Komentarze walutowe

Brak rewelacji w poniedziałkowym kalendarzu makroekonomicznym skutecznie przesunął centrum uwagi inwestorów w stronę rynku surowców, gdzie nastroje istotnie warunkowały doniesienia z chińskiej gospodarki.

Obecna strategia komunikacji Europejskiego Banku Centralnego nastawiona na powstrzymanie aprecjacji euro za pomocą słownych komunikatów nie przynosi rezultatów. W tym tygodniu M. Draghi będzie miał aż dwie okazje, by dokonać zmiany podejścia. Czy będzie miał na tyle odwagi, by potwierdzić to, pod co rynek gra już od kilku miesięcy?

W nadchodzących dniach oczy inwestorów będą zwrócone na kurort Jackson Hole w amerykańskich Górach Skalistych, gdzie w najbliższy weekend odbywać będzie się coroczne sympozjum bankierów centralnych. W gronie przemawiających będą przede wszystkim prezes Fed Janet Yellen i prezes ECB Mario Draghi.

Zaczynamy tydzień: Napisaliśmy: "od niczego". Powiedzmy, że chodzi o prawie nic, bo jednak coś w dzisiejszym kalendarium mamy, ale niewiele. O 14:30 w Kanadzie pojawi się czerwcowy odczyt na temat sprzedaży w hurcie, natomiast o 16:30 poznamy australijski indeks Conference Board, obejmujący wskaźniki wyprzedzające.

Okolice 93 pkt. okazały się skutecznym technicznym oporem na wykresie indeksu BOSSAPLN. Notowania indeksu, po środowej dynamicznej zwyżce, wczoraj poruszały się przez większość czasu w okolicach środowego zamknięcia, jednak już pod większą presją podaży – i dzisiaj kontynuują delikatny zjazd w dół.

Główne pary i dane makro: Na eurodolarze widzimy dziś rano poziom czy raczej zakres 1,1730-35. Z kolei para eurofunt rezyduje przy 0,9105 – z grubsza w połowie drogi między wczorajszymi minimami i maksimami. USD/GBP jest na 0,7760 – i można to podsumować podobnie.

Wartość euro, jena, dolarów kanadyjskiego i australijskiego, franka szwajcarskiego oraz walut skandynawskich względem dolara jest niemal dokładnie na pułapie z końca lipca. Eurodolar plasuje się do tego idealnie w połowie przedziału wahań 1,1680 – 1,1840. Sierpniowe niezdecydowanie to nie tylko typowy letni marazm – podsycają je również sprzeczne sygnały.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Raphael Bostic (nowy, bo urzędujący dopiero od dwóch miesięcy szef oddziału FED w Atlancie, ale bez prawa głosu w FOMC w tym roku) przyznał wczoraj, że model gospodarczy Atlanta GDPNow wskazuje, że druga połowa roku może być wyraźnie lepsza.

Na świecie: O 10:30 poznamy dane lipcowe z Wielkiej Brytanii o sprzedaży detalicznej, prognozuje się wyniki +0,2 proc. m/m oraz +1,4 proc. r/r. Para GBP/EUR jest dość nisko, na poziomie 1,0960 – co obrazuje słabość funta i siłę euro, bo np. w początkach miesiąca notowano 1,12.

Przy sprzyjających tendencjach globalnych oraz wsparciu ze strony dobrych danych o PKB, złoty zyskał wyraźnie na pierwszej sesji po świątecznej przerwie. Dziś odda część zysków. Na świecie wznowienie siły euro po odebranym jako łagodny sprawozdaniu z posiedzenia Rezerwy Federalnej w lipcu. Dolar wiele już jednak nie straci.

Wczorajsza sesja już praktycznie od pierwszych godzin była okresem przewagi strony popytowej na rynku polskiego złotego. Notowania indeksu BOSSAPLN, które rozpoczynały środę w okolicach poziomu 92,25 pkt., jeszcze przed południem sięgnęły poziomu 92,70 pkt., a wieczorem otarły się nawet o poziom 93 pkt.

Dolar mocny i słaby: Dolar był mocny na głównej parze wczesnym popołudniem, albowiem wtedy kurs w minimach schodził nawet do 1,1680. Ale był i słaby, bo wieczorem wykres pary zbliżył się do 1,1780. W zasadzie tego rodzaju wahania potwierdzają naszą generalną hipotezę o przedłużaniu się konsolidacji.

Sprzedający jena i amerykańskie obligacje skarbowe byli w piątek bliscy kapitulacji. Gdyby inflacja bazowa przybrała wartość 1,6 proc. rok do roku a nie 1,7 proc., to USD/JPY niechybnie przebiłby wsparcie 108,80, co pociągnęłoby za sobą falę wyprzedaży także do innych walut.

Po sięgnięciu do poziomu tegorocznych maksimów na początku sierpnia, wartość polskiego złotego zaczęła spadać. Presja podażowa na rynku rodzimej waluty była widoczna na początku bieżącego tygodnia: wczoraj indeks BOSSAPLN zszedł poniżej poziomu 92,30 pkt. na koniec dnia.

Sporo się dzieje: To prawda: sporo się ostatnimi czasy dzieje, choć może nie wszystko jest decydujące dla interesujących nas par walutowych. Hen, daleko – niezależnie od tego, czy mówimy o Phenianie czy o Waszyngtonie – mamy napięcie na linii KRLD – USA.