie EBC przyciągnęło uwagę inwestorów, ...

W bieżącym tygodniu inwestorzy z pewnością nie mogli narzekać na nudę. Po wczorajszym posiedzeniu Europejskiego Banku Centralnego klamrą spinającą wydarzenia obecnego tygodnia będzie comiesięczny raport z amerykańskiego rynku pracy.

Ryzyko pewnego rozczarowania dzisiejszym odczytem istnieje, biorąc pod uwagę nieco słabsze dane ADP, czy też gorsze od wskazań subindeksy zatrudnienia w indeksach ISM. Dane poznamy o godz. 14:30. Oczekuje się wzrostu etatów w listopadzie poza rolnictwem o 230 tys., a w sektorze prywatnym o 218 tys.

Wbrew konsensusowi panującemu wśród analityków, Mario Draghi nie zdecydował się na luzowanie ilościowe. Podkreślił jednocześnie, że uruchomienie europejskiej wersji programu QE będzie możliwe już w pierwszych miesiącach 2015 r. – jego odroczenie spowodowało gwałtowny wzrost wartości euro do poziomu 1.245 USD.

Choć wydźwięk czwartkowego posiedzenia ECB był ogólnie gołębi, brak jednoznacznych wskazań na start QE w styczniu przyniósł redukcję krótkich pozycji w euro. Teraz cofnięcie EUR/USD stanie się okazją do odnowienia krótkich pozycji, gdyż w USD drzemie potencjał do dalszego umocnienia. USD/JPY ponad 120 świadczy o tym najlepiej.

W tonie wypowiedzi M. Draghiego widać większy spokój i pewność, że ożywienie nabierze rozpędu. Kurs walutowy został sprowadzony w okolice punktu równowagi i nie stanowi już zagrożenia dla inflacji. Daje to potencjał do korekcyjnego odbicia euro. Złoty powinien odzyskać część strat, szczególnie w relacji do dolara i funta.