Komentarze walutowe

Kluczowe informacje z rynków: EUROSTREFA / ECB: Bloomberg spekuluje, że część członków ECB opowiadała się wczoraj za większą rewizją prognoz makroekonomicznych. Jednocześnie nie byli oni przekonani, na ile uda się już w kwietniu przedstawić szczegóły programu TLTRO, który według podjętej wczoraj jednogłośnie decyzji ma ruszyć we wrześniu i potrwać 18 miesięcy.

Ryzykowne aktywa oberwały w nocy w obliczu załamania na chińskiej giełdzie i rozczarowujących danych o handlu zagranicznym Państwa Środka. To dokłada obaw o kondycję globalnej gospodarki po tym, jak EBC dołączył do rzeszy banków centralnych dokonujących gołębiego zwrotu. Dziś mamy dzień z raportem z rynku pracy USA i złe dane są większym zagrożeniem dla stabilności rynków.

Nie takiego końca kadencji w roli prezesa Europejskiego Banku Centralnego spodziewał się zapewne Mario Draghi. Zamiast triumfalnej podwyżki, stóp będącej zwieńczeniem kilkuletniej kadencji, EBC musiał wczoraj otwarcie przyznać się do błędu w postaci zakończenia skupu obligacji rządowych w grudniu ubiegłego roku.

TLTRO i euro: Czym jest dziś pieniądz? Miłośnicy standardu złota, pieniądza czysto rynkowego albo rozmaitych form alternatywnej bankowości (np. islamskiej, przynajmniej w pewnej interpretacji) powiedzą, że współcześnie pieniądz na Zachodzie nic nie znaczy: to jedynie zapis, kreowany na wirtualnych kontach przez banki, w szczególności banki centralne.

Konferencja prasowa prezesa EBC Mario Draghiego jest najważniejszym wydarzeniem dnia i od początku dnia przygasiła chęci inwestorów do wyprzedzającego angażowania się w handel. Rynek skłania się ku gołębiemu wydźwiękowi, co zepchnęło EUR/USD na dwutygodniowe minima, ale wydaje mi się, że oczekiwania są na wyrost.

Rada Polityki Pieniężnej nie wydaje się specjalnie zatroskana planowanym pakietem stymulacyjnym ze strony partii rządzącej. Takie wnioski można wyciągnąć po wczorajszej konferencji prasowej, podczas której prezes Glapiński kategorycznie wykluczył możliwość podwyżek stóp procentowych w odpowiedzi na bardziej ekspansywną politykę fiskalną.

Kluczowe informacje z rynków: Stany Zjednoczone: Budżet federalny w styczniu znalazł się na poziomie 9 mln USD przy oczekiwaniach wynoszących 25 mld USD. Australia: Dynamika PKB w Australii w IV kwartale ub.r. wyniosła 0,2% w ujęciu kdk oraz 2,3% w ujęciu rdr. Są to rozczarowujące odczyty w porównaniu do oczekiwań, zakładających dynamikę na poziomie 0,4% kdk oraz 2,6% rdr.

Polityka pieniężna staje się gorącym tematem przy interesujących dylematach, z jakimi przyjdzie się zmierzyć decydentom w różnych częściach świata. Rozczarowujące spowolnienie wzrostu gospodarczego w Australii podsyca spekulacje o obniżkach, podczas gdy w Polsce plany fiskalne rządu mogą zamknąć furtkę dla złagodzenia polityki. W Kanadzie rynek może nie doceniać determinacji banku centralnego do przywrócenia cyklu podwyżek.

W tym roku już kilkukrotnie widzieliśmy próbę przeceny amerykańskiego dolara, którego wartość jest na kilkuletnich maksimach i naszym zdaniem pozostaje on przewartościowany. Jednak w obliczu generalnie mocno niepewnej sytuacji w światowej gospodarce dane z USA pozostają i tak najbardziej przekonujące, a to sprawia, że inwestorzy nie mają podstaw do wyprzedaży amerykańskiej waluty. Przynajmniej na razie.

Trend boczny: Staje się to powoli męczące, ale trudno bić się z rzeczywistością, na którą nasz wpływ jest niewielki, bo przecież nie obracamy miliardami dolarów. Tak więc po raz kolejny musimy powtórzyć: eurodolar porusza się w trendzie bocznym, w konsolidacji wszczętej jesienią. Jest gdzieś w połowie drogi, bliżej może granic dolnych, bo aktualnie mamy ok. 1,1290 - 1,13.

Sesja zaczęła się w niezbyt pozytywnych nastrojach. Wczoraj inwestorzy amerykańscy zwątpili chyba w kwetii negocjacji handlowych pomiędzy USA i Chinami. Trwająca od 8 miesięcy wojna handlowa na cła ma być niebawem zakończona podpisaniem porozumienia.

Zachowania eurodolara: Cóż za biologiczno-psychologiczne określenie, ale nie gorsze niż inne. Eurodolar zachował się dziś tak mianowicie, że ruszył na południe, tyle że dopiero po południu (nomen omen). Jeszcze krótko po 15:00 wykres krążył ponad lokalnym wsparciem w rejonie 1,1315 - 1,1325. Później jednak opadł do 1,1290-95. Tym samym dolar się wzmocnił, euro straciło na wartości... a my pozostaliśmy w starej, dobrej konsolidacji, która obowiązuje od jesieni.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi 2-tygodniowe maksima na dolarze oraz dalsze spadki na EUR/PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,2978 PLN za euro, 3,7942 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7948 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9925 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,948% w przypadku obligacji 10-letnich.

W poniedziałek na rynkach znów dominuje optymizm. Temat rozmów USA-Chiny może wydawać się zgrany jak stara płyta, ale faktem jest, że na razie zapowiada się najlepszy kwartał na globalnych rynkach od długiego czasu. Czy faktycznie kulminacja obaw o spowolnienie, czy wręcz recesję, jest już za nami?

Co w kalendarium? Kurs eurodolara w poniedziałek o poranku to ok. 1,1365. To znaczy, że wszystko po staremu: w największej ogólności tkwimy od jesieni w konsolidacji, której dolne granice to ok. 1,1225, a górne rozmywają się powyżej 1,15. W szczegółach jest tak, że balansujemy na poziomie oporu (albo wsparcia, w tym momencie to tylko kwestia tego, z której strony patrzymy), rozdzielającego dwa piętra tej konsolidacji.