Komentarze walutowe

Polski złoty powrócił z „zaświatów” w których znajdował się jeszcze pod koniec marca i powoli zbliża się do dołków z początku lutego. Tymczasem Sąd Najwyższy kolejny raz przesunął publikację decyzji dotyczącej kredytów walutowych, co mogło nieco odciążyć chwilową presję na złotego. Tymczasem szef NBP wskazuje, że gospodarka potrzebuje wsparcia ze strony polityki monetarnej. Jednocześnie podkreśla, że bank centralny będzie uczestniczył w rozwiązaniu kredytów frankowych jedynie w charakterze systemowym.

W piątek dolar odbija na szerokim rynku, chociaż w czwartek jeszcze nieco tracił w ślad podbiciem indeksów na Wall Street w stronę nowych szczytów - kontrakty na S&P500 na chwilę naruszyły poziom 4100 pkt. - oraz spadkiem rentowności amerykańskich obligacji (dla papierów 10-letnich zjechaliśmy do 1,62 proc. Wpływ na to miały słowa szefa FED, którego "gołębie" komentarze akurat przypasowały rynkom.

Dolar potaniał o ponad 17 groszy w zaledwie kilka dni. Tak dobrej passy złoty nie miał od listopada ubiegłego roku. Czy jednak może ona trwać? Na trochę nieoczekiwany sukces złotego złożyło się kilka czynników. Z jednej strony pojawia się nadzieja, że kulminacja trzeciej fali pandemii może być już za nami, a znaczne przyspieszenie tempa szczepień sprawi, że kolejnej takiej fali nie będzie.

Gołębie komentarze szefa Fed Powella dopasowały się do generalnie pozytywnych nastrojów w tym tygodniu. Dolar zmierza do zaliczenia pierwszego od czterech spadkowego tygodnia. Wall Street poprawia szczyty. Poprawa apetytu na ryzyko pomaga walutowym ryzykownym, w tym złotemu, ale dziś ważna konferencja prezesa NBP Glapińskiego.

W czwartek rano dolar jest słaby, najbardziej wobec walut Antypodów, które wcześniej nie partycypowały w jego słabości. Nadal funkcjonuje wcześniejszy schemat - siła indeksów na Wall Street i słabość w kwestii poziomu rentowności obligacji, chociaż zmiany są minimalne. Opublikowane wczoraj wieczorem zapiski z marcowego posiedzenia FED nie wniosły wiele do obrazu rynku, mamy takie status quo wobec tego, co było wcześniej.

RPP sygnalizuje, że poziom kursu złotego jest odpowiedni, ale zostawia sobie otwartą furtkę do interwencji. Protokół FOMC przypomniał o gołębiości Fed, ale nie dostarczył intersujących wzmianek. Rynki finansowe pozostają w spokojnym dryfie w oczekiwaniu na znak do obrania kierunku. Dziś cotygodniowy raport o wnioskach o zasiłek dla bezrobotnych z USA i przemówienie Powella.

Środa nie przyniosła większych zmian na rynkach. Wydarzeniem dnia miała być publikacja protokołu FOMC z poprzedniego posiedzenia. Nawet jeśli Fed widzi zagrożenia, nie może sobie pozwolić, aby podzielić się nimi z rynkiem. Dlatego na Wall Street impreza trwa w najlepsze. Inwestorzy szukali w minutes jakichkolwiek wskazów dotyczących ostatniego rozwoju sytuacji na rynku długu i ewentualnej dyskusji odnośnie przyszłego zacieśnienia pieniężnego.

Środowy handel zaczynamy z nieco mocniejszym dolarem, podobnie jak wczoraj. Z tym, że w wielu przypadkach jest to korekta jego osłabienia, które pojawiło się wczoraj po południu w ślad za utrzymaniem wysokich poziomów indeksów na Wall Street, oraz dalszych spadków rentowności amerykańskich obligacji. Te, dla papierów 10-letnich są dzisiaj na poziomie 1,64 proc. oddalając się od przełamanych wczoraj 1,70 proc.

Dolar traci kolejny dzień w ślad za spadającymi rentownościami obligacji USA. EUR/USD jest najwyżej od dwóch tygodni z podobną siłą obserwowaną w przypadku CHF i SEK. Zmiany na rynku sugerują domykanie krótkich pozycji w walutach europejskich i sprzedaż dolara pomimo wsparcia w danych, polityce fiskalnej i statystykach szczepień. Wszystkie dobre informacje są już w cenach?

Początek kwietnia przynosi nie tylko kolejne rekordy na globalnym rynku akcji, ale też odwilż na rynku długu. To dość nietypowa w tym roku kombinacja, która na razie służy złotemu. Pytanie, jak długo Rynek obligacji, szczególnie w USA, w końcówce marca był bardzo mocno wyprzedany. Dość powiedzieć, że ceny papierów z zapadalnością od 10 lat wzwyż były niższe niż u progu pandemii pomimo utrzymywania przez Fed zerowych stóp procentowych!

We wtorek dolar odbija na szerokim rynku, co jest jednak tylko korektą jego wyraźnego osłabienia wczoraj. Kluczowa jest tutaj reakcja na rewelacyjne dane Departamentu Pracy USA, jakie pojawiły się w piątek po południu (aż 916 tys. nowych etatów w marcu w sektorze pozarolnicznym). Rentowności obligacji nie zdołały powrócić ponad ważną strefę oporu 1,75-1,76 proc. (dla papierów 10-letnich), ...

Kadencje prezydentów USA często rozpoczynają się od ambitnych planów i zwykle choć po części związane są one ze zmianami podatkowymi. Joe Biden chce podatki podnieść, aby choć częściowo sfinansować ogromny pakiet infrastrukturalny. Przed czterema laty Donald Trump podkręcił koniunkturę rynkową obniżając stawkę podatkową dla firm do 21%.

Jesteśmy po zamknięciu kwartału, który przyniósł burzliwą rewizję optymizmu w odniesieniu do przyszłego tempa globalnego ożywienia, kiedy Europą targa trzecia fala zachorowań. Ale proces szczepień postępuje, stąd otwieranie gospodarek tylko się opóźnia. Powrót na właściwe tory przywróci strategię reflacyjną w dalszym okresie, ale wcześniej wyróżniać się będzie wyjątkowość gospodarki USA, dając przejściową przewagę USD nad walutami ryzykownymi.

Apetyt na ryzyko pozostaje solidny po rozpoczęciu nowego kwartału z nowymi rekordami na Wall Street i cofnięciem się dolara. Przy małej ilości istotnych wydarzeń, inwestorzy uczepiają się tego, co jest dostępne. Aktualnie obawy o trzecią falę zachorowań przykrywane są optymizmem wokół propozycji nowego pakietu fiskalnego USA. Dziś w centrum uwagi znajdzie się raport z rynku pracy USA.

Czwartek był dniem rekordów na rynkach. Mieliśmy zarazem rekordowe wskazania koniunktury w przemyśle, jak i rekordy na Wall Street, choć jednych i drugich nie należy łączyć. Sytuacja globalna pozwoliła złotemu odrobić część strat i tym samym uciec z bardzo niebezpiecznych rejonów.