tymek1403 pisze:
Czasem myślę,że powinienem sobie zrobić jakąś przerwę,ale tak się uzależniłem od tej adrenaliny,przyrostu konta,odrabiania strat,analizowania,myślenia,że nie potrafię sobie odpuścić i cały czas chce grać. Dziś chyba czas przeanalizować zagrania z początku bo tamte były najlepsze.Chwilami czuję,że idzie mi znakomicie i że forex będzie moim źródłem dochodu a za chwilę jak widzę co ja robię(jak głupie zajmuje pozycje) to mam ochotę zrezygnować.
Chyba powinienem bardziej szanować każdy ojro cent zysku...Cóż,mam dopiero 18 lat,jestem marzycielem i może chęć podbicia świata mnie tak gubi?
Witam,
pamiętam swój okres, gdy zaczynałem, każdego dnia dusiłem po kilka, kilkadziesiąt pipsów, przychodziła euforia. Nie pukała, po prostu przyszła i cały tydzień w jeden dzień oddawałem rynkowi.
Strata? Jej muszę się odbić, to tak nie może być.
Pamiętam jak biłem się sam ze sobą, w środku, dziwne uczucie. Fajnie było Go doświadczyć, widzę różnice.
Teraz? Jest pustka, jestem spokojny, zawieram transakcje (czasem euforia nawiedza, ale to widzę) i obserwuje co się dzieje.
Zrozumiałem, że trader jest ważniejszy od narzędzi.
Daj jednej osobie 100 tyś i zrobi z tego imperium, a daj drugiej tyle samo i straci je na bzdety.
Prześledź swoje straty i zobacz kiedy tracisz, co towarzyszy Ci przy trejdowaniu?
Jak wchodzi na rynek to wiesz co chcesz zrobić czy czekasz i zgadujesz?
Pod jakim nakazem każdego dnia musisz zajmować pozycję?
Straty są fajne, zawsze czegoś uczą. Mogą cały czas przypominać:
"Na rynku wszystko jest możliwe i nie przewidzisz czegoś na 100%"
Pozdrawiam Mateusz
Jestem też uparty i jak widzę stratę to chcę ją nadrobić- to chyba to mnie najbardziej gubi.Od 6 lat jeżdżę na desce i to właśnie ona nauczyła mnie wytrwałości i po tysięcznej próbie nauczenia się nowego tricku nie ma nic przyjemniejszego od zrobienia go.Widzę tu analogię do forexu,bo im więcej tych strat tym mam większą ochotę to robić bo widzę,że jest to trudne i większość albo zalicza MC albo rezygnuje.
