Komentarze walutowe

Dziś Europejski Bank Centralny zdecyduje o przyszłości polityki pieniężnej w strefie euro. Zakładamy łagodzenie w minimalnej skali i korekcyjne odbicie euro. Złoty, by w tym scenariuszu zyskać i do euro, i do dolara, musi znaleźć wewnętrzną siłę. Obecnie jej brakuje. Impuls przyjdzie z wewnątrz i dopiero wówczas polska waluta przybierze jaśniejsze barwy.

Poranny, czwartkowy handel na rynku walutowym nie przynosi bardziej znaczących zmian na wycenie złotego wobec zagranicznych dewiz. Polska waluta kwotowana jest przez inwestorów następująco: 4,2735 PLN za euro, 4,0387 PLN względem dolara amerykańskiego, 3,9494 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 6,0200 PLN w relacji do funta szterlinga.

Mario Draghi słynie z umiejętności sterowania oczekiwaniami. Prezes ECB i trójka jego popleczników (Couere, Praet, Constancio) od tygodni sugerowała inwestorom, że w grudniu dojdzie do poluzowania polityki. Sęk w tym, że ECB zrobi wszystko by zaskoczyć jego skalą.

To już dziś: O 13:45 Europejski Bank Centralny ogłosi decyzję w sprawie stóp procentowych, zaś o 14:30 pokazane zostaną najnowsze projekcje ekonomiczne tej instytucji. Wtedy też jej szef – Mario Draghi – podczas konferencji prasowej opowie nam, jakie są efekty przeglądu dotychczasowej polityki monetarnej, a ściślej – luzowania ilościowego.

Lipiec 2009 roku – data w przeszłości, kiedy to indeks WIG 20 był notowany na tym samym poziomie, na którym jest obecnie – 1884 pkt. Jednym z liderów spadków jest nasz miedziowy gigant KGHM. Przecena ta ma związek z tym, że podatek od kopalin ma pozostać i być zapisany we wpływach do budżetu w przyszłym roku – poinformowała dziś Wiesława Dróżdż – rzecznik prasowy ministerstwa finansów.

Eurostrefa: Wstępne dane nt. inflacji HICP w listopadzie pokazały jej wzrost o 0,1 proc. r/r wobec oczekiwanych 0,2 proc. r/r. W październiku dynamika wyniosła 0,1 proc. r/r. Naszym zdaniem: Dane stanowią argument za tym, że Europejski Bank Centralny powinien zaprezentować jutro nowe rozwiązania zmierzające do rozwiązania strukturalnego problemu, jakim staje się zbyt niska inflacja i pośrednio też stagnacja w gospodarce.

Już jutro poznamy decyzję Europejskiego Banku Centralnego odnośnie polityki monetarnej w strefie euro. Nie jest to jedyne wydarzenie, które elektryzuje rynki. Oczy wszystkich zwrócone będą dzisiaj na USA w związku z wystąpieniem szefa Fed Janet Yellen, a także dane o zatrudnieniu w sektorze prywatnym w USA dostarczone przez raport ADP.

Do najważniejszego wydarzenia tygodnia, a być może miesiąca czy półrocza został już tylko jeden dzień. Inwestorzy mają ostatnie godziny na pozycjonowanie się pod jutrzejsze ogłoszenie decyzji Europejskiego Banku Centralnego w sprawie polityki monetarnej.

Poranny, środowy handel na rynku walutowym przynosi kontynuację stabilizacji kwotowań złotego w oczekiwaniu na jutrzejsze posiedzenie EBC. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2722 PLN za euro, 4,0276 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9248 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 6,0669 PLN w relacji do funta szterlinga.

Bezpośrednio przed decyzją w sprawie dalszych działań łagodzących politykę pieniężną, M. Draghi i spółka otrzymują kolejne dane świadczące, że nie ma powodów do nerwowych ruchów. Także Fed może czuć dyskomfort obserwując pogorszenie kondycji przemysłu tuż przed decyzją o podwyżce kosztu pieniądza.

Dwukrotny atak na strefę oporu 1,0635-1,0640 to za mało by odstraszyć sprzedających euro. W perspektywie jutrzejszej decyzji ECB ws. stóp procentowych oraz konferencji Mario Draghiego mało prawdopodobne wydaje się wyjście ponad wspominany opór, który jest także bardzo istotny z punktu widzenia analizy technicznej.

Co nas czeka? Eurodolar wygenerował wczoraj lekką korektę, która jednak zatrzymała się w okolicach 1,0630-35, tzn. przy poziomie, który wcześniej określaliśmy jako lokalny opór. Nie tylko zresztą zatrzymała, ale i powróciła już nieco niżej. Dziś rano, po godzinie ósmej, mamy ok. 1,06 – 1,0610.

Zwykle co roku mieliśmy poprawę nastrojów w grudniu, czasem rajd Św. Mikołaja zaczynał się w listopadzie. Wyjątkiem był ubiegłoroczny grudzień, kiedy rynek już był po reformie OFE i miesiąc ten zakończył się na minusie. Nie jest zatem wykluczone, że sytuacja ta powtórzy się i w tym roku. Póki co nie widać instytucji, które byłyby zainteresowane window-dressing na koniec roku.

Powyżej "szóstki": EUR/USD startował dziś rano z poziomów rzędu 1,0565, a tymczasem maksima dzienne, osiągnięte zresztą późnym popołudniem, to ok. 1,0635. Na razie, pomiędzy piątą a szóstą, jesteśmy nieco niżej, przy 1,0610 – co w jakiś sposób pokazuje, że lokalny poziom oporu, rozpoznany przez nas parę dni temu, wytrzymał napór nabywców euro.

Po kiepskim odczycie Chicago PMI wczoraj, rynek zaczął obawiać sie o dzisiejsze wyliczenia ISM. I miał rację. Dane, które poznaliśmy o godz. 16:00 wypadły słabo. Wskaźnik spadł poniżej bariery 50 pkt. schodząc do 48,6 pkt. z 50,1 pkt. W dół poszła większość jego składowych, poza subindeksem zatrudnienia, który odbił do 51,3 pkt.