Komentarze walutowe

Południowa Korea i dane makro: Media donoszą, iż Donald Trump, a ściślej Stany Zjednoczone osiągnęły porozumienie z Koreą Południową (nie mylić z Północną...) na temat układu o wolnym handlu. Ma on dziesięć lat i zdaniem Trumpa jest rażąco niesprawiedliwy dla USA.

Ruchów na rynkach finansowych z ostatniej doby nie da się sprowadzić do wspólnego mianownika, co sugeruje, że magia końca kwartału ujawniła się nieco wcześniej. Nie traciłbym czasu na szukanie powodów siły dolara przez spadających rentownościach długu, czy wytłumaczenie dołujących jednocześnie indeksów i cen złota. W środę kalendarz danych pozostaje ubogi, więc możemy mieć powtórkę jazdy po wybojach.

Na giełdach przecena wywołana słabszymi danymi ze Starego Kontynentu i niepewnością dotyczącą przyszłych warunków handlowych. Na rynku walutowym spokojnie. Dolar próbuje odzyskiwać straty, ale idzie opornie. Kończy się czas słabnięcia złotego.

Poranny, środowy handel na rynku FX nie przynosi większych zmian na wycenie złotego wobec zagranicznych walut. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2094 PLN za euro, 3,3942 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,5780 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8174 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,241% w przypadku obligacji 10-letnich.

Wczoraj widzieliśmy solidny dzień odwrotu po piątkowej wyprzedaży bez zakłóceń w postaci jakichkolwiek informacji, a szczególnie tych podsycających strach przed wojną handlową. Wall Street odbił, za nim Azja, a dziś Europa dopełnia klimatu. Na FX cofają się USD i JPY, co może być spotęgowane porządkowaniem pozycji na koniec miesiąca.

Skala odbicia indeksów na Wall Street świadczy naszym zdaniem o zmianie nastawienia do ryzyka i trwalszej poprawie nastrojów. Spodziewamy się kontynuacji wzrostów cen akcji, dalszej słabości dolara i lepszej postawy złotego.

Poniedziałek nie po raz pierwszy przyniósł eksplozję optymizmu na Wall Street. Po doniesieniach o zakulisowych rozmowach z Chinami, o których pisaliśmy we wczorajszym komentarzu, amerykańskie indeksy wystrzeliły w górę. Jednak temat wojen walutowych nie jest jeszcze zamknięty, co pokazuje choćby zachowanie dolara, czy metali szlachetnych.

Poranny, wtorkowy handel na rynku walutowym przynosi mocniejszego PLN na większości zestawień. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2198 PLN wobec euro, 3,3904 PLN względem franka szwajcarskiego, 3,5871 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8243 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,241% w przypadku obligacji 10-letnich.

Chińskie cienie przykryły dolara. Został osłabiony, czego widomym znakiem jest fakt, iż wykres głównej pary jeszcze w piątek notował w minimach poziom 1,2320, natomiast wczoraj ostro poszedł w górę, a dziś rano melduje się przy 1,2450.

Kluczowe informacje z rynków: ROSJA: Bank Rosji obniżył w piątek główną stopę procentową o 25 p.b. do 7,50 proc. jak oczekiwano. Podczas konferencji prasowej szefowa tej instytucji dała do zrozumienia, że to jeszcze nie koniec cyklu luzowania.

Jesteśmy zdania, że eskalacja protekcjonizmu nie przerodzi się w totalną wojnę handlową i z dużej chmury będzie mały deszcz. Dla rynków oprócz deszczu liczą się też grzmoty i błyskawice. Ryzyko leży w retoryce negocjacyjnej zainteresowanych stron i medialnej otoczce w momentach, kiedy trudno będzie o inny temat do dyskusji.

Ostatnie dwa miesiące na globalnych rynkach akcji były fatalne, co znalazło ujście przede wszystkim w spadkach indeksów giełdowych, ale nie pozostało też kompletnie bez wpływu na złotego. Zasadniczy powód to obawy o konsekwencje nieobliczalnej polityki prezydenta USA.

Ten tydzień: Dzisiejsze kalendarium nie jest zbyt obfite w odczyty. Za nami już zresztą publikacja na temat PKB Francji za IV kw. 2017 – wynik to +0,7 proc. k/k, lepszy od oczekiwanej wartości +0,6 proc. k/k. O 10:30 publicznie wypowie się p. Weidmann, szef Bundesbanku, zaś o 17:30 usłyszymy W. Dudleya z Fed. O 21:30 poznamy słowa pani Mester, innej członkini FOMC. I to właściwie wszystko, pomijając fakt, że o 16:30 ukaże się odczyt indeksu Dallas Fed dla sektora przemysłowego.

W przyszłym tygodniu dane makro prawdopodobnie pozostaną w cieniu debaty o szansach na zaostrzenie wojen handlowych i narastających ryzykach geopolitycznych. W tym kontekście szczególna uwaga może dotyczyć indeksów zaufania konsumentów w strefie euro i USA. Szacunki inflacji będą wskazówką dla przyszłych decyzji EBC, Fed i RPP.

Kluczowe informacje z rynków: WIELKA BRYTANIA: Bank Anglii nie zmienił wczoraj poziomu stopy procentowej (0,50 proc.), jak oczekiwano. Nieoczekiwanie za podwyżką zagłosowali McCafferty i Saunders. W samym komunikacie nie dokonano większych zmian – w ocenie MPC obecne tempo zacieśniania polityki pozostaje odpowiednie dla realizacji celu odbicia inflacji, a ewentualne podwyżki powinny być stopniowe.