Komentarze walutowe

Przed nami kluczowe dane o produkcji przemysłowej, które mogą zadecydować o obniżce stóp procentowych 3 października. Jeśli okażą się dużo słabsze od oczekiwań wzrosną oczekiwania na bardziej zdecydowane cięcia. Tym samym wzrośnie presja na osłabienie złotego.

Ruch boczny: Marazm na rynku eurodolara, który panował w czasie wczorajszej sesji europejskiej udzielił się również inwestorom zza oceanu. Notowania głównej pary zmierzały powoli na południe, jednak brak istotnych impulsów nie pozwalał na rozbudowanie ruchu.

Tego w każdym razie nie wykluczył w dzisiejszym wywiadzie dla dziennika Mlada fronta Dnes, szef CNB. Miroslav Singer stwierdził, iż w sytuacji, kiedy gospodarka pozostaje od końca 2011 r. w recesji, a popyt krajowy pozostaje słaby, podczas gdy rząd wprowadza kolejne oszczędności, bank centralny nie może unikać rozmów nt. perspektyw kolejnych działań.

Realizacji zysków ciąg dalszy: Wtorkowa sesja na eurodolarze przebiegała pod dyktando niedźwiedzi. Od otwarcia rynków europejskich notowania systematycznie zmierzały na południe. Przełamanie poziomu 1,31 pozwoliło na zejście do wsparcia na 1,3070.

W jednym z ostatnich komentarzy napisałem, iż byłoby dużą naiwnością sądzić, że działania FED, oraz potencjalna gotowość ECB, będą w stanie zgasić wszystkie potencjalne ogniska ryzyka, jakie pojawią się w najbliższym czasie.

Poranny, wtorkowy handel przynosi kontynuacje realizacji zysków na parach związanych ze złotym. Polska waluta aktualnie wyceniana jest przez rynek następująco: 4,113 PLN za euro, 3,139 PLN wobec dolara amerykańskiego oraz 3,388 PLN względem franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu nieznacznie oddaliły się od poziomu 5,00% (obligacje 10-letnie) i wynoszą aktualnie 4,971%.

Kurs EUR/USD porusza się w wąskim przedziale wahań 1,3080 – 1,3170. Niepowodzeniem zakończyło się testowanie bardzo ważnego oporu wyznaczanego przez zgrupowanie poziomów Fibonacciego, o którym pisaliśmy wczoraj. Dodatkowo spadające wartości oscylatorów stochastycznych obrazują słabnący popyt. Przebicie wczorajszych minimów otwiera drogę do dalszych spadków.

Gdy opadły emocje związane z uruchomieniem QE3 inwestorzy przypomnieli sobie o lokalnych czynnikach istotnych dla wyceny złotego. A te nie są dla polskiej waluty specjalnie korzystne, stąd wczorajsza przecena.

Eurodolar w lekkiej korekcie: Początek wczorajszej sesji amerykańskiej przyniósł ustanowienie intra-sesyjnego maksimum na parze EUR/USD. Notowania dotarły do poziomu 1,3170 po czym jednak ruszyły w kierunku południowym. Czynnikiem, który mógł wesprzeć stronę popytową był słabszy odczyt indeksu NY Empire State, obrazującego koniunkturę gospodarczą w regionie Nowego Yorku.

Ale nie tylko, chociaż komunikat BOJ i późniejsza konferencja prasowa Masaaki Shirikawy mogą mieć znaczenie. Zwłaszcza, że rynek plotkuje, że bank centralny zdecyduje się zwiększyć warto obecnie 70 mld JPY program skupu aktywów o przynajmniej 5-10 mld JPY, ...

Działo się niewiele: Magia QE3 i obietnic Mario Draghiego najwidocznie wciąż jeszcze działa: wykres pary EUR/USD notował dziś jedynie niewielkie wahania pomiędzy 1,3082 a 1,3135 (wczesnym rankiem). Poranne lekkie osłabienie euro nie przerodziło się jak na razie w poważniejszą korektę, a po południu widzimy nawet wzrost i próbę przebijania linii 1,3165 (piątkowe szczyty).

Na rynkach finansowych utrzymują się pozytywne nastroje po zainicjowaniu nowego programu skupu aktywów OMT przez Europejski Bank Centralny i trzeciej rundy ilościowego luzowania polityki monetarnej przez Fed.

Rentowności hiszpańskich obligacji poszły dzisiaj w górę po tym, jak hiszpański minister finansów powiedział swoim kolegom podczas obrad Eurogrupy, iż oczekiwania dotyczące dalszych cięć wydatków i szukania oszczędności w tamtejszym budżecie mogą być mało realne.

Ważą się losy długoterminowego trendu spadkowego w notowaniach EUR/USD. W ubiegłym tygodniu została przebita długookresowa, 200 –sesyjna średnia ruchoma, a kurs zbliżył się do linii trendu poprowadzonej przez szczyty z marca i czerwca 2011 roku, która obecnie przebiega w okolicach 1,3240.

Dalej wzwyż? Połączone siły Mario Draghiego i Bena Bernanke doprowadziły w ciągu dwóch tygodni do wyprowadzenia wykresu eurodolara w okolice, w których ostatni raz znajdował się w maju. Określenie „połączone siły” nie oznacza tu, ...