Komentarze walutowe

Inwestorzy ponad pesymistyczne statystyki związane z COVID-19 zaczynają przedkładać działania podejmowane przez decydentów, czyli banki centralne i rządy. A ich skala w ostatnich dniach była gigantyczna, chociaż efekt przyniosły dopiero uruchomione wczoraj przez FED potężne linie swapowe z pozostałym bankami centralnymi zapewniające finansowanie w dolarze. Efekt? Dzisiaj dolar wyraźnie koryguje się na szerokim rynku.

Rynek akcji kontynuuje rajd ulgi po pozytywnej sesji w czwartek i zdaje się, że zmęczenie spadkami i chęć równoważenia pozycji przed weekendem stwarza wrażenie ulgi. Trzeba jednak pamiętać, że w kwestii walki z pandemią niewiele uległo zmianie na lepsze i choć władze fiskalne i monetarne dokładają starań, szkody dla gospodarki globalnej wyrządzone przez kryzys będą olbrzymie.

Kolejny szalony tydzień na rynkach powoli dobiega końca. Tak jak jeszcze na początku marca nadzwyczajna obniżka stóp procentowych przez Fed uważana była za coś niezwykłego, tak teraz niemal codziennie mamy nowe działania. Są one potrzebne, bo niestety do kryzysu ekonomicznego doszedł również ten finansowy.

Decyzja ECB o uruchomieniu nadzwyczajnego programu QE (na pandemię) w wysokości 750 mld EUR do końca roku doprowadziła do wyraźnego cofnięcia się rentowności obligacji krajów euro, zwłaszcza tych, których dług w ostatnich dniach był wyprzedawany (np. Włochy). Notowania EUR na głównych relacjach próbują się stabilizować, EURUSD nie zszedł dzisiaj poniżej wczorajszego dołka przy 1,08.

Brak wiary w skuteczność działań monetarnych i fiskalnych i nieuchronność globalnej recesji przynoszą morze czerwieni na rynki finansowe z jedynym dolarem pozostającym po zielonej stronie, gdyż inwestorzy poszukują płynności w walucie rezerwowej siata. W ostatnim zrywie szefowa EBC Christine Lagarde podejmuje się powtórzyć manewr Mario Draghiego z 2012 r. – Whatever it takes 2.0.

Niestety realizuje się czarny scenariusz. Do jednej wielkiej blokady globalnej gospodarki doszedł w ostatnich dniach paraliż rynków finansowych, bliźniaczo podobny do tego sprzed 12 lat. Wtedy bez koronawirusa wystarczył, aby wpędzić globalną gospodarkę w recesję, a banki centralne miały więcej możliwości działania.

W ciągu ostatnich kilku dni politycy oferują środki ekonomiczne mające na celu złagodzenie skutków COVID-19: Prezydent Francji Emmanuel Macron oświadczył, że państwo „toczy wojnę” z wirusem i zapowiedział, że zrobi „wszystko, co tylko jest możliwe bez względu na koszty”, aby uratować gospodarkę. We wczorajszym orędziu złożył odważną obietnicę, że „nikt nie zbankrutuje”, a rząd udzieli małym i średnim przedsiębiorstwom gwarancji państwowej w wysokości 300 mld EUR.

Ogłoszony wczoraj późnym popołudniem polskiego czasu przez amerykańską administrację gigantyczny, bo przekraczający 1 bln USD program wsparcia gospodarki (w jego skład wchodzi też dosłowne przekazywanie czeków pieniężnych obywatelom – tzw. helicopter money) okazał się krótkotrwałym wsparciem dla indeksów na Wall Street i globalnych nastrojów.

Rządy i banki centralne ogłaszają coraz to większe plany w obliczu zagrożenia koronawirusem, które prowadzi do zastopowania gospodarek. Rynki są w poszukiwaniu punktu przegięcia, za którym wprowadzone środki zaradcze zrównoważą negatywne skutki zamykania szkół, restauracji i innych miejsc pracy. Jeszcze tam nie jesteśmy, ale dobrze, że decydenci już są gotowi na najgorsze.

Pamiętam jak niemal dekadę temu internet obiegła karykatura Bena Bernanke lecącego helikopterem i rozrzucającego pieniądze. Była to swoista krytyka poczynań Fed, który nie potrafił na czas zakończyć programów ilościowych. Co więcej Bernanke zasugerował prawdziwy „helikopter money” Japończykom, więc na swój wizerunek zapracował. Teraz znajduje naśladowców.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie słabszego PLN, choć dynamika zniżki wyraźnie zmalała. Częściowo odpowiedzialne za to jest odbicie na eurodolarze. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,4669 PLN za euro, 4,0428 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,2248 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8893 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,139% w przypadku obligacji 10-letnich.

Sytuacja na rynkach 17 marca: Ogłaszane przez kolejne rządy plany potężnych pakietów fiskalnych dla gospodarki, oraz systemowego wsparcia płynnościowego przez banki centralne, mają szanse ustabilizować sytuację.  Po wczorajszej słabej sesji (chociaż nie zakończyliśmy handlu na dziennych minimach) sesji na Wall Street, dzisiaj rano kontrakty na S&P500 idą w górę, co ciągnie za sobą też indeksy europejskie.

Za nami kolejny dzień załamanie rynku akcji, przeceny ropy naftowej i generalnej ucieczki od ryzyka. Przed nami prawdopodobnie kolejny dzień chaotycznego odbicia, który jednak w żadnym razie nie mówi, że najgorsze minęło. Trwa huśtawka w oczekiwaniu na przekonujące decyzje na polu fiskalnym, gdyż banki centralne zdały się już wykonać swoją część pracy. Oprócz RRP, ale to może zostać bardzo szybko nadgonione.

Za nami kolejny czarny poniedziałek na rynkach finansowych. Wczoraj na Wall Street mieliśmy jedną z najgorszych sesji w historii. Coraz mocniej wpływa to na rynek złotego, który wczoraj stracił także nieco po decyzji NBP o wdrożeniu specjalnych rozwiązań, w tym skupu obligacji skarbowych. Potrzebne są jednak dodatkowe działania.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi podtrzymanie słabszego PLN m.in. wobec euro. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,4419 PLN za euro, 3,9847 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,2131 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 4,8909 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,256% w przypadku obligacji 10-letnich.