Komentarze walutowe

Rozpoczęcie dzisiejszego dnia na rynku walutowym przynosi znaczne osłabienie euro na szerokim rynku, które zawdzięcza wyprzedaż wystąpieniu Ewalda Nowotnego, członka Rady Prezesów Europejskiego Banku Centralnego.

Publikacje z USA przybliżają scenariusz podwyżki stóp Fed dyskontowany przez rynek, czyli dopiero w 2016 r. Dynamika ożywienia słabnie i taka tendencja będzie się utrzymywać. Dolar traci w reakcji na nowy impuls, tylko nie wiadomo, jak długo mocniejsze euro tolerował będzie EBC. Dziś ultra ważne w kontekście polityki pieniężnej dane o inflacji CPI z USA.

Trudno oczekiwać, że ktokolwiek wczoraj jeszcze miał złudzenie, że Fed może podnieść stopy procentowe w październiku, a mimo wszystko rozczarowujące dane o sprzedaży detalicznej i PPI przyniosły świeżą presję sprzedaży USD. Oznaki słabnięcia gospodarki uderzyły w Wall Street, choć na azjatyckiej sesji odżywają nadzieje na fiskalny bodziec ze strony chińskich władz.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi stabilizację kwotowań PLN po wczorajszym umocnieniu wobec większości zagranicznych dewiz. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco:4,2250 PLN za euro, 3,6801 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8778 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,6939 PLN w relacji do funta szterlinga.

Kurs w górę: W tej sekcji raportu mamy na myśli główną parę walutową, czyli EUR/USD. Istotnie, poszła mocno w górę. Dziś rano, przed 7:30, mamy tu 1,1480-85. To przejaw silnego ruchu, którego nie można już bagatelizować.

Po danych: Dynamika produkcji przemysłowej w Strefie Euro wyniosła w sierpniu, jak to dziś podano, -0,5 proc. w relacji miesięcznej (zgodnie z prognozą) oraz +0,9 proc. r/r. W tym drugim ujęciu było to znacznie gorzej niż przewidywano, założeniem był bowiem wynik +1,8 proc. r/r. Co więcej, rezultat lipcowy obniżono z +1,9 proc. r/r do +1,7 proc. r/r w ramach rewizji.

Opublikowane dzisiaj dane dotyczące produkcji przemysłowej w strefie euro potwierdzają to, czego można było spodziewać się już wcześniej na podstawie zamówień przemysłowych w Niemczech lub PPI we Francji, Włoszech i Hiszpanii.

Pierwsza fala odejścia od ryzyka przetoczyła się przez rynki finansowe za przewodnictwem rynku akcji, choć trzeba nadmienić, że Wall Street z poświęceniem broniło się przed kapitulacją. To jeszcze nie moment, by stwierdzać, że mamy do czynienia z totalnym odwrotem, ale teraz inwestorzy będą się zastanawiać dwa razy, nim powiększą pozycje w ryzykownych aktywach.

Podczas dzisiejszej sesji azjatyckiej poznaliśmy dane dotyczące poziomu inflacji w Państwie Środka. Odczyt rozczarował. Inflacja konsumencka we wrześniu w ujęciu rocznym wyniosła 1,6% przy oczekiwanym wzroście o 1,8% oraz poprzedniej wartości 2%.

Po inflacji w strefie euro, również w Wielkiej Brytanii i Chinach dynamika cen obniżyła się we wrześniu, co może zapowiadać rozczarowujący wynik także w USA (publikacja jutro). Przybliża się tym samych scenariusz obniżki stóp procentowych w Chinach, a oddala perspektywa monetarnego zacieśnienia w krajach anglosaskich.

Ku 1,14? Rankiem eurodolar sytuuje się w okolicach 1,1390 – 1,14. Widać, że strona grająca na rzecz słabszego dolara nie odpuszcza, choć z drugiej strony okrągła "czternastka" broni się przed przebiciem. Tymczasem gdyby do niego doszło, to swobodnie cena mogłaby pójść nawet do 1,1460.

Środowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi stabilizację kwotowań PLN po wczorajszej próbie osłabienia złotego. PLN wyceniany jest przez rynek następująco: 4,2326 PLN za euro, 3,7162 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8781 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,6740 PLN w relacji do funta szterlinga.

W nocy polskiego czasu poznaliśmy dane o handlu zagranicznym Państwa Środka. Kolejne odczyty i kolejne rozczarowanie świadczące o wyraźnym spowolnieniu gospodarki Chin. Dane o imporcie były jeszcze gorsze niż oczekiwał rynek, zaś eksport spadał we wrześniu nieco mniej niż oczekiwano.

Dobre dane handlowe z Chin pozwalają utrzymać pozytywne nastroje na tamtejszych parkietach i wynoszą eurodolara do najwyższego poziomu od 4 tygodni. W retoryce członków Fed bez większych zmian – nadal większość widzi podwyżkę stóp w tym roku, lecz rynek nie wierzy w taki scenariusz. Złoty nie wykazuje wewnętrznej siły, traci do europejskich walut, jest stabilny do dolara.

Na nudnej poniedziałkowej sesji spadek cen ropy zainicjował realizację zysków na walutach surowcowych, co dziś rano zostało wsparte przez słabe dane z chińskiego handlu. Mimo to jeszcze za wcześnie, by zapowiadać całkowity odwrót po zeszłotygodniowym rajdzie ryzykownych aktywów, ale to może się zmienić, jeśli rynek akcji skapituluje.