Komentarze walutowe

Na rynkach nasila się ucieczka od ryzykownych aktywów w stronę złota i obligacji w obliczu rozprzestrzeniającego się po świecie wirusa. Póki nie zobaczymy skoordynowanych działa na polu fiskalnym i monetarnym trudno będzie o odbicie. W przyszłym tygodniu decyzja o luzowaniu polityki EBC wydaje się przesądzona. Rynek będzie też uważnie śledził indeksy nastrojów konsumentów i biznesu.

Sytuacja na rynkach 6 marca: Globalna wyprzedaż na ryzykownych aktywach (przede wszystkim rynkach akcji) trwa, a kapitały płyną szeroko w stronę bezpiecznych obligacji. Wątkiem wiodącym jest strach przed dalszym rozprzestrzenianiem się koronawirusa, zwłaszcza w Europie i USA (bo sytuacja w Chinach od pewnego czasu zeszła na dalszy plan).

Globalny rynek akcji dołuje, kapitał ucieka w obligacje, złoto i jena. Uwaga skupia się na tempie, z jakim wirus rozprzestrzenia się poza Chinami i rynki nie uspokoją się, póki epidemia nie osiągnie punktu kulminacyjnego. Albo przywódcy państw i banki centralne nie przekonają inwestorów, że kontrolują sytuację.

Dzisiejsze dane z USA najprawdopodobniej pokażą, że amerykański rynek pracy w lutym był mocny. Normalnie byłoby to korzystne dla dolara, który jednak traci wobec dolara i jena. Rynki wywierają presję na dalsze obniżki stóp procentowych. Zwykle raport NFP przyciąga ogromną uwagę, szczególnie inwestorów na rynku walut. Od jego wskazań może zależeć polityka Fed i w zależności od tego, co pokazują dane o zatrudnieniu i wynagrodzeniach, kształtują się oczekiwania na przyszłe stopy procentowe.

Piątkowy, poranny handel na rynku FX przynosi słabszego dolara oraz lekkie osłabienie PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3117 PLN za euro, 3,8368 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0622 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9688 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,697% w przypadku obligacji 10-letnich.

To, że wyobraźnia kreuje nastroje poprzez emocje nie jest czymś szczególnym. W czwartek nośnym wątkiem staje się ogłoszenie stanu wyjątkowego w amerykańskiej Kalifornii – kilkanaście dni temu zdecydowano się na taki ruch w stanie Waszyngton. Z racji faktu, że mamy czwartek, a zatem bliżej do weekendu, który może (teoretycznie) przynieść różne informacje nt. rozwoju COVID-19 i podnieść nerwowość na początku przyszłego tygodnia, takowa zaczyna pojawiać się już teraz.

Wall Street znalazło powód do zadowolenia w lepszym odczycie ISM dla usług i przeznaczeniu przez Kongres prawie 8 mld USD na walkę z koronawirusem. Otrzymaliśmy dowody, że polityka fiskalna i monetarna zostały zaprzęgnięte do przeciwdziałania skutkom wirusa. To wystarczy, by zatrzymać panikę, ale działania tylko ze strony USA to za mało na mocniejsze odbicie.

Bieżący tydzień na rynkach finansowych przynosi jak na razie spore odbicie po ubiegłotygodniowej panice. Ruchy motywowane są jednak luzowaniem monetarnym, gdyż wirus szybko się rozprzestrzenia i można powiedzieć, że obecnie już ma skalę globalną.

Sytuacja na rynkach 4 marca : Nieoczekiwany ruch FED (jednomyślne cięcie stóp o 50 p.b. na nadzwyczajnym posiedzeniu wczoraj po południu i gotowość do dalszych posunięć w razie potrzeby) sprawił, że dolar pozostał słaby na głównych układach i nie ma zbytnio siły, aby się podnieść.

Pomimo, że inwestorzy oczekiwali ruchu ze strony Fed na najbliższym posiedzeniu, tak wczorajsza nadzwyczajna i nie zapowiedziana decyzja o obniżce stóp procentowych była sporym zaskoczeniem. Rezerwa Federalna obcięła stopy procentowe o 50 punktów bazowych, co jak wynika z komunikatu i wczorajszej konferencji miało na celu wspomożenie gospodarki.

Fed skradł show we wtorek nadzwyczajną obniżką stóp procentowych o 50 pb, jednak reakcja rynków nie jest pomyślna. Zamiast znaleźć uspokojenie, inwestorzy zaczęli dywagować, czy Fed nie wie czegoś więcej niż oni o skutkach wirusa w USA. Wygląda na to, że banki centralne nie będą w stanie samodzielnie przeciwdziałać niepokojom. Konieczne jest wsparcie fiskalne.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie mocniejszego PLN wraz z podbiciem słabości USD po ruchu FED. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3054 PLN za euro, 3,8576 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0303 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9418 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,74% w przypadku obligacji 10-letnich.

Poniedziałek dobrze pokazał, że nastroje mogą być dość chwiejne i na ustabilizowanie sytuacji potrzeba będzie czasu. Dobre zamknięcie indeksów na Wall Street było wynikiem oczekiwań, że zaplanowane na dzisiaj spotkanie ministrów finansów i szefów banków centralnych (telekonferencja ma rozpocząć się o godz. 13:00) może przynieść zapowiedź podjęcia skoordynowanej akcji w postaci luzowania monetarnego (cięcia stóp), ...

Kolejne banki centralne poszły śladem Fed i zapowiedziały gotowość do podjęcia działań łagodzących ekonomiczne skutki koronawirusa, a Bank Rezerwy Australii poszedł dalej i dziś rano ściął stopę procentową o 25 pb. Ministrowie finansów G7 będą dziś rozmawiać o skoordynowanych działaniach, choć doniesienia, że żadna decyzja na polu wydatków rządowych nie zostanie podjęta, przygasiły wstępny optymizm.

Po mocnej wyprzedaży na rynkach w ostatnim tygodniu lutego początek marca przyniósł bardzo silne odbicie. Wczoraj amerykańskie indeksy zyskiwały blisko 5% w nadziei na dalszą stymulację, głównie ze strony banków centralnych. Pierwsze pozytywne informacje napływają też z frontu walki z koronawirusem. Czy to już zatem koniec problemów?