Komentarze walutowe

Środowy, poranny handel na rynku złotego nie przynosi większych zmian na wycenie krajowej waluty, chociaż można zaobserwować próby dalszych spadków na parze GBP/PLN. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,4084 PLN za euro, 3,9973 PLN wobec franka szwajcarskiego, 3,9460 PLN względem dolara amerykańskiego oraz 5,6478 PLN w relacji do funta szterlinga.

Wtorek to dzień dolara. Wartość amerykańskiej waluty mierzona indeksem dolara notowanym przez serwis Bloomberg wzrosła dziś o 1 proc. do poziomu 96,88 pkt. Od minimum, które zostało ustanowione 11 lutego (95,23) notowania wzrosły o 1,85 proc.

Co z główną parą? Indeks ZEW z Niemiec zaskoczył dziś, można rzec, pozytywnie. To znaczy – spadł z ponad 10 pkt do 1 pkt, ale to jednak udany ruch, bo przecież rynek czekał na 0 pkt, zgodnie z prognozami.

Trzeci dzień poprawy nastrojów to wciąż za mało by odtrąbić koniec rynkowych turbulencji. Dziś może o nich przypomnieć chociażby indeks ZEW, który w ślad za spadkami na europejskich parkietach i drogą obraną przez wskaźnik Sentix powinien sugerować pogorszenie nastrojów.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie złotego. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3946 PLN za euro, 3,9401 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9851 PLN w relacji do franka szwajcarskiego oraz 5,6752 PLN względem funta szterlinga.

Na razie to jeszcze korekta: Gdy piszemy te słowa, eurodolar rezyduje nieco powyżej poziomu 1,1150. Wczorajsze minima wypadły niżej, przy 1,1130. W gruncie rzeczy jednak cały czas są to okolice, które można uznawać za wsparcie.

Szef przemawia: Danych makro właściwie dziś nie było – poza tym oczywiście, które napłynęły w nocy i nad ranem. Mowa o odczytach z Chin i Japonii. W Chinach tragicznie wypadła dynamika eksportu i importu za styczeń, w Japonii dość słaby był odczyt PKB, a także dynamika grudniowej produkcji przemysłowej.

W zeszłym tygodniu duża część inwestorów liczyła na odbicie w związku z nieobecnością chińskich inwestorów ze względu na świętowanie nowego roku. Obecny tydzień budził z kolei ogromne obawy z powodu możliwego niskiego otwarcia rynku chińskiego, który do zdyskontowania miał duże spadki na rynkach zachodnich z poprzedniego tygodnia.

Wydźwignięcie się rentowności dziesięcioletnich obligacji skarbowych USA w okolice 1,75 proc. to dobry omen dla rynków ryzykownych aktywów – piątkowe dane o sprzedaży w końcu przełamały serię rozczarowań z innych sfer gospodarki USA niż rynek pracy. Uczestnicy rynku nie mogli się też nie obawiać w jakich nastrojach po noworocznej, tygodniowej przerwie powrócą na rynek inwestorzy w Szanghaju.

Poranek na parkietach giełdowych zaczął się w doskonałych nastrojach po tym jak świetną sesję zaliczyło Tokio. Popyt na ryzyko pojawił się już wcześniej, w piątek, kiedy cena baryłki ropy naftowej WTI urosła aż o 12%.

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie złotego po relatywnie udanych, ostatnich sesjach na PLN. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3882 PLN za euro, 3,9122 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9913 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 5,6768 PLN w relacji do funta szterlinga.

Gdzie jesteśmy? Główna para walutowa sytuuje się dziś rano w okolicach poziomu 1,1220. To jeszcze wciąż kurs zbyt wysoki, by mówić o czymś więcej niż korekta, a taka korekta nie dziwi po niedawnych zwyżkach (dość powiedzieć, że 11 lutego notowano 1,1375).

Burzliwy tydzień kończy się w spokojnym tonie, gdyż lepsze dane o sprzedaży detalicznej z USA pozwoliły inwestorom oprzytomnieć i wyrwać się z objęć recesyjnych wizji. Gospodarka globalna ma się lepiej niż rynek akcji to wycenia, ale klimat inwestycyjny wciąż jest jednak kruchy i każdy odczyt makro z głównych gospodarek będzie się teraz liczył.

Piątek przyniósł poprawę nastrojów na rynkach, w porównaniu do wydarzeń z kończącego się właśnie tygodnia. W ostatnich dniach inwestorzy dostali wystarczającą już dawkę pesymistycznych sygnałów płynących z wielu rynków.

Słowo „kryzys” jest coraz częściej widoczne na portalach ekonomicznych i słyszane podczas inwestorskich rozmów. Patrząc na sytuację rynkową faktycznie są powody ku temu by się bać: ostra faza bessy na rynku surowców, coraz mocniejsze spadki na rynkach akcyjnych, ...