Komentarze walutowe

Kluczowe informacje z rynków: USA / DANE (WCZORAJ): Dynamika zamówień na dobra trwałego użytku wyniosła w marcu 2,7 proc. m/m wobec szacowanych 0,8 proc. m/m, a bez uwzględnienia transportu wzrost wyniósł 0,4 proc. m/m przy prognozie 0,2 proc. m/m. Gorzej wypadły jednak dane nt. cotygodniowego bezrobocia, które odbiły do 230 tys. (szacowano niewielki ruch do 200 tys.).

Rynki przeszły w stan wyciszenia i wyczekiwania ostatniego ważnego wydarzenia tego tygodnia – publikacji danych o PKB z USA. Rynek nastawia się solidny odczyt, a oczekiwania zostały wczoraj wzmocnione silniejszym do prognoz wzrostem zamówień na dobra trwałe. Dobre dane mogą być zarówno korzystne dla USD, jak i dla apetytu na ryzyko, więc reakcja może być mieszana.

Ten tydzień nie należał do udanych dla notowań polskiej waluty. Jeśli zapoczątkowany poświąteczny trend nie ulegnie zmianie do końca dzisiejszej sesji może okazać się, że cały tydzień w wykonaniu złotego był najsłabszym od początku lutego. Dodajmy, że wzmożony popyt na amerykańskiego dolara w ostatnich dniach może wynikać poniekąd ze słabszych oczekiwań odnośnie do światowej gospodarki, które z kolei warunkowe są obawami o wyższe ceny ropy naftowej czy też fatalnym odczytem PKB z Korei Południowej.

Dane wczorajsze, dane dzisiejsze: Wczorajsze dane o zamówieniach w USA za marzec wypadły dobrze: podwyższono w ramach rewizji wyniki z lutego, a te najnowsze przebiły założenia. Na przykład dynamika dóbr trwałego użytku miała wynieść +0,8 proc. m/m, a było +2,7 proc. m/m.

KANADA / BOC (WCZORAJ): Na zakończonym posiedzeniu bank centralny nie zmienił parametrów polityki monetarnej (główna stopa pozostała na poziomie 1,75 proc., jak oczekiwano), ale z komunikatu wypadły stwierdzenia dotyczące możliwości podwyżki stóp procentowych. Obniżone zostały prognozy wzrostu gospodarczego na ten rok do 1,2 proc. z 1,7 proc. szacowanych trzy miesiące wcześniej, ...

Zaskoczenie w zmianie stanowiska Banku Kanady, skromne modyfikacje w komunikacie Banku Japonii i złagodzenie tonu Riksbanku – te decyzje świadczą o tym, że bankierzy centralni boją się wyróżniać spośród głównego nurtu łagodzenia nastawienia. CAD i SEK tracą, bierność JPY podkreśla bezsensowność deklaracji BoJ. Zyskuje USD, ale nie dlatego, że Fed jest mniej gołębi, ale w całym tym chaosie dolar ponownie wydaje się najbezpieczniejszy.

Środa przyniosła spore umocnienie amerykańskiego dolara. Wyraźnie traciło euro, a to przełożyło się na słabość innych europejskich walut, w tym złotego. Patrząc na indeks dolara, amerykańska waluta jest najsłabsza od maja 2017 roku.

Przekroczenie granicy: A i owszem - na eurodolarze wreszcie coś się wydarzyło. Oczywiście przez wiele miesięcy coś się codziennie działo, ale jednak w obszarze starej, dobrej konsolidacji. Na początku marca na pozór ją rozbito, niemniej osiągnięte wtedy minima przy 1,1180 okazały się po prostu nowym wsparciem. Innymi słowy, trend boczny poszerzono.

Kluczowe informacje z rynków: USA/ DANE (Z WCZORAJ): Indeks aktywności w regionie Richmond spadł w kwietniu do 3 pkt. z 10 pkt. (szacowano, że utrzyma poziom z marca), a subindeks nowych zamówień zanurkował do -2 pkt. z 9 pkt. Powyżej oczekiwań wypadła za to dynamika sprzedaży nowych domów, która wzrosła w marcu do 692 tys. przy szacunkach 649 tys.

Inwestorzy powoli wracają po świątecznej przerwie, a wczoraj przy pozbawionym intersujących wydarzeń kalendarzu było więcej miejsca dla szarpanego i nieskorelowanego z niczym handlu. Dziś jest już na czym skupić uwagę, choć w szerszym ujęciu rynki pozostają trochę pozbawione kierunku, co przykłada się ku nerwowej zmienności.

Dane za marzec z polskiej gospodarki nie były już tak jednolicie dobre, do czego przyzwyczaiły nas poprzednie miesiące. Dużo mówi się o spowolnieniu, a nawet ryzyku recesji w europejskiej gospodarce. Czy zatem słabsze dane z marzec oznaczają wejście polskiej gospodarki na ścieżkę spowolnienia?

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie mocniejszego dolara, co utrzymuje lekką presję podażową wokół walut EM, w tym PLN. Polski złoty kwotowany jest następująco: 4,2812 PLN za euro, 3,8196 PLN względem dolara amerykańskiego, 3,7412 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 4,9377 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,909% w przypadku obligacji 10-letnich.

Główna para: Wczoraj eurodolar trochę zyskał po południu i wieczorem, tzn. wykres przesunął się z rejonu 1,1245-60 do dołka przy 1,1195. Zaraz potem nastąpiło odbicie, niemniej w ostatecznym rozrachunku nie przebito już 1,1230. Dziś rano mamy 1,1215.

Powrót inwestorów po Świętach na rynki skutkuje mocniejszym dolarem, chociaż w ostatnich godzinach rynek nie dostał nowych informacji. Niewykluczone, że próbuje się „rozegrać” zaplanowaną na piątek publikację danych nt. dynamiki PKB za I kwartał w USA, które mogą być dobre. Najbardziej „omijana” jest dzisiaj Europa – tracą waluty skandynawskie (w tym NOK mimo drożejącej ropy), ale i też CHF, czy waluty naszego regionu. Słabo radzą sobie też tzw. Antypody, czyli AUD i NZD.

Wtorkowa sesja daje szansę by inwestorzy bez szoku weszli w normalne rynkowe tryby: najważniejsze wydarzenia będą miały miejsce dopiero w kolejnych dniach. W skróconym tygodniu kluczowe będzie, czy bez danych pierwszego kalibru uda się podtrzymać przyzwoite nastroje inwestycyjne. O krótkoterminowym sentymencie decydować mogą Ifo z Niemiec i zamówienia na dobra trwałe oraz PKB z USA.