Komentarze walutowe

Czwartkowy handel na Wall Street nie wypadł najlepiej - indeks S&P500 złamał linię trendu wzrostowego rysowaną od dołka z czerwca b.r. Podbicie trybu risk-off przełożyło się na umocnienie dolara na szerokim rynku, chociaż w piątek rano zmiany nie są duże. Polska waluta na tym tle wypada dość stabilnie. Dlaczego? Wydaje się, że duża w tym zasługa EURUSD, który pozostaje minimalnie poniżej parytetu. Euro nie traci względem dolara, tak jak inne waluty, gdyż dostaje wsparcie ze strony przedstawicieli Europejskiego Banku Centralnego. Ton komentarzy jest "jastrzębi" pokazujący rosnącą determinację do walki z nazbyt wysoką inflacją.

Dolar ponownie nie ma alternatywy na rynku, choć oczywiście euro trzyma się wciąż całkiem nieźle. Niemniej, pomimo chęci chłodzenia gospodarki ze strony Fed, ta pokazuje wciąż naprawdę bardzo dobre wyniki, które powodują, że Fed będzie musiał w dalszym ciągu brnąć w mocne podwyżki stóp procentowych. Czy dominacja dolara będzie trwała do końca tego roku? Rynek wycenia jedynie 25% prawdopodobieństwa na to, że Fed podniesie stopy procentowe o 100 punktów bazowych podczas posiedzenia w środę w kolejnym tygodniu.

Główne indeksy amerykańskiego rynku akcji próbowały wczoraj odrabiać swe duże straty poniesione w środę po publikacji raportu na temat tempa zachowania CPI w sierpniu, ale efekty były dosyć skromne. S&P 500 zyskał 0,34 proc., DJIA wzrosła o 0,1 proc., a Nasdaq Composite zwyżkował o 0,74 proc. Dziś ok. godz. 9:30 kontrakty na S&P 500 rosły o 0,15 proc. Na rynkach akcji w Azji i Oceanii brak było dziś rano dominującej tendencji. Największy wzrost – o 1,02 proc. – notował indonezyjski JCI, który osiągnął swój najwyższy poziom w historii. Największy spadek notował chiński Shanghai Composite (-1,16 proc.).

W środę inwestorzy próbowali otrząsnąć się z szoku inflacyjnego, który odarł ich we wtorek ze złudzeń dotyczących rychłej zmiany polityki Fed. Inflacja PPI niewiele zmieniła ten obraz, dziś zaś poznamy dane o produkcji przemysłowej i sprzedaży detalicznej.

Nastroje na rynkach były wczoraj nieco lepsze, ale dolar pozostawał mocny. Dane o inflacji PPI były lepsze tylko ze względu na mocny spadek cen energii – inflacja bazowa PPI była wyższa od oczekiwań (7,3% wobec 7,1%), a to dla Fed ma teraz podstawowe znaczenie.

Po tym jak opublikowana wczoraj sierpniowa inflacja z USA okazała się być wyższa od oczekiwań, inwestorzy zaczęli się oswajać z myślą, że agresywne ruchy FED na stopach procentowych mogą trwać dłużej, niż do tej pory sądzono. Wyraźnie wzrosły szacunki związane ze scenariuszem podwyżki nawet o 100 punktów bazowych już na najbliższym posiedzeniu - 21 września. Prawdopodobieństwo takiego ruchu jest obecnie wyceniane na blisko 40 proc. (model CME FED Watch), a taki scenariusz jako bazowy przedstawił jeden ze znaczących banków inwestycyjnych (z Japonii).

W ostatnich dniach często mówiło się, że spadek inflacji w Stanach Zjednoczonych mógłby na nowo przywrócić tzw. „Fed Pivot”, czyli zmianę nastawienia amerykańskiego banku centralnego do dalszych ruchów w stopach procentowych. Chociaż inflacja nie miała mieć wpływu na najbliższą podwyżkę, to jednak jej odczyt sprawił, że ponownie zmieniły się zasady gry na rynku. Tak potężnej wyprzedaży na Wall Street nie obserwowaliśmy już dawno, a dolar potężnie urósł w siłę i para EURUSD spadła ponownie poniżej parytetu. Co dzieje się w USA?

W oczekiwaniu na kluczowe dane o inflacji CPI za sierpień, we wtorek rano dolar jest nieco słabszy na większości układów. Zmiany nie są jednak szczególnie duże - najsilniejszy w zestawieniach G-10 japoński jen, zyskuje 0,38 proc. wobec dolara. Za nim jest funt, frank i euro. Rynek zakłada, że dzisiejsze dane z USA o godz. 14:30 potwierdzą, że szczyt inflacji wypadł w czerwcu i teraz będzie się ona obniżać, co może mieć wpływ na pewne złagodzenie polityki przez FED. Gdzie jest haczyk?

Dziś uwaga inwestorów będzie głównie skupiona na odczycie inflacyjnym z USA. Jest to ostatnia ważna publikacja danych ekonomicznych, która może wpłynąć na decyzję Fed w przyszłym tygodniu. Aktualnie jesteśmy w okresie „blackout”, kiedy przedstawiciele Fed nie wypowiadają się już publicznie na temat polityki pieniężnej. Bankierzy centralni nie będą zatem komentować napływających danych. Przypomnijmy, że w przyszłym tygodniu Fed zdecyduje po raz kolejny o poziomie stóp procentowych. Posiedzenie zaplanowane jest na 20-21 września a konferencja prasowa Powella tradycyjnie wypadnie w środę o 20:30 czasu polskiego.

Jeszcze tydzień temu rynki przejmowały się perspektywą kompletnego odcięcia rosyjskiego gazu i nieuchronną recesją w Europie. Dziś widzą zwycięstwo Ukrainy i szansę na łagodniejszą postawę banków centralnych. To pokazuje, jak szybko nastroje rynkowe potrafią się zmienić.

Sukcesy ukraińskiej kontrofensywy zaskoczyły nie tylko wroga, ale także rynki. Przez ostatnie tygodnie temat konfliktu był na rynkach trochę nieobecny. Owszem, jego konsekwencje ekonomiczne dla Europy jak najbardziej, ale sam przebieg działań militarnych zszedł na drugi plan, bez perspektyw szybkiego wyklarowania sytuacji. Konsensus zakładał, że wojna na wyczerpanie potrwa długo.

Nowy tydzień przynosi ucieczkę inwestorów od amerykańskiej waluty. Wprawdzie kolejni oficjele FED (agencje cytowały Wallera, George, Mester i Bullarda) dali do zrozumienia, że walka z wysoką inflacją pozostanie kluczowa i bank centralny nie zawaha się przed agresywnymi ruchami (stopa funduszy federalnych na poziomie 4 proc. w końcu roku jest możliwa), to jednak nie jest to dla rynków zaskoczeniem (wycena podwyżki stóp o 75 punktów baz. na posiedzeniu 21 września przekracza 90 procent).

Główne indeksy rynku akcji w USA wzrosły w piątek po raz trzeci z rzędu (S&P 500 +1,53 proc., DJIA +1,19 proc., Nasdaq Composite +2,11 proc.) wychodząc na najwyższy poziom od 26 sierpnia. Zwyżka cen akcji była dziś rano kontynuowana na rynkach akcji w Azji i Oceanii (najsilniejszy wzrost – o 1,54 proc. - notował tajwański TAIEX). Również w Europie nowy tydzień rozpoczął się od wzrostów. DAX rósł dziś rano o +1,09 proc. osiągając najwyższy poziom od 11 sesji, CAC 40 rósł o +0,62 proc. do najwyższego poziomu od 9 sesji.

Zeszły tydzień przyniósł wyraźne umocnienie euro, ale również ogólne osłabienie dolara, co było widoczne przede wszystkim na parze z jenem. Chociaż Fed nie dał żadnych znaków, że miałby zmieniać swoje podejście do polityki monetarnej, to jednak mocne stanowisko ze strony innych banków centralnych przezwyciężyło. Do tego warto wspomnieć, że w tym tygodniu mamy kluczową publikację ze Stanów Zjednoczonych – inflację CPI. Konsensus i ostatnie warunki na rynku wskazują, że faktycznie możemy być już za szczytem inflacyjnym.

Główne indeksy amerykańskiego rynku akcji wzrosły wczoraj drugi dzień z rzędu (S&P 500 +0,66 proc., DJIA +0,61 proc., Nasdaq Composite +0,6 proc.). Dziś wzrosty notowały również wszystkie główne indeksy giełd w Azji i Oceanii. Najsilniej – o +2,84 proc. – zwyżkował Hang Seng, a Shanghai B-Share index wzrósł do najwyższego poziomu od ponad 3 lat. „Zielono” było również dziś rano na giełdach europejskich (DAX +0,25 proc., CAC 40 +0,3 proc.), a niespodziewanie najsilniejszym europejskim indeksem był na początku dzisiejszej sesji WIG-20 (+1,94 proc. ok. godz. 9:20).

Piątek przynosi wyraźniejsze osłabienie się dolara, w efekcie mamy pierwszy od dłuższego czasu spadkowy tydzień. Co ciekawe słabość amerykańskiej waluty nie ma zbytnio podłoża w tym, co dzieje się z rentownościami amerykańskich obligacji (te nadal pozostają wysoko, 10-letnie ponad poziomem 3,30 proc.), czy też przekazem, jaki płynie z FED (wszyscy członkowie Rezerwy, którzy wypowiadali się w ostatnich dniach byli zgodni, co do tego, że przyjęty kierunek jest właściwy, a wysoka inflacja pozostaje kluczowym wyzwaniem).

Wczoraj Europejski Bank Centralny nie zaskoczył – zdecydował się na podwyżkę stóp procentowych o 75 punktów bazowych. Jednak zdecydowanie zaskoczył swoją retoryką, która jest tak mocno jastrzębia jak nigdy. Do tego wszystkiego dokładany Kurodę oraz japońskie władze, które nie są zadowolone z ostatniej słabości jena. Nawet przy jastrzębim Powellu, dolar nie miał szans przy powrocie siły potężnie wyprzedanych walut takich jak euro i jen. Czy to koniec dominacji dolara?