Komentarze walutowe

James Bullard to jeden z bardziej rozpoznawalnych w mediach członków FED ze względu na swoje nieco "ekscentryczne" poglądy na politykę monetarną. W jego przekazie często można znaleźć wezwania do bardziej zdecydowanych działań wobec tego, co faktycznie robi Rezerwa Federalna. W ostatnich dniach po publikacji kolejnych przewyższających oczekiwania danych o inflacji CPI, wyraźnie nasiliły się oczekiwania, co do konieczności szybszego zacieśnienia polityki monetarnej w USA.

Coraz mocniej rynek wycenia podwyżkę stóp procentowych w USA w II połowie przyszłego roku. Rajd dolara trwa w najlepsze. Aktualnie oprócz danych gospodarczych rynek zwraca uwagę na wszelkie komentarze członków FOMC. Na uwagę zasługuje jastrzębie wypowiedzi Bullarda. Szef oddziału Fed z Saint Louis – James Bullard – opowiedział się za tym, by FOMC poszedł w bardziej jastrzębim kierunku podczas kilku następnych posiedzeń aby zapewnić odpowiednie zarządzanie ryzykiem inflacyjnym.

Polityka Fed jest w centrum zainteresowania rynków finansowych i widać to dokładnie w notowaniach walutowych w ostatnich dniach. Po kolejnych bardzo mocnych danych z USA rynek spekuluje, że Fed jednak szybciej podniesie stopy procentowe. Ostatecznie decyzja może zależeć od tego, kto zostanie prezesem na koniec kadencji. Obecna kadencja prezesa Powella, kończy się w lutym, a zatem niemal na pewno przed faktycznym terminem, kiedy Fed będzie rozważać na serio podniesienie stóp procentowych. Tymczasem rola szefa Fed jest znacznie większa niż w przypadku innych banków centralnych.

Wczoraj w porannym komentarzu zastanawialiśmy się, czy sezonowo dobra końcówka roku może w najbliższym czasie pomóc naszej walucie i dlaczego tym razem jest inaczej. Kolejne 24 godziny przyniosły kolejne, niemal lawinowe osłabienie naszej waluty. Tak naprawdę od wczoraj zmieniło się niewiele. Jeśli już, z ust prezesa usłyszeliśmy, że grudniowa podwyżka stóp procentowych jest prawdopodobna, co wpisuje się w rynkowe oczekiwania.

Wczorajsze słowa Lagarde mogły wpłynąć na osłabienie euro. Dywergencja w polityka monetarnych coraz bardzie odzwierciedlana jest w kursie głównej pary walutowej. Eurodolar spadł poniżej 1,14 i jest tym samym najniżej od lipca 2020 roku. W poniedziałek miało miejsce przesłuchanie prezes EBC przed Komisją Parlamentu Europejskiego. Christine Lagarde przyznała, że spadek inflacji potrwa dłużej niż pierwotnie zakładano. Jednocześnie podtrzymała opinię, że w średnim terminie inflacja powróci do poziomu poniżej 2 proc.

Koniec roku jest zwykle okresem dobrym dla złotego. Powtórzenie tego sezonowego wzorca bardzo przydałoby się naszej walucie teraz, gdy złoty radzi sobie wyjątkowo źle. Czy niemal pewna podwyżka stóp w grudniu wystarczy Złoty w ostatnim czasie razi słabością. Kurs euro znów jest powyżej 4,60, pomimo dwóch podwyżek stóp procentowych. Kurs franka jest już powyżej poziomu z okresu szczytu pandemicznej paniki – frank był przez chwilę tylko droższy po słynnym „uwolnieniu” kursu przez SNB w 2015 roku.

Początek tygodnia zaczął się od dobrych danych z Państwa Środka. Zaskoczyła produkcja przemysłowa i sprzedaż detaliczna. Nadal jednak dynamika wzrostu pozostaje słaba. Konsumpcja raczej nie dogoni w najbliższym czasie poziomu sprzed pandemii. Indeks Hang Seng na dzisiejszej sesji wypadł dość płasko. Inne giełdy azjatyckie radziły sobie lepiej. Koreański KOSPI zyskał ponad 1 proc. Dane o aktywności gospodarczej w Chinach za października okazały się lepsze od konsensusu, co wydaje się być pierwszą pozytywna informacją po wielu negatywnych nagłówkach w ostatnich miesiącach.

Kończący się tydzień upłynął pod znakiem wysokiej inflacji ze Stanów Zjednoczonych i wszystkich tego konsekwencji. Oczekiwania na szybką normalizację polityki pieniężnej umacniają dolara, z drugiej strony obawy przed wzrostem cen wypchnęły notowania złotu najwyżej od kilku miesięcy. W kolejnym tygodniu tak istotnych odczytów nie będzie. Nie oznacza to jednak, że kalendarz makroekonomiczny będzie pusty. Szeroko o gospodarce powiedzą dane o sprzedaży detalicznej z Chin oraz Stanów Zjednoczonych. Więcej dziać się może na rynku funta, gdyż w nadchodzącym tygodniu poznamy dane o inflacji z Wielkiej Brytanii.

Środowy, zaskakująco wysoki odczyt inflacji CPI w Stanach Zjednoczonych nadal odbija się wyraźnie na wartości amerykańskiego dolara. Dzisiaj rano zwyżka na wykresie FUSD jednak już wyhamowała – co nie zmienia faktu, że notowania tego indeksu pozostają na najwyższych poziomach od lipca bieżącego roku. Analogiczne ruchy są obserwowane na wykresie EUR/USD. Notowania tej pary walutowej mocno tąpnęły w środę, otwierając sobie drogę do pogłębienia zniżek w późniejszych dniach. Obecnie najbliższym rejonem wsparcia są okolice 1,1420-1,1424, czyli okolice lokalnych ekstremów z wcześniejszych miesięcy.

Środowe popołudnie było spowodowało kolejną, silną aprecjację dolara amerykańskiego. Wszystko za sprawą wyższych od oczekiwań odczytów inflacyjnych. Spadki na giełdach oraz odpływ kapitału w kierunku USD to czynniki nie sprzyjające złotemu. Pomimo wypowiedzi niektórych członków RPP o podwyżkach stóp, PLN jest wyjątkowo słaby. Z jednej strony dobre dane z rynku pracy (531 tys. nowych miejsc pracy, spadek stopy bezrobocia) pozwalają w teorii na podwyżkę stóp przez Fed, z drugiej strony wysokie odczyty inflacyjne wręcz wskazują na wcześniejszy „lift off”.

Czwartek był dniem wolnym w Polsce, ale nie na globalnych rynkach, gdzie widzieliśmy zdecydowane umocnienie dolara. W takich okolicznościach złoty często traci, a brak inwestorów znad Wisły często ten fakt potęguje i dokładnie tak było wczoraj.To co widzimy na rynku to cały czas reakcja na środowe dane o inflacji w USA. Inflacja w październiku wyniosła 6,2% podczas gdy Fed cały czas utrzymuje zerowe stopy i dopiero co rozpoczął ograniczanie dodruku.

Oprócz inflacji, tematem coraz gorętszym staje się kadencja Jeromego Powella – aktualnego przewodniczącego Rezerwy Federalnej, a dokładnie to czy zostanie ona przedłużona, a jeśli nie to kto miałby zastąpić obecnego szefa Fed-u. W mediach coraz częściej pada nazwisko Pani Brainard, która w bankowości centralnej jest od 2014 roku. W Rezerwie Federalnej zadaniem przewodniczącego jest w głównej mierze komunikacja z rynkiem na temat prowadzonej polityki monetarnej w przyszłości.

Inwestorzy powoli przyzwyczajają się do podwyższonej inflacji na świecie. Pomimo znacznego jej wzrostu i utrzymania się wysoko wbrew pierwotnym oczekiwaniom rynki poradziły sobie bardzo dobrze. Czy zatem inflacja przestaje być zagrożeniem? Inflacja w Chinach do tej pory była niska, co wynikało ze specyfiki cen żywności na tym rynku. Nawet po wzroście w październiku nadal wynosi tylko 1,5% (można się rozmarzyć, prawda?).

Dolar kontynuuje korektę obserwowaną w poniedziałek, chociaż jest ona symboliczna. Zwyżka najsilniejszego w grupie G-10 japońskiego jena względem amerykańskiej waluty nie przekracza 0,3 proc. Siła JPY to pokłosie utrzymujących się nisko rentowności amerykańskich obligacji skarbowych - dla 10-letnich ustabilizowaliśmy się poniżej 1,50 proc.

Globalne rynki cały czas zdają się być pod wpływem ubiegłotygodniowego posiedzenia Fed. Pomimo rozpoczęcia ograniczania dodruku dolar lekko traci i nie zmieniły tego solidne piątkowe dane z rynku pracy. Para EURUSD od dłuższego czasu utknęła w okolicach 1,16, a to przy ostatnich bardziej zdecydowanych poczynaniach RPP oraz euforii na Wall Street przekłada się na lekkie umocnienie złotego. Mogłoby się wydawać, że rozpoczęcie ograniczania dodruku przez Fed umocni dolara i zaszkodzi globalnym nastrojom.