Komentarze walutowe

Co słychać na eurodolarze? Wczoraj główna para walutowa schodziła do 1,0960 – ale później nastąpiło odbicie. Faktem jest, że wcześniej zakładaliśmy, iż prawdopodobnie już graniczny poziom 1,10 wystarczy do korekty, okazało się jednak, że inwestorzy spróbowali poprowadzić temat umocnienia dolara dalej, niejako do lokalnej skrajności.

Wysiłki amerykańskich inwestorów, którzy wczoraj w pięknym stylu odrobili mocne straty z początku sesji i ostatecznie wyciągnęli wszystkie główne indeksy giełdowe na plus, wydatnie pomagają europejskim giełdom. Odbiciu w USA sprzyjał wzrost cen ropy, która zyskiwała po publikacji tygodniowych danych o zapasach w Stanach Zjednoczonych.

W tą i z powrotem, śledząc naftową ropę. Na rynkach wyraźnie brak zdecydowania co do przyszłego kierunku po tym, jak uszło powietrze z rajdu optymizmu z poprzedniego tygodnia. Giełdy znowu patrzą na ropę naftową, podobnie jak FX, który dla rozrywki ma jeszcze męki GBP.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę umocnienia złotego na bazie lepszych nastrojów po odbiciu na notowaniach ropy naftowej. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3690 PLN za euro, 3,9636 PLN wobec dolara amerykańskiego, 40072 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,5150 PLN w relacji do funta szterlinga.

Powyżej dziesiątki: Poziom 1,10 mógł się jawić jako mocne i charakterystyczne wsparcie – np. z psychologicznego punktu widzenia, jako "okrągła" liczba. Okazało się jednak, że gracze postanowili wczoraj przetestować niższy poziom, tj. ok. 1,0960.

Ważny poziom naruszony: Mogło się dziś rano wydawać, że to poziom 1,10 będzie uważany przez rynek za istotny – i że w związku z tym jego test poskutkuje korektą na rzecz euro. W istocie jednak gracze uznali, że warto zejść niżej, nawet w okolice 1,0960 (które zresztą również można było postrzegać jako wsparcie).

Spadki cen ropy naftowej coraz bardziej ciążą realnym inwestycjom i zagrażają kolejnym firmom paliwowym. W środę została przekazana informacja dotycząca sektora naftowego w Norwegii. Firmy operujące w tym kraju poinformowały, że w 2016 roku nakłady inwestycyjne tego sektora mają spaść o 14 proc. do poziomu 164 miliardów koron (19 miliardów USD).

Dzisiejsza sesja azjatycka ponownie przyniosła mieszane nastroje na giełdach. Niecały jeden procent zyskiwał indeks Shanghai Composite, natomiast Nikkei225 tracił 0,85%; a Hang Seng 1,15%. Jeszcze gorzej wyglądały notowania w Australii, gdzie indeks S&P/ASX 200 tracił ponad 2% za sprawą największej przeceny akcji BHP Billiton od 2008 roku.

W ciągu ostatnich 24 godzin negatywny sentyment zdominował handel na rynkach finansowych, a dyrygującym był rynek ropy naftowej. Na FX „bezpieczną przystanią” są JPY i CHF, a na EUR ciążą powiązania z GBP (Brexit) i bliskość posiedzenia ECB (spodziewane luzowane polityki). Pogorszenie nastrojów odbija się też na wartości złotego.

Środowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi utrzymanie presji podażowej na złotego po wczorajszych wyraźnych spadkach na większości zestawień. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3853 PLN za euro, 3,9831 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0054 PLN w relacji do franka szwajcarskiego oraz 5,5608 PLN względem funta szterlinga.

Trzy nazwiska: Weidmann, Lacker, Kaplan. To trzej przedstawiciele banków (centralnych, bo o takie nam oczywiście chodzi w tytule niniejszego raportu), którzy się dziś publicznie wypowiedzą. Weidmann to szef niemieckiego Bundesbanku, dwaj pozostali reprezentują Rezerwę Federalną.

Formalnie rzecz biorąc, przynajmniej według niektórych platform, poziom 1,10 na EUR/USD został dziś z góry przebity. To znaczy, rejestrowano minima rzędu 1,0990. Trudno to jednak nazwać autentycznym przebiciem – było to raczej drobne, badawcze naruszenie.

WIG20 odbił od styczniowego dołka już o ponad 13 proc., co wskazuje na wyraźną poprawę nastrojów na warszawskim parkiecie. Tak mocne wzrosty nie są przypadkiem i można zauważyć wiele przesłanek, które podpowiadają, że to co najgorsze mamy już za sobą.

Wtorek należał do szwajcarskiej waluty, która zyskała na tzw. szerokim rynku, co dobrze pokazuje diagram stóp zwrotu prezentowany poniżej. Wydaje się, że od jakiegoś czasu inwestorzy starają się testować SNB, na ile ten nadal będzie skłonny dbać o „swój interes”, jakim jest dążenie do długoterminowego osłabienia franka, poprzez szereg działań jak interwencje na rynku, czy też ujemne stopy procentowe.

Chiny: Ludowy Bank Chin ustalił średni kurs USD/CNY na 6,5273 wobec 6,5165 wczoraj – skala zmiany jest największa od 7 stycznia b.r. Jednocześnie w 7-dniowych transakcjach repo wpompowano w sektor 130 mld CNY.