Komentarze walutowe

Kluczowe informacje z rynków: USA / BUDŻET: Mamy tzw. „częściowe” zamknięcie instytucji państwowych po tym jak w piątek, 22 grudnia wieczorem Senat nie przyjął wersji wydatków uchwalonej wcześniej przez Izbę Reprezentantów, jaka zakładała przeznaczenie 5 mld USD na budowę muru na granicy z Meksykiem.

Na koniec tygodnia na rynkach finansowych obserwujemy pewien powiew optymizmu. Dzisiaj na rynki finansowe wraca większość państw mających w ostatnich dniach przerwę świąteczną, choć w przypadku Stanów Zjednoczonych czy Japonii, normalne sesje giełdowe trwają już od wczoraj.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi korektę odbicia dolara z ostatnich godzin, niemniej globalne nastroje uległy lekkiej poprawie. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2785 PLN za euro, 3,7601 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7875 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7580 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,83% w przypadku obligacji 10-letnich.

Tydzień decyzyjny: Owszem, był to tydzień istotny, ponieważ w tym właśnie czasie - mianowicie w środę wieczorem - Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC) dokonał kolejnej podwyżki stóp procentowych w USA, a także przedstawił nowe prognozy makroekonomiczne i wykres tzw. kropek Fed, opisujący nam, jaką wizję ścieżki stóp mają gubernatorzy banku centralnego.

Negatywny rozpęd stał się kluczowym czynnikiem nadającym kierunek rynkom z fundamentami zostawionymi na tylnym siedzeniu. Spadkową spiralę podsyca ograniczona płynność w przedświątecznym handlu i chęć inwestorów do uporządkowania pozycji na koniec roku. Iskry optymizmu nigdzie nie widać.

Polski złoty pozostaje o poranku względnie mocny, co w dużej mierze jest zasługą słabości amerykańskiej waluty. Dolar, po chwilowej aprecjacji bezpośrednio po decyzji Rezerwy Federalnej w środowy wieczór, stracił w ciągu ostatnich godzin, a ruch ten korespondował ze spadkiem rentowności obligacji skarbowych, jaki pojawił się zaraz po publikacji komunikatu Fed.

A jednak euro w górę: Ostatnia podwyżka stóp procentowych w USA (tzn. najnowsza, bo mimo wszystko nie twierdzimy, że ostatnia w ogóle czy w tym cyklu), dokonana w środę wieczorem, najpierw umocniła dolara, ale potem albo jej interpretacja go osłabiła, albo też rynek skierował się ku innym faktom.

Za nami kolejne posiedzenie FOMC, z którego każdy wyciąga takie wnioski, jakie mu bardziej pasują. Gołębia podwyżka była tym, czego inwestorzy oczekiwali od Fed, choć ukrycie liczyli na coś więcej. Częściowe rozczarowanie przynosi kontynuację spadków na giełdach i podtrzymanie obaw o spowolnienie globalnego ożywienia. Rynek walutowy jest w rozkroku.

We wczorajszym komentarzu pisałem, że usztywnianie stanowiska przez banki centralne nie pozwala im szybko reagować na zmieniającą się sytuację. Wczorajsza decyzja Fed to dobry przykład – Bank chciał zmienić stanowisko, ale jednocześnie nie miał odwagi wykonać tak dużego kroku, jakiego oczekiwał rynek. W efekcie na Wall Street indeksy spadły do najniższych w tym roku poziomów.

Fed podnosi stopy, ale zapowiada wolniejsze tempo podwyżek w 2019 r. Obniża projekcje PKB i inflacji, lecz nie wycofuje się z polityki zmniejszania sumy bilansowej (QT). Wall Street źle przyjmuje ten komunikat. S&P500 najniżej od 15 miesięcy. Obligacje w górę (ceny). Dolar tylko przejściowo wzmocniony wraca do dominującej od początku tygodnia tendencji spadkowej. Złoty stabilny, z perspektywami na wzrosty.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi mocniejszego dolara, oraz podbicie presji na EM, po wczorajszym posiedzeniu FED. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2888 PLN za euro, 3,7645 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7876 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7457 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,929% w przypadku obligacji 10-letnich.

Sytuacja na rynku: Tak więc stopa funduszy federalnych została podniesiona w USA: z zakresu 2,00 - 2,25 proc. do 2,25 - 2,50 proc. Tego właśnie oczekiwano. Dolar się umocnił, zgodnie z najbardziej podstawową interpretacją, choć może nie do końca zgodnie z krążącymi uprzednio po rynku hipotezami, które głosiły, że podwyżka będzie mieć cokolwiek gołębią wymowę.

Kluczowe informacje z rynków: WIELKA BRYTANIA / BREXIT: Rząd rozpoczął formalne przygotowania pod scenariusz Brexitu „bez porozumienia” – odpowiednie ustawy regulujące działania instytucji, zostaną przesłane do parlamentu. EUROSTREFA / WŁOCHY: Ze strony włoskiego rządu napływają sygnały, że Komisja Europejska miała zgodzić się na przyszłoroczny deficyt budżetowy na poziomie 2,04 proc. PKB.

Nie tak Fed wyobrażał sobie zakończenie tego roku. Rok, w którym ma dokonać największej ilości podwyżek od czasu kryzysu finansowego rozpoczął się w szampańskich nastrojach, zaś kończy spadkami na giełdach, załamaniem cen ropy i ogólnymi obawami o spowolnienie gospodarcze. Powstaje pytanie, czy w tym kontekście czwarta podwyżka stóp procentowych w ogóle jest potrzebna?

Chcą, ale nie mogą czy nie chcą, ale muszą? Truizmem, który jednak trzeba przypomnieć, by zagaić dyskusję, jest to, iż Fed od dawna jest na ścieżce podwyżek stóp procentowych. Podobnie znany jest fakt, iż ta droga nie podoba się prezydentowi Trumpowi, który chciałby niskich odsetek od rosnącego zadłużenia oraz - z powodów protekcjonistycznych - życzyłby sobie osłabienia dolara.