Komentarze walutowe

Po wyraźnej zwyżce dolara po piątkowych danych Departamentu Pracy, rynek szuka teraz nowych impulsów, mogących podtrzymać trend. Dzisiaj kalendarz publikacji z USA będzie jednak pusty. Inwestorzy będą jednak zerkać na inne odczyty.

Indeks mierzący wartość dolara wobec koszyka innych walut zanotował w ubiegłym tygodniu 5-letnie maksimum. Umocnienie amerykańskiej waluty było efektem danych gospodarczych lepszych od prognoz oraz komentarzy bankierów z FED. Odczyty ekonomiczne mocno kontrastowały z tymi opublikowanymi w strefie euro.

Zaskakująco dobre informacje napływające w czasie piątkowej sesji ze Stanów Zjednoczonych sprawiły, że inwestorzy szybko zapomnieli o zawodzie, jaki sprawił im w ubiegłym tygodniu Mario Draghi.

Dane z amerykańskiego rynku pracy przybliżają perspektywę podwyżek stóp procentowych w USA na wiosnę 2015 r. i umacniając dolara. Ostatnie posiedzenie Fed w tym roku zapowiada się bardzo ciekawie.

Najsmaczniejsze kąski poniedziałkowego kalendarium już za nami, zatem w najbliższych godzinach rynkiem może zawładnąć marazm. W segmencie G10 w trakcie europejskiej części sesji mamy inflację CPI (prog. -0,1 proc. r/r) i sprzedaż detaliczną ze Szwajcarii, ale reaktywność franka na dane z gospodarki jest niska.

Poranny, poniedziałkowy handel na rynku złotego przynosi stabilizację po zmiennej końcówce poprzedniego tygodnia. Złoty wyceniany jest następująco: 4,1550 PLN za euro, 3,3845 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4553 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,628% w przypadku obligacji 10-letnich.

Poniżej 1,23: Budzimy się przy eurodolarze rezydującym już poniżej symbolicznej linii 1,23. Można więc sugerować, że jesteśmy na kolejnym schodku w wędrówce na południe – ku mocniejszemu dolarowi i słabszemu euro. Kurs pary to ok. 1,2285 po godzinie piątej rano.

Pod znakiem Draghiego: Truizmem będzie stwierdzenie, że w tym tygodniu najistotniejszym aspektem było przemówienie Mario Draghiego, które zostało wygłoszone w czwartek o 14:30. Rzeczywiście, posiedzenie EBC przyciągnęło uwagę inwestorów, ...

W bieżącym tygodniu inwestorzy z pewnością nie mogli narzekać na nudę. Po wczorajszym posiedzeniu Europejskiego Banku Centralnego klamrą spinającą wydarzenia obecnego tygodnia będzie comiesięczny raport z amerykańskiego rynku pracy.

Ryzyko pewnego rozczarowania dzisiejszym odczytem istnieje, biorąc pod uwagę nieco słabsze dane ADP, czy też gorsze od wskazań subindeksy zatrudnienia w indeksach ISM. Dane poznamy o godz. 14:30. Oczekuje się wzrostu etatów w listopadzie poza rolnictwem o 230 tys., a w sektorze prywatnym o 218 tys.

Wbrew konsensusowi panującemu wśród analityków, Mario Draghi nie zdecydował się na luzowanie ilościowe. Podkreślił jednocześnie, że uruchomienie europejskiej wersji programu QE będzie możliwe już w pierwszych miesiącach 2015 r. – jego odroczenie spowodowało gwałtowny wzrost wartości euro do poziomu 1.245 USD.

Choć wydźwięk czwartkowego posiedzenia ECB był ogólnie gołębi, brak jednoznacznych wskazań na start QE w styczniu przyniósł redukcję krótkich pozycji w euro. Teraz cofnięcie EUR/USD stanie się okazją do odnowienia krótkich pozycji, gdyż w USD drzemie potencjał do dalszego umocnienia. USD/JPY ponad 120 świadczy o tym najlepiej.

W tonie wypowiedzi M. Draghiego widać większy spokój i pewność, że ożywienie nabierze rozpędu. Kurs walutowy został sprowadzony w okolice punktu równowagi i nie stanowi już zagrożenia dla inflacji. Daje to potencjał do korekcyjnego odbicia euro. Złoty powinien odzyskać część strat, szczególnie w relacji do dolara i funta.

Piątkowy, poranny handel na rynku złotego przynosi stabilizację kursu PLN po wczorajszej podwyższonej zmienności związanej z posiedzeniem EBC. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,1547 PLN za euro, 3,3566 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,4549 PLN względem franka szwajcarskiego.

Zrozumiała reakcja: Nie można powiedzieć, by Mario Draghi wykluczył wczoraj luzowanie ilościowe w Strefie Euro albo przedstawił jakieś szczególnie optymistyczne oczekiwania co do kierunku rozwoju sytuacji gospodarczej w tym regionie świata. Mało tego, prognozy przedstawione przez EBC (dotyczące dynamiki PKB w Strefie na rok bieżący i dwa kolejne) były dość pesymistyczne.