Komentarze walutowe

Mario Draghi we wtorek optymistycznie wypowiadał się o perspektywach inflacji w Eurolandzie. Jego ton mocno kontrastował z ostrożnym, wręcz sceptycznym podejściem zaprezentowanym podczas konferencji wieńczącej czerwcowe posiedzenie ECB.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji kursu PLN po ostatnich sesjach podwyższonej zmienności. Polska waluta kwotowana jest na rynku następująco: 4,2310 PLN za euro, 3,7133 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8715 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8094 PLN w relacji do funta szterlinga.

Główna para: Ważnym odczytem makro – albo raczej pakietem danych – będą dziś informacje o PKB Stanów Zjednoczonych za I kwartał 2017. Zestaw (wraz z deflatorem PKB i wskaźnikiem PCE Core) poznamy o 14:30, będzie to rewizja danych wstępnych.

Temat eurodolara: Czy rynek wie swoje, jeśli chodzi o najnowsze, zaskakująco duże ruchy wzrostowe na eurodolarze? Może wie, ale błędnie. Może po prostu jest rozgrywany przez grube ryby, podpuszczające spekulantów, przesadnie wierzących w mądre interpretacje tzw. fundamentów.

Mario Draghi wspominając, że w warunkach postępującego ożywienia konieczne jest dostosowanie parametrów polityki by zachować jej dotychczasowy wpływ na sferę realną nie powiedział nic nowego. Wystarczyło to jednak by rozbudzić popyt na wspólną walutę i wywołać ostrą wyprzedaż obligacji skarbowych.

Eurodolar – jak się ma? Dziś rano dolar ma się słabo, a euro – nader dobrze. W istocie na wykresie głównej pary widzimy 1,1350. Dość przypomnieć, że dobę temu, tj. we wtorek rano, byliśmy poniżej 1,12. Ruch z wczorajszej sesji był więc imponująco duży.

Rynek głównej pary: Cóż, niewątpliwie był to ciekawy dzień na głównej parze walutowej. Ciekawy i dziwny zarazem. Pierwsza cecha bierze się już z samego ruchu – dość powiedzieć, że na wykresie eurodolara przeskoczyliśmy z 1,1180 do 1,1345.

Dane z Niemiec? Znów rewelacyjne- subkomponent oczekiwań w indeksie Ifo znalazł się na nowych cyklicznych maksimach. Dane z USA? Znów rozczarowanie. Tym razem informacje o zamówieniach na dobra trwałe sugerują słabą kontrybucję inwestycji przedsiębiorstw do PKB w drugim kwartale.

W przeddzień wystąpienia J. Yellen w Londynie waluty surowcowe wyraźnie zyskały na wartości sugerując brak obaw o bardziej restrykcyjną politykę pieniężną w USA. My zakładamy jednak, że prezes Fed podtrzyma stanowisko o konieczności dalszych podwyżek stóp i zamiar rozpoczęcia procesu zmniejszania sumy bilansowej przed końcem roku.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi nam utrzymanie mocniejszego złotego (poniżej 4,20 EUR/PLN). Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,1977 PLN za euro, 3,7552 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8625 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7814 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,197% w przypadku obligacji 10-letnich.

Główna para: Dziś o 10:00 publicznie wypowie się Mario Draghi, szef EBC. O 10:30 wystąpi inny przedstawiciel EBC – Benoit Coeure, a o 13:00 kolejny, tym razem Peter Praet. Ważne będą również głosy z kręgu Rezerwy Federalnej: J. Willams (o 10:00), P. Harker (o 17:15), J. Yellen (o 19:00) i N. Kashkari (o 23:00).

Głosy z Ameryki: Jak pamiętamy, najnowsze posiedzenie Rezerwy Federalnej (a właściwie komitetu FOMC), to z ubiegłego tygodnia, przyniosło podwyżkę stopy procentowej. Była ona w zasadzie zgodna z oczekiwaniami.

Złoty nieznacznie mocniejszy w reakcji na poprawę sentymentu dla walut rynków wschodzących oraz informacji o świetnej realizacji budżetu państwa. To jednak tylko korekcyjne odbicie. Do końca czerwca polska waluta jeszcze lekko się osłabi.

Rynek walutowy przespał sesję azjatycką, indeksy giełdowe stoją w miejscu, a ropa naftowa nie wykazuje siły do kontynuacji czwartkowego odbicia. Ten ostatni element pomógł opanować nerwowość, która w tym tygodniu zaczynała kiełkować i co było szczególnie widać wśród walut rynków wschodzących.

Pod znakiem PMI: Ukazał się już PMI dla przemysłu Japonii za czerwiec. Wynik to 52 pkt, powyżej progu 50 pkt (tak więc optymizm dominuje wród ankietowanych menedżerów), ale poniżej prognozy, która była ustawiona na poziomie 53,4 pkt.