Komentarze walutowe

Kryzys zadłużeniowy na Startym Kontynencie jest niczym hydra. W miejsce odciętej głowy, czyli rozwiązanego lub częściej zamiecionego pod dywan, czynnika ryzyka, błyskawicznie pojawia się nowa głowa: kolejne zagrożenie.

W ostatnim czasie zmiany nastrojów odnośnie przyszłych ruchów w polityce pieniężnej w Polsce i krajach regionu w największym stopniu wpływają na wahania złotego, forinta i korony. Dziś decyzja Banku Węgier. Ewentualne zaskoczenie i obniżka stóp może ponownie negatywnie odbić się na wycenie walut regionu. W przypadku naszej RPP, zdania odnośnie pierwszej obniżki są nadal mocno podzielone.

Euro wciąż walczy: Poniedziałkowa sesja amerykańska przyniosła poprawę nastrojów na rynku eurodolara. Kurs oddalił się od dziennych minimów i osiągną poziom 1,2935. Dalsze wzrosty nastąpiły na początku notowań azjatyckich. Wtedy też na wykresie pojawiało się maksimum na poziomie 1,2954.

Eurodolar balansuje na 1,29: Początek poniedziałkowej sesji na eurodolarze przebiegał pod znakiem spadków. Nie najlepsze nastroje inwestorów z Azji udzieliły się handlującym na Starym Kontynencie. Poprzez to kurs głównej pary osuwał się systematycznie w kierunku minimów z zeszłego tygodnia.

W tym tygodniu Hiszpania będzie pozostawała w centrum uwagi inwestorów. Hiszpański rząd bowiem przedstawi projekt budżetu na 2013 rok oraz zaprezentuje pakiet nowych reform gospodarczych wraz z harmonogramem ich wprowadzania.

Fiaskiem zakończyła się próba sforsowania bariery 1,3050 i trwałego wyjścia ponad górną bandę kanału spadkowego, w którym poruszał się kurs EUR/USD. W rezultacie należy oczekiwać kontynuacji korekty, co jest zgodne z naszym scenariuszem zarysowanym w Raportach Porannych z ubiegłego tygodnia.

I pytanie, kiedy zwróci się o pomoc do EBC. Czy dobrowolnie, być może już w tym tygodniu, jak sugerują niektórzy, czy dopiero, kiedy zostanie do tego zmuszona przez rynek? Bardziej prawdopodobne jest to drugie rozwiązanie. Niepewność wokół peryferii strefy euro osłabia złotego. Po korekcyjnym spadku kursy ponownie zwyżkują.

W poniedziałkowy poranek na rynkach walutowych kontynuowany jest trend z poprzedniego tygodnia, sygnalizujący awersję do ryzyka – świadczy o tym umocnienie się dolara amerykańskiego, który bądź co bądź nadal pozostaje jedną z „bezpiecznych przystani” w czasie, gdy sytuacja w strefie euro znacząco odbiega od ideału.

Początek w nie najlepszych nastrojach: Otwarcie nowego tygodnia na rynkach finansowych przebiega pod znakiem przewagi strony podażowej. Większość indeksów azjatyckich notuje spadki, zaś przed rozpoczęciem handlu na Starym Kontynencie cena wspólnej waluty obniżyła się do poziomu 1,2940 dolara.

W czwartek inwestorzy poznali serię danych makroekonomicznych z Europy, Azji i USA. Dane były mieszane i w dalszym ciągu nie pozwoliły na wyciągnięcie jednoznacznych wniosków odnośnie perspektyw globalnej gospodarki.

W trakcie porannego, piątkowego handlu złoty nieznacznie zyskuje odrabiając część strat z tego tygodnia. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,142 PLN za euro, 3,189 PLN względem dolara amerykańskiego oraz 3,422 PLN wobec franka szwajcarskiego.

Kurs EUR/USD od początku tygodnia znajduje się w fazie korekty, w ramach której porusza się w krótkoterminowym kanale spadkowym. Zgodnie z tym, co pisaliśmy we wczorajszym Raporcie Porannym, impet spadków wyhamował, co uzasadniał fakt, ...

We wrześniu nastąpiło prawdziwe załamanie nastrojów menadżerów logistyki we Francji. Kraju, który dotychczas, wespół z Niemcami, ciągnął gospodarkę całej strefy euro. Czyżby dane o PMI sugerowały, że Europa traci jeden z motorów wzrostu?

Garść lepszych informacji: Po trzech dniach kiepskich nastrojów wczorajsze popołudnie przyniosło pierwszy sygnał próby zmiany sytuacji. Przyczynił się do tego lepszy od oczekiwań analityków odczyt indeksu FED z Filadelfii. Wynik ten pomógł eurodolarowi odsunąć się od intra-sesyjnego dołka na poziomie 1,2920.

Obserwowane w ostatnich dniach osłabienie naszej waluty jest oczywiście wynikiem splotu kilku niekorzystnych czynników, w których dominują obawy związane z globalnym wzrostem gospodarczym – bo słabł nie tylko złoty, ale i też pozostałe waluty rynków wschodzących.