Komentarze walutowe

Nie widać radości w handlu na rynkach finansowych, a awersja do ryzyka miesza się z zakłopotaniem inwestorów w kwestii, czy podstawy lipcowego rajdu apetytu na ryzyko są jeszcze na swoim miejscu? Dotychczas popularne pozycje znajdują się pod presją, co głównie oznacza słabość USD.

Środowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji kursu PLN po wyraźnym wczorajszym umocnieniu. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3250 PLN za euro, 3,8587 PLN względem dolara amerykańskiego, 3,9924 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 5,1362 PLN w relacji do funta szterlinga.

Eurodolar pozycjonuje się dziś rano mniej więcej przy 1,1210. Wczorajsze maksima to ok. 1,1235. Na razie nowa świeca dzienna rodzi się jako spadkowa, ale równie dobrze można sobie wyobrazić kontynuację wczorajszego ruchu w górę i próbę dobicia dolara ...

Na głównej parze: Na eurodolarze pożegnaliśmy trend spadkowy biegnący od 3 maja, kiedy to przetestowano poziomy powyżej 1,16. Przez ten czas owa tendencja kilka razy była sprawdzana przez rynek – a my obstawialiśmy, że to dolar będzie stroną silniejszą, jakkolwiek stopniowo podkreślaliśmy też, że pro-dolarowe czynniki słabną, biorąc pod uwagę choćby postawę Fed.

Wakacyjny zastój osnuwa rynki finansowe i nawet decyzje banków centralnych nie są w stanie przynieść większej reakcji. AUD błyskawicznie otrząsnął się z cięcia RBA, a JPY czeka na oficjalne potwierdzenie przecieków dotyczących pakietu fiskalnego. Względnie dobrych nastrojów nie psuje nawet spadająca ropa naftowa.

Na rynkach globalnych stabilizacja. Zyskują polskie 10-latki. To wyraz wzrostu zaufania do naszego kraju. Dziś mamy poznać szczegóły ustawy „frankowej”. Wg informacji „Rzeczpospolitej” ma ona być w bardzo złagodzonej formie, co powinno wspierać złotego i polską giełdę. Kluczowe dla dalszego obrazu rynku jest przełamanie 4,35 na EUR/PLN.

Wtorkowy, poranny handel na rynku finansowym nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie złotego. Polska waluta wyceniana jest następująco: 4,3558 PLN za euro, 3,9001 PLN względem dolara amerykańskiego, 4,0260 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 5,1407 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,841% w przypadku obligacji 10-letnich.

Jaka sytuacja? O 6:30 Królewski Bank Australii określi stopy procentowe. Obecnie zasadniczy poziom to 1,75 proc., na rynku zakłada się jednak, że polityka zostanie poluzowana, tzn. że Bank zejdzie do linii 1,50 proc.

Co widzimy? Na wykresie kursu dowolnego instrumentu zazwyczaj można zobaczyć najrozmaitsze rzeczy, zależnie od tego, kto spogląda. My weźmy pod lupę eurodolara i następujący schemat: połączenie szczytów z 3 maja i 9 czerwca (nie przejmujmy się tym, że później zdarzały się okazjonane, efemeryczne naruszenia tej linii). Zwróćmy też uwagę na lipcowe maksima rzędu 1,1180 (nie licząc 29 lipca).

Wygląda na to, że sprawa Brexitu może zaszkodzić brytyjskiej gospodarce bardziej, niż wcześniej zakładano, co jest głównie widoczne po odczytach indeksów PMI. Opublikowany dziś wskaźnik dla przemysłu Wielkiej Brytanii za lipiec wyniósł 48,2 pkt., co jest najniższą wartością od marca 2013 roku, ...

Dolar amerykański w wyjątkowo marnym stylu zakończył lipiec z „pomocą” rozczarowującego odczytu PKB z USA za drugi kwartał. Ale co złe dla USD, okazało się dobre dla apetytu na ryzyko. I nawet jeśli dolar wstępnie gorzko przyjął dane, finalnie mogą się one okazać dla niego nie takie złe.

Poniedziałkowa sesja zaczyna się wzrostowo na wszystkich głównych parkietach europejskich. Wcześniej wzrosty notowane były także w Azji, a to za sprawą obiecujących danych makroekonomicznych. Dane z Japonii i Chin sprzyjały rynkowi, ale w ostatnim czasie nawet kiepskie dane gospodarcze (np. z USA) nie przeszkadzają rynkom we wzrostach.

Początek nowego tygodnia handlu na rynkach finansowy nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie złotego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3565 PLN za euro, 3,8979 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0160 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,1553 PLN w relacji do funta szterlinga.

Lipiec rozpoczął się pełen obaw o skutki Brexit, ale z nadzieją, że banki centralne pomogą zapanować nad sytuacją poprzez większą aktywność na polu luzowania monetarnego. W ostatnim dniu miesiąca inwestorzy są pełni rozczarowania, gdyż najgłośniejszy orędownik ekspansji (tj. Bank Japonii) gra na zwłokę. Ale nie on jeden zawiódł oczekiwania.

Podczas dzisiejszej sesji poznaliśmy dane dotyczące PKB USA za drugi kwartał. Dane rozczarowujące, co ma wpływ na dolara amerykańskiego oraz na wizję podwyżek stóp procentowych za oceanem. W drugim kwartale tego roku gospodarka Stanów Zjednoczonych rozwijała się zaledwie w tempie 1,2 proc. przy konsensusie rynkowym równym 2,5 proc. Co więcej zrewidowano poprzedni odczyt z poziomu 1,1 proc. do 0,8 proc.