Komentarze walutowe

Bieżący tydzień przynosi wiele istotnych publikacji z polskiej gospodarki. Nie dadzą nam one wszystkich odpowiedzi, pokażą raczej w jakiej kondycji zakończyliśmy miniony rok. Dużo ostatnio mówi się o inflacji, a do tego dochodzi ryzyko spowolnienia. Pojawiły się nawet opinie, iż Polsce może grozić stagflacja.

Widoczne jest lekkie podbicie ryzyka po informacjach o czterech ofiarach śmiertelnych koronowirusa w Chinach, oraz stwierdzenia pojedynczych przypadków zakażenia w Tajlandii, Korei Południowej i Japonii – o tym, że sytuacja jest poważna świadczy komunikat WHO. W gronie zyskujących walut są dzisiaj jen i frank, a za nimi plasuje się USD - nie są to jednak jakieś znaczące zmiany.

Wraz z podpisaniem wstępnej umowy handlowej kwestia ta schodzi na drugi plan wraz z zejściem rozmów na poziom techniczny. Optymizm, że dojdzie do sygnowania dokumentu to wyczerpane źródło apetytu na ryzyko. Pozostały cła na chińskie towary o wartości 360 mld USD oraz słabość globalnej koniunktury. Zagraża to wygenerowaniu korekty w notowaniach indeksów a na rynku walutowym zwiastuje m.in. umocnienie jena.

Kryzys geopolityczny na Bliskim Wschodzie nie był w stanie zmącić nastrojów rynkowych na dłużej niż kilka dni. Teraz pojawia się kolejny czynnik ryzyka: wybuch epidemii w Azji. Czy może on zagrozić rynkom?

OKIEM ANALITYKA: Wprawdzie dzisiaj dzień bez zbytnich fajerwerków w kalendarzu (Amerykanie wspominają Martina Lutera Kinga), ale nie przeszkadza to dolarowi w utrzymaniu zdobyczy z zeszłego tygodnia. W efekcie na wykresach koszyka stajemy przed testem ważnych poziomów, których naruszenie może mieć swoje średnioterminowe skutki.

Kolejny wyskok cen ropy przez napięcia na Bliskim Wschodzie ma bardzo ograniczone pole rażenia, nie zakłócając ostrożnego optymizmu na rynku akcji, podczas gdy FX dryfuje bez kierunku. Perspektywa święta w USA paraliżuje handel także w Europie. Nie liczmy dziś na zbyt wiele.

Polska gospodarka nie jest już oazą stabilności. Po okresie wysokiego wzrostu i niskiej inflacji ten pierwszy zwalania, a druga przyspiesza. Bieżący tydzień da sporo podpowiedzi co do tendencji na najbliższą przyszłość.

Jak wysoko jeszcze mogą pójść indeksy? Pozytywne nastroje zbudowane na Pierwszej Fazie umowy handlowej USA-Chiny i globalnej ekspansji monetarnej nieustannie wspierają ryzykowne aktywa. Nawet jeśli wyceny są już wysokie, póki co nikt nie kwestionuje, że nie mogą być wyższe. Jednak wrażliwość na negatywne sygnały jest teraz większa, choć w przyszłym tygodniu testem mogą być dopiero odczyty PMI w piątek.

Odczyty makro z USA potwierdzają wyjątkowość kondycji gospodarki USA, podczas gdy wskaźniki z Chin sugerują odbicie na koniec burzliwego 2019 r. Od strony fundamentów nie napływają niepokojące sygnały mogące zaburzyć optymizm rynkowy. Dane w nadchodzących godzinach będą już mniej ekscytujące, choć mogą pokazać, że Europa ciągnie się w ogonie.

Bieżący tydzień przyniósł sporą paczkę danych makroekonomicznych, głównie z USA i Chin. Nie zrobiły jednak na inwestorach większego wrażenia. Dolar nieco zyskał, solidne dane z Chin podtrzymały sentyment. Jednak inwestorzy na Wall Street zdają się od dłuższego czasu nie przejmować publikacjami. Z kolei w Polsce dziś wszystkie oczy zwrócone będą na GPW i CD Projekt.

Tak dużo wcześniej powiedziano o szczegółach umowy handlowej między USA i Chinami, że samo uroczyste podpisanie nie przyniosło większej reakcji rynku. Pozostaje ostrożny optymizm ze świadomością, że wciąż jest wiele nierozwiązanych kwestii, które mogą doprowadzić do pogorszenia stosunków między krajami. Podwyższona premia za ryzyko nie zginie, a w międzyczasie rynki czekają na świeży impuls.

Formalnie najważniejszym wydarzeniem tego tygodnia jest podpisanie porozumienia handlowego pomiędzy USA a Chinami. W komentarzach do tego wydarzenia dominuje jednak dalece posunięty sceptycyzm. Tymczasem w Europie opublikowano świetne dane dotyczące sprzedaży samochodów… które wcale nie są tak dobre.

Półtora roku od wybuchu wojen handlowych, po kilkunastu miesiącach burzliwych negocjacji, dziś popołudniu wicepremier Liu w błysku fleszy podpisze 86 – stronnicowy dokument wstępnej umowy handlowej USA – Chiny. Biały Dom będzie piał z zachwytu nad umową, ale naszym zdaniem jest ona fasadowa, niepełna i nie kończy definitywnie sporu handlowego. Tym bardziej nie będzie panaceum na bolączki światowej gospodarki, która rośnie w tempie najwolniejszym od kryzysu finansowego.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi podtrzymanie nieco słabszych nastrojów i korygowanie ostatnich ruchów. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2209 PLN za euro, 3,7904 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9160 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9326 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,269% w przypadku obligacji 10-letnich.

Chiny przestały być manipulatorem kursowym w oczach USA, co jest miłym dodatkiem do planowanej na jutro uroczystości podpisania pierwszej fazy umowy handlowej. Implikacje płynące z decyzji są głównie PR-owe, ale rynki i tak cieszą się z przewagi pozytywnych informacji. Nowe rekordy Wall Street mówią same za siebie, USD/JPY atakuje 110, złoto w odwrocie.