Komentarze walutowe

Teoretycznie trudno mówić o dużym zaskoczeniu, jeśli spojrzeć na konsensus rynkowy odnośnie dzisiejszej decyzji RPP i na ostatnie działania Rady, ale z drugiej strony pewne nadzieje na obniżkę stóp procentowych istniały.

Oczywiście dzięki lepszym odczytom indeksów PMI za styczeń. W poniedziałek poznaliśmy dane dla przemysłu (53 pkt. wobec oczekiwanych 52,6 pkt.), we wtorek dla budownictwa (59,1 pkt. wobec szacowanych 57 pkt.), a dzisiaj dla usług (57,2 pkt. względem 56,3 pkt. w prognozie). Tym samym w każdym przypadku dane były na poziomie wyższym od tego z grudnia.

Poranek na rynku walutowym mija stabilnie. Notowania uspokajają się po wczorajszych dynamicznych ruchach jakie nastąpiły po zakończeniu sesji europejskiej. Wczoraj zauważalnie zmniejszyła się awersja do ryzyka, co widoczne było m.in. w przepływie kapitału z bezpiecznych rynków do bardziej ryzykownych aktywów.

Dziś poznamy rezultat dwudniowego posiedzenia Rady Polityki Pieniężnej. Zdaniem ankietowanych przez agencje Reuters oraz Bloomberg ekonomistów stopy powinny pozostać na niezmienionym poziomie.

Rozpoczął się proces korygowania dominujących przez ostatnie miesiąc silnych trendów na różnych klasach aktywów. Taka tendencja potrwa co najmniej kilka tygodni. Euro będzie zyskiwać, ceny towarów wzrosną. Złoty powinien dalej zyskiwać chyba, że do gry wkroczą władze monetarne. Dziś obniżka stóp jest mało prawdopodobna.

Wybicie górą? Czytelnik mógłby uznać znak zapytania w tytule tej części raportu za zbędny, bo przecież widać, że notowania wybiły się z kilkudniowej konsolidacji i doszliśmy do 1,1470 (taki poziom na EUR/USD widzimy ok. 7:30), a byliśmy i wyżej.

Poranny, środowy handel na rynku złotego przynosi stabilizację kwotowań polskiej waluty w rejonie 8-tygodniowych maksimów. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,1720 PLN za euro, 3,6350 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,9279 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,088% w przypadku papierów 10-letnich.

RBA jednak ściął stopy procentowe, czym nieco zaskoczył rynek – efektem jest silna przecena dolara australijskiego. Duży wpływ na nią mają też nowe oczekiwania, które zakładają jeszcze 2 obniżki o 25 p.b. do końca roku. Prawdopodobieństwo cięcia w marcu wynosi 55 proc., ale już w kwietniu sięga 95 proc.

Poranek na rynku walutowym upłynął dość stabilnie. W przypadku większości walut G10 nie zaobserwowano większej zmienności, a notowania otworzyły się w pobliżu wczorajszego zamknięcia pod koniec sesji europejskiej.

Jeszcze dwa miesiące temu wszystko wskazywało na to, że powoli zaczynać się będzie okres normalizacji polityki monetarnej na świecie. Stany Zjednoczone miały być drugą gospodarką rozwiniętą po Nowej Zelandii, która podwyższy stopy procentowe, a pozostałe banki miały po prostu pozostawić parametry polityki monetarnej niezmienione.

Nieco słabsze dane z USA, które napływają przez ostatnie tygodnie wzmagają oczekiwania na wydłużenie okresu niskich stóp procentowych w USA, ale są to pobożne życzenia zarządzających z Wall Street. Main Street nie potrzebuje już wsparcia ze strony banku centralnego tak, jak ten przywrócenia podstawowych narzędzi prowadzenia polityki pieniężnej.

Bank Rezerw Australii po 18 miesiącach przerwy obniża stopy procentowe, dołączając do grona banków centralnych starających się wesprzeć gospodarkę poprzez ekspansywną politykę monetarną. Decyzja była dla większości zaskoczeniem, przynosząc tąpnięcie AUD.

Wtorkowy, poranny handel na rynku złotego przynosi stabilizację kwotowań po umocnieniu w ostatnich dniach. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,1880 PLN za euro, 3,6977 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,9795 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,038% w przypadku papierów 10-letnich.

Coraz węższy pas: Wczoraj zapowiadaliśmy serię publikacji ekonomicznych, jakkolwiek nie spodziewaliśmy się, by doprowadziły do jakiegoś szczególnego przełomu na EUR/USD. Istotnie, do niczego takiego nie doszło, choć w kontekście wielomiesięcznych spadków eurodolara fakt, ...

Coraz to nowsze spekulacje prasowe w zasadzie ułatwiają „pracę” Narodowemu Bankowi Szwajcarii, który w ostatnich kilkunastu dniach dał do zrozumienia, że słowa jego szefa, Thomasa Jordana wygłoszone kilka godzin po decyzji o zaprzestaniu obrony kursu EUR/CHF są prawdziwe. Przypomnijmy, główne przesłanie brzmiało: frank jest przewartościowany.