Komentarze walutowe

Rynek światowy: Gdy piszemy te słowa, eurodolar rzeczywiście pozycjonuje się przy 1,1050. Jest więc ulokowany nisko, znacznie niżej niż przez ostatnie półtora miesiąca. Pokazuje nam to, że dolar się wzmocnił, a wczoraj wieczorem faktycznie doszło do zmiany obrazu na wykresie, choćby przez sam fakt przebicia "jedenastki".

Prasowe rewelacje na temat ile może kosztować Wielką Brytanię tzw. hard Brexit podane przez The Times, który powołuje się na nieoficjalne wyliczenia rządu, stały się dzisiaj kolejnym nośnym tematem w mediach. Niemniej straty funta z tego tytułu nie są znaczące.

Co widać? Na wykresie głównej pary walutowej właściwie od końcówki sierpnia trwał marazm – w chwilach siły euro notowania raczej nie wybijały się ponad 1,1275-80, w chwilach siły dolara nie przebijano rejonu 1,1125-30.

Po okołoweekendowym przestoju rynki wybrały śledzenie trendów, które dominowały w ubiegłym tygodniu, co oznacza umocnienie dolara przy akompaniamencie silnej ropy naftowej. W kalendarzu wyróżnia się niemiecki ZEW, inflacja z Polski i Szwecji oraz kilka przemówień bankierów centralnych.

Rynek niepokojąco ignoruje to, co dzieje się na parze USD/CNY. Zły znak. Kurs chińskiej waluty spadł do najniższego poziomu od 2010 r. W ciągu ostatnich 5 miesięcy stracił więcej, niż podczas skokowej dewaluacji z sierpnia 2015 r. Zalecana wzmożona czujność.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi utrzymanie mocniejszego PLN po wczorajszych lekkich wzrostach. Polska waluta wyceniana jest przez inwestorów następująco: 4,2646 PLN za euro, 3,8314 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8952 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7173 PLN w relacji do funta szterlinga.

Główna para: Oczywiście eurodolar bywał w minionym tygodniu niżej niż teraz, ale jednak po payrollsach mieliśmy tymczasowy powrót na wyższe poziomy, a zatem jeżeli teraz notujemy 1,1125-30, to jest to czas silnego dolara. Pamiętajmy jednak, że nie oznacza to, iżby wykreował się jakiś generalny trend – w gruncie rzeczy wciąż panuje konsolidacja.

Co dziś się działo? O godzinie 10:30 poznaliśmy najnowszy odczyt indeksu Sentix. Jest to wskaźnik, który mierzy w punktach nastroje panujące wśród inwestorów z Europy, grających na różnych instrumentach (jak dolar, złoto, DAX czy S&P500). Innymi słowy, ankietowani wyrażają swoje opinie na temat kondycji i przyszłości tychże rynków.

Weekend przyniósł wiele wydarzeń, które pewnie staną się pożywką dla pogadanek traderów przy poniedziałkowej kawie, jednak ich wpływ na zmienność pozostawia wiele dotyczenia. W USA skandal wokół rubasznego języka Trumpa jest ważniejszy niż druga debata z Clinton.

Ludowy Bank Chin ustawia kurs USD/CNY na najwyższym poziomie od 6 lat (6,6959), a podczas handlu chińska waluta jeszcze się osłabia. Nie wróży to dobrze nastrojom na rynkach i walutom emerging markets. Dane z rynku pracy w USA podtrzymują scenariusz podwyżki stóp procentowych Fed w grudniu.

Początek nowego tygodnia handlu na rynku finansowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego wobec zagranicznych dewiz. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2805 PLN za euro, 3,8261 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9076 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7419 PLN w relacji do funta szterlinga.

Początek tygodnia: Nie można powiedzieć, by w poprzednim tygodniu wszystkie dane makro z USA były słabe. Wręcz przeciwnie, np. PMI i ISM dla usług (zwłaszcza ten drugi) wypadły bardzo przyzwoicie. Faktem jest natomiast, że piątkowe payrollsy, czyli dane o zatrudnieniu, bezrobociu i płacy godzinowej, były raczej rozczarowujące.

Eurostrefa: Wiceprezes ECB, Vitor Constancio dał wczoraj po południu do zrozumienia, że ograniczanie skali skupu aktywów w ramach programu QE (tzw. tapering) nie byłoby właściwe, ucinając tym samym spekulacje na ten temat.

W nocy funt brytyjski zanotował tzw. “flash crash”, nurkując poniżej 1,20 względem dolara i w pobliże 4,60 względem złotego. Na wejściu Europy postępuje odreagowanie z pomocą łowców okazji, ale nerwowość pozostaje. Poza tym czekamy na raport z rynku pracy USA.

Nocna „fleszowa katastrofa” na funcie przypomina podobne epizody na rynku walutowym w przeszłości. Jest rezultatem rosnącego udziału handlu za pomocą robotów oraz przejściowo obniżonej płynności. Potencjalne konsekwencje mogą być jednak duże. Czy znów któryś z brokerów FX będzie potrzebował pomocy państwa?