Komentarze walutowe

Poniedziałek na rynkach minął dość sennie. Słabe dane o niemieckiej produkcji za grudzień nie zmieniły istotnie nastrojów – na rynku uwaga teraz skierowana jest na banki centralne. A dziś stopy procentowe zmieniać będzie RPP. We wczorajszym komentarzu argumentowałem, że Rada nie ma wyjścia – musi podnosić stopy procentowe, które – choć już wyższe niż przed pandemią, nadal są bardzo niskie w relacji nie tylko do inflacji, ale do oczekiwanej inflacji na kolejne dwa lata.

W ostatnich dniach wreszcie wielu z nas odetchnęło. Po raz pierwszy od dłuższego czasu mogliśmy zauważyć, że „coś” wreszcie tanieje. Walka z inflacją jest jednak daleka od zakończenia, a to oznacza jedno: jutro Rada podniesie stopy procentowe. Zmiany podatkowe, szczególnie dotyczące paliw, wpłyną na przejściowe obniżenie inflacji. Jednak jej punkt startowy jest tak wysoki, że nadal będzie ona znacznie powyżej celu NBP, a do tego przecież obniżki podatków są jedynie przejściowe – ceny będą musiały wrócić na wyższe poziomy.

Po tym jak w ubiegłym tygodniu jastrzębiego zwrotu dokonała Rezerwa Federalna, kolejne banki centralne dołączają do grona instytucji normalizujących politykę pieniężną oraz tych, które planują podwyższać koszt pieniądza. Czwartek na rynkach finansowych został zdominowany przez decyzje Banku Anglii oraz Europejskiego Banku Centralnego. W trakcie lutowego posiedzenia Bank Anglii podwyższył główną stopę procentową o 25 punktów bazowych, ale rozkład głosów (5:4) wskazuje, że realnym scenariuszem był ruch o 50pb w górę.

Wystarczył tydzień aby sytuacja na rynku dolara zmieniła się o 180 stopni. Zaszkodziły słabe dane, ale z drugiej strony euro dostało nieoczekiwane wsparcie od EBC. Dziś wszystkie oczy zwrócone będą na raport NFP. Wczorajsze posiedzenie EBC można skwitować stwierdzeniem „chcielibyśmy, ale się boimy”. Po latach prowadzania przez Bank zgubnej polityki ujemnych stóp i nieskończonego dodruku coraz większa ilość członków Rady Banku widzi, że inflacja nie odpuszcza tak szybko, jak mieli nadzieję.

Decydenci w bankach centralnych zaczynają rozumieć, że inflacja może za chwilę wymknąć się spod kontroli i trzeba porzucić wcześniejsze dogmaty. Konieczne jest działanie i to bardziej zdecydowane. Duch zmian dotarł dzisiaj do samego Europejskiego Banku Centralnego (ciekawe co w takiej sytuacji zrobią Japończycy?) - Christine Lagarde przyznała, że ryzyko utrzymywania wysokiej inflacji pozostaje duże, a bank centralny będzie uważnie przyglądał się sytuacji.

Czwartkowa sesja zapowiada się szczególnie ciekawie. Już dziś poznamy decyzję dwóch banków centralnych - BoE i EBC. O ile rynek nie oczekuje zmiany poziomu stóp procentowych przez Europejski Bank Centralny, tak Bank Anglii ma podnieść dziś stopy o 25 punktów bazowych, z poziomu 0,25% do 0,5%. BoE poda swoją decyzję jako pierwszy - o godzinie 13:00. Jeżeli bank zgodnie z oczekiwaniami podniesie stopy, funt powinien się umocnić, przynajmniej w teorii. Pytanie na ile dzisiejsza podwyżka jest już zdyskontowana w cenach.

Czy umiarkowany senator z Zachodniej Wirginii jest czarną owcą w obozie Demokratów? Konsekwentny opór Joe Manchina może położyć ambitny projekt administracji Joe Bidena, który został szumnie nazwany Build Back Better. Jego założenia wychodziły poza tematy infrastrukturalne, to kompleksowe rozwiązania idące z duchem zmian klimatu, ale i też socjalnego wsparcia dla rodzin, oraz szeregu działań tworzących nowe miejsca pracy.

Jeśli ktoś sądzi, że bardzo silne wzrosty obserwowane na amerykańskim rynku akcji w trakcie 2 ostatnich sesji stycznia były tylko „podciąganiem” cen mającym na celu uniknięcia ustanowienia przez Nasdaq Composite nowego 50-letniego rekordu styczniowej słabości (co się udało), to we wtorek mógł się zdziwić, gdy główne indeksy po raz 3-ci z rzędu wzrosły (DJIA +0,78 proc., S&P 500 +0,69 proc., Nasdaq Composite +0,75 proc.).

Sytuacja na rynkach walutowych może wpływać na polskie firmy na kilka sposobów. W uproszczeniu chodzi o ryzyko transakcyjne, translacyjne, kredytowe i utraty płynności. Jak możesz je zmniejszyć, prowadząc swoją działalność?

Po bardzo nerwowym styczniu początek miesiąca przynosi na rynkach silną odwilż. Choć stoją za nią głównie wyniki amerykańskich spółek, pozytywny klimat udziela się także rynkowi walutowemu. Korzysta na tym złoty. Styczeń przyniósł na Wall Street spadki niewidziane od marca 2020 roku. Ich tematem przewodnim była zmiana nastawienia Fed wobec inflacji i perspektywa zacieśnienia pieniężnego. Nie bez znaczenia było także ryzyko rosyjskiej agresji wobec Ukrainy.

Początek lutego wygląda nieźle, co stwarza szanse na pewne rozładowanie napięć narosłych w styczniu.
Po pierwsze FED - oczekiwania, co do podwyżki stóp o 50 p.b. w marcu wydają się być wygórowane, a decydenci mogą nie być zbyt chętni do tak gwałtownych działań, gdyż te mogłyby doprowadzić do nadmiernego wzrostu oczekiwań, co do kolejnych ruchów w podobnej skali w tym roku.

Dziś euro reaguje na wyższe odczyty inflacyjne z Francji. Wczoraj swoje wskaźniki pokazała Hiszpania oraz Niemcy. W tych krajach również dynamika wzrostu cen była wyższa od oczekiwań. Juro poznamy wstępne dane na temat cen konsumenckich w całej strefie euro. Jeśli tu zobaczymy wyższy odczyt od prognoz, wówczas rynek jeszcze mocniej zacznie spekulować o możliwej reakcji EBC na najbliższym posiedzeniu.

Nie da się ukryć, że dolar amerykański zdominował końcówkę stycznia. Było to związane z bardzo jastrzębią postawą ze strony Rezerwy Federalnej. Praktycznie wszędzie na świecie mówi się o ograniczeniu wsparcia ze strony banków centralnych, choć oczywiście mamy wyjątki. Jest to nie tylko Europejski Bank Centralny, który przedstawi swoją decyzję w tym tygodniu, ale również Bank Rezerw Australii, który mówi o braku pośpiechu w podwyżkach stóp procentowych. Rynek widzi to jednak odmiennie.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi dynamiczne odbicie eurodolara, co pośrednio wspiera wyceny waluty EM (w tym złotego). Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,5806 PLN za euro, 4,0758 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,3988 PLN względem franka szwajcarskiego 5,4797 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 4,076% w przypadku obligacji 10-letnich.

Poniedziałek mógł być lepszym dniem dla złotego, ale nie jest. Mimo poprawy sentymentu na globalnych rynkach (piątkowe odbicie na Wall Street), po kilku godzinach dzisiejszego handlu, polska waluta jest najsłabsza w zestawieniach. Co ciekawe rynek zignorował lepsze dane nt. PKB za ubiegły rok, jakie o godz. 10:00 przedstawił Główny Urząd Statystyczny (wzrost o 5,7 proc. r/r). Nie widać też, aby złoty miał jakoś szczególnie czekać na posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej, które zaplanowano na 8 lutego - spodziewana jest podwyżka stóp o 50 p.b., chociaż próbuje się wyceniać ruch o 75 p.b.