Komentarze walutowe

Notowania głównej pary: Tytuł naszego raportu jest trochę żartobliwy – to tylko aluzja do starej piosenki. W istocie 4 lipca ma dziś znaczenie przede wszystkim w kontekście Waszyngtonu czy Nowego Jorku – oto bowiem z powodu Święta Niepodległości rynek USA ma dziś wolne.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji kursu PLN po wczorajszej lekkiej zniżce. Polska waluta notowana jest następująco: 4,2483 PLN za euro, 3,7357 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8786 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8355 PLN w relacji do funta szterlinga.

Mocniejszy dolar: To prawda: jeszcze w końcówce tamtego tygodnia eurodolar pochodził pod 1,1450, a już w początkach tygodnia bieżącego mamy 1,1360-70. Dolar zatem trochę odzyskał – pomimo tego, że np. indeks PMI dla przemysłu USA uplasował się raptem na poziomie 52 pkt (przy prognozie 53 pkt).

Długi weekend w USA zapowiada niską zmienność rynków w pierwszej części tygodnia. W drugiej wznowienie wahań i nowe rozdanie pod III kw. W centrum uwagi z Polski posiedzenie RPP (środa) i decyzja Fitch (piątek). Ze świata kluczowe dzisiejsze odczyty PMI oraz piątkowe z amerykańskiego rynku pracy.

Drugi kwartał to kontynuacja słabości dolara pomimo podwyżki stóp ze strony Fed. Głównym powodem jest niemoc administracji Trumpa oraz słabość gospodarki – dane zaskakują in minus najmocniej od około dwóch lat.

Początek nowego tygodnia na rynku nie przynosi większych zmian na wycenach głównych walut. W konsekwencji również notowania PLN pozostają relatywnie stabilne na większości zestawień. Złoty wyceniany jest na rynku następująco: 4,2255 PLN za euro, 3,7071 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8605 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8150 PLN w relacji do funta szterlinga.

W tym tygodniu rentowność amerykańskich dziesięcioletnich obligacji skarbowych podniosła się o kilkanaście punktów bazowych. W normalnych warunkach powinno przełożyć się to na umocnienie dolara. Okoliczności nie sprzyjały temu jednak ze względu na globalny zwrot w polityce monetarnej w kierunku zacieśniania. W rezultacie dolar jest w głębokiej defensywie.

Silna zwyżka euro z ostatnich 2 tygodni nie jest wyłącznie efektem zaostrzenia retoryki przez M. Draghiego, ale ma mocne podłoże fundamentalne Rosnąca inflacja nasila oczekiwania na wyjście z ultra łagodnej polityki monetarnej EBC, a zmniejszająca się różnica rynkowych stóp procentowych pcha wspólną walutę na mocniejszą stronę.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi utrzymanie stabilnego PLN. Warto jednak wspomnieć o spadku kursu USD/PLN do najniższego poziomu od marca 2016r. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2403 PLN za euro, 3,7067 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8739 PLN względem franka szwajcarskiego ...

Dolar, euro i inne tematy: W ostatnich dniach pojawiło się sporo jastrzębich sygnałów z banków centralnych – albo też sporo sygnałów, które zostały tak odebrane. Mark Carney, szef Banku Anglii, rozważał możliwość zacieśnienia polityki i ograniczenia stymulacji monetarnej. Stephen Poloz, szef Banku Kanady, też uderzył w podobne tony.

Mario Draghi we wtorek optymistycznie wypowiadał się o perspektywach inflacji w Eurolandzie. Jego ton mocno kontrastował z ostrożnym, wręcz sceptycznym podejściem zaprezentowanym podczas konferencji wieńczącej czerwcowe posiedzenie ECB.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji kursu PLN po ostatnich sesjach podwyższonej zmienności. Polska waluta kwotowana jest na rynku następująco: 4,2310 PLN za euro, 3,7133 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8715 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8094 PLN w relacji do funta szterlinga.

Główna para: Ważnym odczytem makro – albo raczej pakietem danych – będą dziś informacje o PKB Stanów Zjednoczonych za I kwartał 2017. Zestaw (wraz z deflatorem PKB i wskaźnikiem PCE Core) poznamy o 14:30, będzie to rewizja danych wstępnych.

Temat eurodolara: Czy rynek wie swoje, jeśli chodzi o najnowsze, zaskakująco duże ruchy wzrostowe na eurodolarze? Może wie, ale błędnie. Może po prostu jest rozgrywany przez grube ryby, podpuszczające spekulantów, przesadnie wierzących w mądre interpretacje tzw. fundamentów.

Mario Draghi wspominając, że w warunkach postępującego ożywienia konieczne jest dostosowanie parametrów polityki by zachować jej dotychczasowy wpływ na sferę realną nie powiedział nic nowego. Wystarczyło to jednak by rozbudzić popyt na wspólną walutę i wywołać ostrą wyprzedaż obligacji skarbowych.