Komentarze walutowe

Ostatnio pisałem o banku centralnym Nowej Zelandii, a dziś w centrum zainteresowań znajduje się sąsiedni bank centralny – Australii. Jego interwencje poprawiły globalne nastroje w poniedziałkowy poranek, a decyzja RBA może dać przykład innym bankom centralnym. Od ponad tygodnia w centrum zainteresowania znajduje się rynek długu.

Zawirowanie na rynku amerykańskiego długu stało się bezpośrednim powodem wyraźnego powrotu trybu risk-off na rynki jeszcze wczoraj późnym popołudniem. Pretekstem okazała się zaskakująco słaba aukcja 7-letnich obligacji skarbowych, która została odebrana jako zapowiedź potencjalnych trudności z plasowaniem długu na rynkach w tym roku - a przypomnijmy, że mowa o emisjach liczonych w setkach miliardów dolarów.

Jeszcze wczoraj rano złoty próbował nieco skorzystać na słabnącym dolarze (EURUSD wybił się ponad ważny opór przy 1,2176), ale już wieczorem sytuacja uległa wyraźnej zmianie. Zaskakująco słaba aukcja 7-letnich obligacji skarbowych w USA, doprowadziła do niemalże skokowego przyspieszenia wzrostu rentowności amerykańskich obligacji na rynku wtórnym.

Gwałtowna wyprzedaż na rynku długu wywołała pogrom wśród ryzykownych aktywów. Wraca powątpiewanie w gołębie nastawienie Fed w połączeniu z dyskusją o znaczeniu wyższych rentowności w porównaniu z zyskownością spółek. Bezrefleksyjny efekt kuli śnieżnej prowadzi do szalonych i bezpodstawnych wycen.

Banki centralne od roku powtarzają jak mantrę – chcemy wyższej inflacji. Wydaje się, że wreszcie dostaną to, czego „chciały”, a na dodatek spory wzrost rynkowych stóp procentowych. Wielokrotnie, choćby na łamach komentarzy porannych, wskazywałem na obłudę w komunikacji banków centralnych, w szczególności Fed.

Dzisiaj dolar w przestrzeni G-10 nieznacznie wygrywa tylko z japońskim jenem. Straty po wczorajszym ruchu próbuje odrabiać szwajcarski frank, choć odbicie nie jest duże. Uwagę zwraca poprawa sentymentu za sprawą odbicia na Wall Street, oraz ignorowanie przez rynki dalszych wzrostów rentowności amerykańskich obligacji (10-latki są dzisiaj już po 1,43 proc.).

Wczorajszy wieczorny zwrot na Wall Street, który zaowocował wyraźnym powrotem indeksu S&P500 ponad poziom 3900 pkt., przełożył się na poprawę sentymentu i powrót zainteresowania ryzykownymi aktywami. Co ciekawe dalsze wzrosty rentowności amerykańskich obligacji zostały zignorowane - dzisiaj dla 10-latek sięgnęliśmy poziomu 1,43 proc.

Nastroje na rynkach poprawiają się przy odbiciu na większości głównych giełd. Pomimo wstępnych strachów wywołanych (ponownie) skokiem rentowności obligacji skarbowych, udało się obronić dzień odwrotu. Inwestorzy przyczajają się do nowych reguł, gdzie hossa na rynku akcji może iść w parze ze wzrostami rentowności.

Nowozelandczycy pokazali już niejednokrotnie, że mają swoje podejście w kwestiach gospodarczych i często okazywało się ono bardzo skuteczne. Rozwiązania w walce z koronawirusem również były dość drastyczne, a teraz rząd wziął się za politykę pieniężną. Trudno nie rozpocząć tu od przypomnienia, że politykę celu inflacyjnego rozpoczął w roku 1990 właśnie RBNZ (bank centralny Nowej Zelandii), a przesłanką była wysoka i zmienna inflacja, którą udało się ustabilizować.

Globalne rynki pozostają w rozkroku, co widać po zachowaniu się amerykańskiego dolara, ale i też odmiennym zachowaniu się Wall Street, która jeszcze wczoraj wieczorem odrobiła poniesione we wcześniejszych godzinach straty (na dziennym wykresie S&P500 uwagę zwraca ogromny dolny cień świecy), a rynków w Azji.

W środę rano widać utrzymujące się tendencje z wtorku, chociaż dynamika zmian nie jest duża. Złoty pozostaje słabszy, a główne pary pozostają ponad ważnymi poziomami - dla USDPLN to 3,70, a dla EURPLN to 4,50. Uwagę zwraca ruch na GBPPLN do 5,26 na fali zwyżek GBPUSD, który w nocy naruszył poziom 1,42. Wyjątkiem jest CHFPLN, który zjechał poniżej 4,10 za sprawą wyraźnego osłabienia CHF na globalnych rynkach (EURCHF wybił się ponad 1,10).

Rynki akcji odczuwają ból z tytułu tego, co mogą zwiastować wyższe rentowności obligacji skarbowych przy największych znakach zapytania wokół spółek technologicznych. Ale rynek walutowy nie wykazuje podwyższonej nerwowości, gdyż prezes Fed Powell potwierdził utrzymanie gołębiego nastawienia. Gwiazdą jest funt.

Wczorajszy dzień był na rynkach bardzo burzliwy, ale nie miało to nic wspólnego z wystąpieniem szefa Fed w Kongresie, które teoretycznie powinno być bardzo istotnym wydarzeniem. Złoty dość dzielnie zniósł tę burzę, a środowy handel na rynkach zaczyna się spokojniej. Wczoraj przy okazji wystąpienia Powella naszła mnie taka myśl, że „postępy” w komunikacji ze strony banków centralnych poszły tak daleko, że powoli staje się ona… zbędna?

We wtorek na rynku walut trudno o jednoznaczny kierunek, inwestorzy zdają się być nieco zagubieni w obliczu utrzymujących się wysokich rentowności amerykańskich obligacji (1,37 proc. dla papierów 10-letnich), a z drugiej strony rosnącej presji na wzrosty cen surowców (indeks Bloomberga BCSI wzrósł do najwyższego poziomu od 8 lat), ...

Wczoraj na rynkach nie było jednego solidnego motywu przewodniego, a raczej handel dyktowany był przez zlepek opinii i niepewność związana z poszukiwaniem odpowiedzi na nurtujące pytania. Rynek akcji dołował przy wątpliwościach o słuszność wysokich wycen w obliczu stromienia krzywej rentowności. Jednocześnie oczekiwania poprawy globalnego wzrostu pomagały we wzrostach surowców przemysłowych.