Komentarze walutowe

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi stabilizację kwotowań złotego po wczorajszym wybronieniu spadków w późniejszej części sesji. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2342 PLN za euro, 3,7663 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8736 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,7096 PLN w relacji do funta szterlinga.

W górę czy w dół? Świece dzienne na wykresie eurodolara były w dniach 25, 28 i 29 września wzrostowe, coraz wyżej lokowały się też dzienne szczyty. Na razie jesteśmy przy 1,1255, w okolicach wczorajszego zamknięcia, choć poniżej wczorajszych maksimów.

W godzinach popołudniowych informacją, na którą należało zwrócić uwagę, były publikowane o godzinie 14:00 dane z niemieckiej gospodarki dotyczące poziomu inflacji. I tak też we wrześniu inflacja konsumencka CPI w ujęciu rocznym wyniosła 0% przy prognozie wzrostu o 0,1%. Dodatkowo w ujęciu miesięcznym spadła o -0,2% przy prognozie -0,1%.

Główna para: Eurodolar w szczycie dosięgał dziś poziomów rzędu 1,1280, my jednak sugerowaliśmy rano, że strona grająca na rzecz droższego euro być może nie poradzi sobie z pokonaniem quasi-trendu spadkowego, mierzonego szczytami z 24 sierpnia i 18 września.

Obawy, że zbiorcze dane nt. wstępnej inflacji w Niemczech będą słabsze, znalazły swoje potwierdzenie w odczycie o godz. 14:00. I tak we wrześniu HICP spadł o 0,3 proc. m/m i -0,2 proc. r/r. Jak to wpłynie na jutrzejsze zbiorcze dane dla całej strefy euro? Utrzymanie szacunków na poziomie 0,0 proc. r/r może być dość trudne.

William Dudley z nowojorskiego oddziału FED dał wczoraj do zrozumienia, że zacieśnienie polityki jest możliwe jeszcze w tym roku. Jego zdaniem rośnie prawdopodobieństwo osiągnięcia celu inflacyjnego już w 2016 r. Dodał, że proces podwyżek nie może być mechaniczny. Wiele będzie zależeć od napływających danych (wypowiedź z wczoraj).

Nastały ciężkie czasy dla entuzjastów zajmowania pozycji zgodnych z dywergencją prowadzonych polityk monetarnych w poszczególnych krajach. EUR, JPY - potencjalni słabeusze? Jeszcze nie teraz, natomiast słaby zdecydowanie jest USD i to pomimo mocnych słów ze strony członków Fed.

Fatalne nastroje na giełdach wywołują wzrost awersji do ryzyka i osłabienie złotego. Perspektywa podwyżki stóp procentowych w USA w tym roku jest bliższa niż dyskontuje to rynek. Do grona zwolenników zacieśnienia polityki pieniężnej dołączył prezes Fed z Nowego Jorku W. Dudley.

Niepewność zbiera żniwo w formie kontynuowanej słabości rynku surowców i akcji, która przenosi się dalej na rynek walutowy. Awersja do ryzyka wspiera euro i jena, USD znajduje się w krzyżowym ogniu z lepszym położeniem względem walut surowcowych. Presja na rynki wschodzące wypycha EUR/PLN na miesięczne szczyty.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji kwotowań złotego po wczorajszej wyraźnej zniżce. Polska waluta wyceniana jest przez inwestorów następująco: 4,2386 PLN za euro, 3,7670 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8728 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,7058 PLN w relacji do funta szterlinga.

Który trend? Wczoraj wypowiedź Williama Dudleya z Fed wywołała wczesnym popołudniem spadki eurodolara do okolic 1,1150. Tym niemniej już ok. 17:00 (a tak naprawdę wcześniej) wykres znów oscylował przy 1,12. Teraz mamy kurs 1,1250-60.

Dzisiejsze wydarzenia: EUR/USD wahał się dziś mniej więcej od 1,1150 do 1,1215 – co w zasadzie uprawnia nas do takiego tytułu, jaki nadaliśmy niniejszemu raportowi. Minima osiągnięto wczesnym popołudniem, pomiędzy 14:00 a 16:00, na co wpływ miała zapewne wypowiedź Williama Dudleya, szefa Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku.

Uważany za przedstawiciela centrum w FED, ale bliżej jego „gołębiej” strony, William Dudley z nowojorskiego oddziału FED dał dzisiaj do zrozumienia, że nie wyklucza możliwości podwyżki stóp procentowych jeszcze w tym roku, chociaż jak dodał trudno o określony kalendarz i wiele będzie zależeć od napływających danych.

Światowy rynek giełdowy nadal znajduje się pod wyraźną presją sprzedających, a dzisiejsza sesja tylko potwierdza dominację niedźwiedzi. Już sesja azjatycka zwiastowała spadki w Europie, a kolejne godziny handlu tylko pogarszają notowania głównych indeksów.

Początek nowego miesiąca to zawsze interesujący tydzień pod względem publikacji istotnych danych makroekonomicznych i nie inaczej jest w rozpoczynającym się właśnie tygodniu. Poniedziałkowy kalendarz nie jest zbyt obfity, bo znajdują się w nim jedynie dane ze Stanów Zjednoczonych dotyczące wydatków amerykanów oraz kondycji przemysłu w stanie Teksas.