Komentarze walutowe

Środowy, poranny handel na rynku złotego przynosi stabilizację kwotowań z godzin wcześniejszych. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3300 PLN za euro, 3,7414 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 4,2863 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą obecnie 2,334% w przypadku obligacji 10-letnich.

Do jutra: Dzisiejsze kalendarium nie przynosi raczej takich odczytów, które mogłyby wstrząsnąć główną parą walutową i całkowicie odmienić bieg wydarzeń czy choćby wykreować poważne zmian. O 13:00 dowiemy się, ...

Wciąż czekamy: Indeks Instytutu ZEW, dość istotny miernik kondycji gospodarki niemieckiej (choć niektórzy preferują indeks Ifo), wyniósł w tym miesiącu 48,4 pkt. Prognoza była znacznie niższa (40 pkt), a w grudniu notowano 34,9 pkt.

Po ubiegłotygodniowej rewizji prognoz PKB przez Bank Światowy, w dół poszły też oczekiwania Międzynarodowego Funduszu Walutowego. W tym roku PKB ma wzrosnąć o 3,5 proc. wobec 3,8 proc. oczekiwanych w październiku.

Nieco lepsze od prognoz dane makro z Chin pomagają utrzymać umiarkowanie pozytywny klimat na rynku. Jednak dalej obecna jest nerwowość w oczekiwaniu na posiedzenie ECB, a inwestorzy zdają się być nad wyraz optymistyczni w stosunku do spodziewanego ogłoszenia QE.

Wtorkowy, poranny handel na rynku złotego przynosi lekki spadek wyceny polskiej waluty po wczorajszym nieznacznym wzroście wyceny wobec CHF. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,2549 PLN za euro, 3,7445 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 4,2548 PLN względem franka szwajcarskiego.

Wąska zmienność: Dziś – jeśli mamy na myśli bardzo wczesne godziny poranne naszego czasu – EUR/USD lokuje się w okolicach 1,1580. To oznacza, że z jednej strony korekta wzrostowa okazała się zupełnie kosmetyczna (trudno powiedzieć, czy w ogóle zasługiwała na to miano, ...

Im bliżej czwartkowego posiedzenia Europejskiego Banku Centralnego, gdzie „ma zapaść” decyzja ws. uruchomienia programu skupu aktywów (QE), tym więcej rynkowych spekulacji na ten temat. Niemiecki magazyn Der Spiegel pisze o ubiegłotygodniowym spotkaniu, które odbyło się za zamkniętymi drzwiami.

Rynki odzyskują równowagę po zeszłotygodniowym szoku zgotowanym przez SNB a święto w USA bez wątpienia pomaga uspokojeniu. Kluczowe wydarzenia zgromadzone są w drugiej części tygodnia, podczas gdy dziś nieco szumu informacyjnego napływa z chińskiego rynku akcji.

Początek nowego tygodnia na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji polskiej waluty po „burzliwym” handlu w trakcie ostatnich sesji. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,3086 PLN za euro, 3,7296 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 4,3526 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,276% w przypadku obligacji 10-letnich.

Spokojny poniedziałek? Rynek wciąż trawi zawirowania wywołane gwałtowną aprecjacją franka szwajcarskiego w ubiegłym tygodniu. Na EUR/USD okazało się jednak, że minimum dzienne osiągnięte w piątek chwilowo na 1,1460, to na razie chyba pewien hamulec dalszych spadków.

Na razie w jednym przypadku, ale zakwestionowanie wiarygodności w fundamenty polityki prowadzonej przez inne główne banki centralne może mieć olbrzymie konsekwencje dla szeroko pojmowanych rynków finansowych.

Konsekwencje ruchu franka: Gospodarka Szwajcarii. Masowa i nieprzewidziana rewaluacja mocno uderzy w szwajcarskich eksporterów/przedsiębiorców i spowoduje deflację w Szwajcarii. Spadnie również zaufanie, ponieważ ogólne pogorszenie nastrojów najprawdopodobniej wpłynie na bardzo wysokie ceny nieruchomości. Szwajcarzy będą również przy każdej okazji jeździć za granicę na zakupy.

Nie będzie przesadą ani też zbyt wielką nonszalancją stwierdzenie, że w tym tygodniu wszystkie standardowe kwestie (jak odczyty makroekonomiczne, wsparcia i opory etc.) zupełnie zbladły po wiadomym uderzeniu ze Szwajcarii. Odbiło się ono także na eurodolarze, prowadząc na tej parze do kolejnego umocnienia waluty amerykańskiej względem euro.

Przyczyny rezygnacji ze sztywnego kursu franka przez SNB: W 2014 r. Swiss National Bank odnotował zysk z rezerw w wysokości 38 mld CHF, przede wszystkim dzięki znacznej dewaluacji euro, z którą frank był powiązany kursowo.