Tak na marginesie........ 
Ludzkie decyzje nie zawsze są wynikiem racjonalności , ale najczęściej kierują nimi emocje oraz różne
czynniki i ograniczenia psychologiczne. 
Te psychologiczne ograniczenia, znane również jako uprzedzenia, wpływają na sposób, w jaki ludzie
przyjmują informacje i wykorzystują je, aby podjąć decyzje, zarówno ogólne, jak i inwestycyjne.
Uprzedzenia są w większości błędne, ponieważ nie są wynikiem logicznego procesu, który prowadzi do maksymalizacji aktywów, 
a wręcz przeciwnie zawierają elementy strachu, chciwości i emocjonalnego zamieszania, które nas otaczają i prowadzą w przeciwnym kierunku.
Na decyzje inwestycyjne ludzi bez wątpienia ma wpływ psychologia, dlatego jest potrzeba by zdefiniować kilka podstawowych pojęć,
przedstawić mentalne i emocjonalne błędy inwestorów, które zakłócają prawidłowy proces umysłowy  oraz pokazywać
sposoby jak sobie z nimi radzić.
Mówi się o szkołach analizy fundamentalnej lub szkoła analizy technicznej .
Mówi się też o  rozwoju Finansów Behawioralnych, który próbuje zinterpretować swoją rolę psychologii w decyzjach inwestycyjnych ludzi,
czy błędy intelektualne inwestorów, które mogą prowadzić do złych wyborów i wpłynąć na ich osąd.
Nadmiernej pewności siebie, tzw nadmierny optymizm, intymność, niechęć do skruchy, samokontrola itp.
Racjonalni inwestorzy decydują o swoich wyborach inwestycyjnych na podstawie prawdopodobieństwa i dogłębną analizę rzeczy, 
aby zwiększyć swoje zyski i zmniejszyć ryzyko. 
Jednak najczęściej ludzie są wprowadzani w błąd przez sformułowanie problemu i  prowadzi to do  błędnych wyborów.
Przykład (z podwórka): 
W ankiecie przeprowadzonej pomiędzy, dwiema grupami lekarzy które otrzymały następujące informacje,
aby znaleźć nową metodę  leczenia w ciężkiej chorobie. 
Pierwszej grupie powiedziano, że nowe leczenie ma wskaźnik sukcesu na poziomie 93%, podczas gdy drugiej grupie powiedziano, 
że śmiertelność  tego nowego leczenia wynosi 7%. 
Według danych z tego badania, pierwsza grupa lekarzy zdecydowanie zalecała nowe leczenie, 
druga grupa grupa miała obawy i zastrzeżenia.
Jak widać na powyższym przykładzie, w obu grupach wynik ogłoszonego leczenia był taki sam. 
Natomiast w pierwszej grupie tzw pozytywnej stronie leczenia, a drugiej  negatywnej. 
lekarze padli ofiarą sformułowania (efekt obramowania) i dlatego ich opinie i propozycje były różne.
 
